Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Гаврикӑн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Петя хӑйне хытӑ улталанине сисрӗ, Гаврикӑн нимӗнле вӑрттӑнлӑх та пулман, — вӑл куласшӑн ҫеҫ ӑна тӑпра ҫитернӗ!

Петя понял, что попал впросак: никакой тайны у Гаврика, разумеется, не было, он только хотел над ним посмеяться — заставить есть землю!

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврикӑн куҫӗсем хаяррӑн та чеен йӑлтӑртатрӗҫ.

Глаза Гаврика блеснули диким лукавством.

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ун хыҫҫӑн вӑл нумайччен вӑтанса, пӑшалӗ ҫине тӗлӗнсе пӑхса тӑнине курсан, унтан саплӑклӑ пиншакӗн подкладки айӗнчен аллӑ пус укҫа кӑларса шуралса кайса леш ҫынна панине курсан, Гаврикӑн ӑна хӗрхенсе йӗресси килнӗ.

Гаврику до слез жалко было смотреть, как он долго с искусственным постыдным удивлением рассматривал ружье, пожимал плечами и наконец полез куда-то в подкладку своего латаного пиджачка, он извлек оттуда полтинник и, бледный, подал тому человеку.

XVII. Тир хуҫи // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пасара Гаврикӑн та каяс килнӗ.

Гаврику, конечно, тоже бы хотелось сходить на привоз.

XVII. Тир хуҫи // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврикӑн Ҫывӑхри Армансем текен вырӑнта пурӑнакан пиччӗшӗ Терентий патне кайса килме тӑватӑ сехетрен кая мар кирлӗ.

Можно было, конечно, сходить к старшему брату Терентию на Ближние Мельницы, но туда и обратно часа четыре, не меньше.

XIV. «Кӗҫӗн чинсем» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Юлташсем Гаврикӑн нумай, анчах чӑн-чӑн лайӑх тус пӗр Петя ҫеҫ пулнӑ.

Приятелей у Гаврика было много, а настоящих друзей всего один — Петя.

XIV. «Кӗҫӗн чинсем» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврикӑн чи юратнӑ вырӑнӗсем — тинӗс хӗрринчи Отрадӑпа Кӗҫӗн Фонтан урамӗсем.

Гаврик обосновался главным образом в районе приморских улиц Страды и Малого Фонтана.

XIV. «Кӗҫӗн чинсем» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫилленнипе, кӳреннипе Гаврикӑн кӑшкӑрса ярас килнӗ.

Гаврику хотелось кричать от обиды и злости.

XIII. Мадам Стороженко // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Паллах, Гаврикӑн кӑвас питӗ ӗҫес килнӗ, анчах укҫи пулман.

Конечно, Гаврику ужасно хотелось выпить квасу, но не было денег.

XII. «Лаша тейӗн тата!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврикӑн ывӑҫ тупанӗсем хӗрсе кайрӗҫ.

Ладони у Гаврика приятно горели.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврикӑн ашшӗ-амӑшӗ ҫук, вӑл тӑлӑх ача пулнӑ.

Гаврик был круглый сирота.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех