Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Дарьйӑна (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Дарьйӑна «куҫӑхтарнӑ», ҫавӑнпа унӑн нихҫан иртсе кайман хӑрушӑ чир, «шикленӳ» чирӗ пур, тенӗ приютрисем.

Приютские говорили, что Дарью «сглазили» и у нее страшная и неизлечимая болезнь — «икота».

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Тин ҫеҫ кӑна пирӗн пата калаҫса ларма пынӑччӗ, Дарьйӑна шывра тытнӑ чухне Дон хӗрринче пӑхса тӑчӗ.

А ить будто недавно приходил проведовать нас, стоял у Дона, когда ловили Дарью.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дарьйӑна пытарнӑ хыҫҫӑн Мелеховсен кил-ҫуртӗнче пушшех те шӑпрах пурнӑҫ пуҫланчӗ.

После того как похоронили Дарью, еще тише стало в мелеховском доме.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дарьйӑна йӑлине тытсах масар ҫине Петропа юнашар пытарчӗҫ.

Похоронили Дарью, как и полагается, на кладбище, рядом с Петром.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дарьйӑна Мелеховсен килне илсе кайрӗҫ.

Дарью перевезли в мелеховский курень.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тепӗр ирхине тин Дарьйӑна шултра вӑлталлӑ пӑраматпа ҫаклатса тытрӗҫ.

Только на другой день утром поймали Дарью крючками нарезной снасти.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗсем илтрӗҫ те вара Дуняшка Дарьйӑна кулса кӑшкӑрнине:

Они слышали, как Дуняшка, смеясь, звала Дарью.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эсӗ леҫетӗн, — терӗ вӑл Дарьйӑна.

Сказал Дарье: — Ты отвезешь.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл, чӗрне вӗҫҫӗн утса, Натальйӑна пысӑк курницӑна ҫавӑтса кӗчӗ; Дуняшкӑна вӑратса тепӗр пӳлӗме ячӗ, Дарьйӑна чӗнсе илчӗ, лампа ҫутрӗ.

Ступая на цыпочках, она провела Наталью в большую горницу; разбудила и выслала Дуняшку, позвала Дарью, зажгла лампу.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Дарья кулса илчӗ, ҫав ашкӑнчӑк та чее кулӑра Наталья унчченхи Дарьйӑна курчӗ.

— Дарья улыбнулась, и в этой улыбке, озорной и лукавой, на секунду Наталья увидела прежнюю Дарью.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех