Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Гаврикпа (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах Петяна Гаврикпа ӑмӑртма хӗн.

Но Пете трудно было тягаться с Гавриком.

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврикпа Петя кӗсменсемпе ишеҫҫӗ.

Гаврик и Петя гребли веслами.

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Мотяпа амӑшӗ, Гаврикпа Петя юлашки хут сӑхсӑхрӗҫ те килелле утрӗҫ.

Мотя с мамой, Гаврик и Петя в последний раз перекрестились и пошли домой.

XLIII. Парус // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл унта темшӗн Гаврикпа тӗл пулассине шанать.

Он почему-то был уверен, что непременно встретится здесь с Гавриком.

XLII. Куликово уйӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пӗр сехет маларах ҫак вырӑнсемпех Гаврикпа пынӑ чухне, Петя ытлашши пӑшӑрханманччӗ.

Проходя здесь час тому назад с Гавриком, Петя не испытывал особенного беспокойства.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Леш мӑйӑхли, — пӑшӑлтатрӗ Петя, Гаврикпа юнашар стена ҫумне пырса тарса.

— Усатый, — прошептал Петя, становясь рядом с Гавриком, ранцем к стенке.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврикпа Петя каялла утрӗҫ.

Гаврик и Петя отправились обратно.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петя Гаврикпа пӗрле ҫӳресе чапа тухассине те манма пултарайман.

К тому же он не мог отказаться от славы Гаврика.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврикпа ҫӳренӗ чухне Петяшӑн хулан халиччен палӑрман енӗсем каллех курӑнаҫҫӗ: витӗр тухса ҫӳремелли картишсем, халиччен курман подвалсем, хушӑклӑ хӳмесем, вутӑ сарайӗсем, галлерейӑсем — вӗсенче кашнинчех мӗнле те пулин вӑрттӑн япаласем тупӑнаҫҫӗ.

И опять в присутствии Гаврика город волшебно оборачивался перед изумленными глазами Пети проходными дворами, подвалами, щелями в заборах, сараями, дровяными складами, стеклянными галереями, открывая все свои тайны.

XXXVI. Йывӑр сумка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫурӑм хыҫне йывӑр сумка ҫакнӑ Петя Гаврикпа пӗр хирӗҫмесӗр ҫӳрет.

Таща на спине тяжелый ранец, Петя покорно следовал за Гавриком повсюду.

XXXVI. Йывӑр сумка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑш чухне Петяна ҫав пулса пыракан пӑлханусем Гаврикпа темле ҫыхӑнса тӑнӑ пек те туйӑнаҫҫӗ.

Иногда Пете даже начинало казаться, что между Гавриком и беспорядками существует какая-то необъяснимая связь.

XXXVI. Йывӑр сумка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл тахҫантанпах Гаврикпа хула тӑрӑх ҫапкаланса ҫӳресси ҫинчен шухӑшланӑ.

Ему давно уже хотелось побродяжничать с Гавриком по городу.

XXXVI. Йывӑр сумка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ҫав укҫана Петя Гаврикпа ушкилле выляса янӑ тесе тупа тӑватӑп!

— Клянусь, тую сдачу с базара паныч проиграл в ушки Гаврику!

XXXV. Таса парӑм // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кунта Гаврикпа аслашшӗ, пӗр-пӗрне хирӗҫ пулаймасӑр, часах уйрӑлса кайма пултараҫҫӗ.

Тут Гаврик легко мог разминуться со стариком.

XXXIV. Подвалра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврикпа выляма хӗн пулнӑ мӗн!

С Гавриком трудно было бороться.

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Миҫе хутчен старик Петяна Гаврикпа пӗрле тинӗсе пулӑ тытма илсе кайнӑ!

Сколько раз дедушка брал Петю вместе с Гавриком в море ловить бычков!

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Матрос, каллех койка ҫине ларса, Гаврикпа старикрен хӑрамасӑр хытӑ калаҫнӑ:

Матрос снова садился на койку и, уже не стесняясь старика и Гаврика, громко говорил:

XXV «Мана вӑрларӗҫ» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврикпа Петяна илсен, вӗсем конфет хучӗсемпе выляма тахҫанах пӑрахнӑ, вӗсем папирос коробкисемпе ҫеҫ вылянӑ.

Что касается Гаврика и Пети, то они, разумеется, давно уже относились к бумажкам с глубочайшим презрением и играли только в картонки.

XXII. Ҫывӑхри армансем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫапах та, ҫавӑн пек пӑшӑрханни ӑна, Гаврикпа юнашар хула урамӗсем тӑрӑх утса пырса, хӑйӗн ҫул ҫинче пулнӑ ӗҫӗсем ҫинчен хӗрсе каласа пама кӑнсӗрлемен.

Впрочем, это не мешало ему уже давно шагать рядом с Гавриком по городу и, захлебываясь, рассказывать о своих дорожных приключениях.

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петян Гаврикпа пӗрле ҫав тӗлӗнмелле ҫӗре питех те каяс килнӗ, хурлӑхлӑ армансене, тӑлӑх хӗрарӑмсен мӗлкисене хӑй куҫӗпе курас килнӗ, анчах ҫапах та вӑл кайма часах килӗшмен.

И хотя Пете ужасно хотелось отправиться с Гавриком в волшебную страну скорбных мельниц и собственными глазами увидеть тени вдов, все же он решился не сразу.

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех