Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Дуняшка (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Дуняшка, аскӑнчӑк, пар картуза!

— Дуняшка, скаженная, отдай!

4. «Калта» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Тӗттӗмре пӗчӗк Дуняшка чаплаттарни илтӗнчӗ.

В темноте слышалось причмокиванье маленькой Дуняшки.

3. Вӗрен-кантра // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Дуняшка юратакан кӑрӑҫ кӑмпа кукли пӗҫертӗм.

Пирогов с груздями напекла, Дуняшкиных любимых.

3. Вӗрен-кантра // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Анчах пӗчӗк Дуняшка тутисене чалӑштарчӗ те макӑрса ячӗ:

Но маленькая Дуняшка скривилась, заплакала, закричала:

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Дуняшка! — тепӗр хут кӑшкӑрчӗ княгиня.

— Дуняшка! — повторила старуха.

XIII // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

 — Дуняшка!

 — Дуняшка!

XIII // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Хӑнӑхса ҫитрӗҫ те хайхисем — уйрӑлма та пӗлмеҫҫӗ манран, Дуняшка патне те теплерен пӗрре ҫеҫ кайса килекен пулчӗҫ.

Приобыкли, привязались ко мне и стали реже проведывать Дуняшку.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аксинья ӑҫта кайса кӗнӗ тесен — мӗн калас? — ыйтрӗ Дуняшка.

Спросят, куда делась Аксинья, — что я говорить буду? спросила Дуняшка.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка сӑмах чӗнмесӗр арча ҫине ларчӗ.

Дуняшка молча присела на сундук, спросила:

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ну, сывӑ-и, пичче? — терӗ Дуняшка алӑкран кӗнӗ-кӗмен.

Переступив порог, Дуняшка сказала: — Ну, здравствуй, братец!

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка та…

— И Дуняшка…

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка мӗнле?

— Дуняшка?

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка, пӳлӗнчӗклӗн сывласа, хыпаланса каларӗ:

Задыхаясь, Дуняшка торопливо сказала:

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӳрте чи малтан Дуняшка кӗрсе тӑчӗ.

Первой вошла Дуняшка.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унӑн ҫӗре перӗнес пек кукӑрӑлса ларнӑ пӗчӗкҫӗ пӳне аса илсе, Дуняшка кулса ячӗ:

Дуняшка, вспомнив ее крохотную, согнутую до земли фигурку, рассмеялась:

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Мӑшӑрлан эсӗ унпа, пичче, лайӑх хӗрарӑм вӑл, — терӗ Дуняшка хӑюллӑн.

— Бери ее, брат, она хорошая, — решительно сказала Дуняшка.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӑна ҫӗнӗ вырӑна ӑсатнӑ чух Дуняшка макӑрса та илчӗ.

Дуняшка, провожая его на новое жительство, всплакнула.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка мӗншӗн тата сана арестлемелле тет?

— С чего это Дуняшка взяла, что тебя беспременно должны заарестовать?

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка, вӑл хӑйне ҫавӑн пек лӑпкӑ тытнинчен тӗлӗнсе, ассӑн сывласа илчӗ:

Дивясь ее спокойствию, Дуняшка вздохнула:

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка чунӗ вӗчӗрхеннӗрен килсе капланнӑ мӗскӗн куҫҫульпе макӑрса ячӗ, куҫне ҫаннипе шӑлса илсе, ятлаҫса кӑшкӑрчӗ:

Дуняшка заплакала скупыми, злыми слезами, вытирая глаза рукавом, выкрикнула:

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех