Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Гаврикӑн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
…Ҫакӑнпа вӗҫленчӗ Гаврикӑн кӗске калавӗ.

Куҫарса пулӑш

Юлташ сӑмахӗ // Валентин Урдаш. «Ялав», 1948, 11№ — 27–28 с.

Чирлӗ Гаврикӑн куҫӗ каллех хуралма пуҫларӗ.

Куҫарса пулӑш

Юлташ сӑмахӗ // Валентин Урдаш. «Ялав», 1948, 11№ — 27–28 с.

Гаврикӑн куҫӗсенче курайманлӑх вучӗ хаяррӑн йӑлкӑшса-ҫиҫсе илчӗ.

Куҫарса пулӑш

Юлташ сӑмахӗ // Валентин Урдаш. «Ялав», 1948, 11№ — 27–28 с.

Хаяр ҫил, тискер ҫил кӑмака ҫинче чӗрӗп пек чӗркенсе выртакан вуникӗ ҫулхи Гаврикӑн ҫан-ҫурӑмне чӗтрентернӗ.

Куҫарса пулӑш

Юлташ сӑмахӗ // Валентин Урдаш. «Ялав», 1948, 11№ — 27–28 с.

Ҫавӑнпа та эпӗ сире Гаврикӑн калавне, кӗскен те пулин, хамах каласа парас, тетӗп.

Куҫарса пулӑш

Юлташ сӑмахӗ // Валентин Урдаш. «Ялав», 1948, 11№ — 27–28 с.

Вӗсем пурте Гаврикӑн паллакан тусӗсем.

Разумеется, все — друзья-товарищи Гаврика.

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврикӑн ҫиллипе куҫӗсем шывланчӗҫ.

Злые слезы закипели на глазах Гаврика.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврикӑн кашни картишӗнчех ачасемпе ушкисем илессипе сутас ӗҫсем пур.

Там у Гаврика были с тамошними мальчиками различные дела по части купли, продажи и мены ушек.

XXXVI. Йывӑр сумка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврикӑн куҫӗсем чеен йӑлтӑртатрӗҫ.

И глаза Гаврика блеснули веселым лукавством.

XXXVI. Йывӑр сумка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ку ӗнтӗ тӳлеймен Петя хӑй парӑмне пӗтӗмпех татиччен Гаврикӑн тарҫи пулассине пӗлтерет.

Это значило, что отныне Петя как несостоятельный должник поступает к Гаврику в рабство до тех пор, пока полностью не расквитается.

XXXVI. Йывӑр сумка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Халӗ ӗнтӗ Петян та ҫапкӑҫӗ Гаврикӑн чи лайӑх ҫапкӑҫӗнчен кая пулман.

Теперь Петина битка не уступала лучшим биткам Гаврика.

XXXV. Таса парӑм // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑранипе Гаврикӑн чӗри хӑвӑрт тапать.

Он страха у Гаврика быстро билось сердце.

XXXIV. Подвалра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫакӑн ҫинчен шутласанах, Гаврикӑн тар персе тухрӗ.

При одной этой мысли, Гаврик вспотел.

XXXIV. Подвалра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ӑна аслашшӗпе тинӗсре хӑйсен кимми ҫине илнине халӗ ӗнтӗ Гаврикӑн ӗненес те килмест.

Мальчику не верилось, будто он именно тот самый человек, которого они вместе с дедушкой подобрали в море.

XXXIV. Подвалра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫемьеллӗ пиччӗшӗн ҫӑкӑрӗпе пурӑнма Гаврикӑн кӑмӑлӗ ҫитмест.

У Гаврика не хватало совести сесть на шею семейному брату.

XXX. Хатӗрлемелли класра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврикӑн сехри хӑпрӗ.

Гаврика охватил ужас.

XXVII. Асатте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫав вӑхӑтрах Гаврикӑн ҫилли тулса ҫитрӗ, унӑн куҫӗсем тӗттӗмленчӗҫ.

Вместе с тем Гаврик почувствовал прилив ненависти и ярости, от которой потемнело в глазах.

XXVI. Йӗрлеҫҫӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврикӑн пуҫӗ ҫурӑлса кайнӑ пек туйӑнчӗ.

Гаврику показалось, что лопнула голова.

XXVI. Йӗрлеҫҫӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах Гаврик питӗ шухӑша кайнине тата вӑл пиччӗшпе калаҫма ҫав тери вӑрӑм ҫула утса килнине шута илсен, — Гаврикӑн пысӑк ӗҫ пуррине часах сисме пулать.

Однако, если принять во внимание озабоченный вид Гаврика, а также расстояние, которое ему пришлось пройти специально для того, чтобы поговорить с братоном, нетрудно было догадаться, что у Гаврика было важное дело.

XXIII. Гаврик пичче // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унӑн куҫӗсем хӑй умӗнчи Гаврикӑн ури тупанӗсемсӗр пуҫне нимӗн те курмаҫҫӗ.

Глаза ничего не видели, кроме мелькающих впереди коричневых пяток Гаврика.

XXII. Ҫывӑхри армансем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех