Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Вадя (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Тӗлӗнмелле ҫапах та, — каллех калаҫа пуҫларӗ Вадя.

— Странно как-то, — опять произнес Вадя.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Вӑт, шухӑшламанччӗ, — пытармарӗ Вадя.

— Вот не думал, — признался Вадя.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпӗ ӑнсӑртран Вадя Цейтлин еннелле ҫаврӑнтӑм.

Я случайно повернулся к своему соседу Ваде Цейтлину.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Итле-ха, вӑл хутла вӗренмен-им, ун пек калаҫҫӗ-и вара? — пӑшӑлтатрӗ мана Вадя.

— Слушай, он неграмотный, разве так говорят? — шепнул мне Вадя.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ырӑ, хаклӑ Вадя!

Милый, дорогой Вадя!

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вадя!

Вадя!

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вадя халь пачах та вундеркинд пек курӑнмасть.

Вадя уже не выглядел вундеркиндом.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вадя, кулӑшла, мыскараллӑ Вадя, 1941 ҫулхи июнӗн 22-мӗшӗнче пионерсен лагерьне пӗрле кайма тухнӑ Вадя!

Вадя, смешной, забавный Вадя, с которым мы отправлялись в пионерский лагерь в подходящий день — 22 июня 1941 года.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫӗнӗрен килнисем хушшинче — тӗлӗнмелле! — Вадя Цейтлин та пур иккен.

Среди вновь прибывших оказался — о чудо! — Вадя Цейтлин.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫак вӑхӑтра Вадя хӑйӗн чӑматанне туртса кӑларчӗ, вӑл унта темӗн кӑштӑртаттаркаларӗ те малтан хӗрачасене: — Мейӗр, тытӑр! — терӗ.

Вадя достал чемоданчик, порылся в нем и предложил сначала девочкам: — Берите!

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Ҫитесси мӗнле станци пулать? — интересленчӗ Вадя.

— А какая станция следующая? — поинтересовался Вадя.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вадя шухӑшларӗ-и, шухӑшламарӗ-и — пӑхрӗ те кантӑкран, темле ним пӗлтерӗшсӗр: — Эпӗ унашкал маневрсене кинора та вунна яхӑн курнӑ, — терӗ.

Вадя подумал или просто отвлекся — посмотрел в окно, потом безразлично сказал: — Я и в кино видел такие маневры раз десять.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вадя парӑннӑ пек пулчӗ: — Мӗнех вара, — терӗ вӑл.

Вадя почти сдался: — Что ж.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Сасартӑк эпӗ, хальхинче Вадя мар, кантӑк патӗнче ларнӑ май, Мускав енчен ҫывхарса килекен поездӑн шавне илтрӗм:

Вдруг уже не Вадя, а я, оказавшийся возле окна, опять услышал шум приближающегося поезда со стороны Москвы.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Мӗншӗн маневрта пултӑр? — хирӗҫлерӗ Вадя, эшелон шавӗ иртсе пӗтсен.

— Почему обязательно на маневры? — заявил Вадя, когда шум эшелона окончательно стих.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вадя пуҫне кантӑкран кӑларчӗ те итлесе пӑхрӗ:

 — Вадя высунулся в окно и прислушался.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вадя ман шухӑша ҫийӗнчех туйса илчӗ курнать, ыйтӑва илтмен пек пулчӗ.

Вадя смекнул, что это подвох, и сделал вид, что мой вопрос к нему не относится.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫывӑхран ҫеҫ курма пултаракан Вадя, паллах, пӑшалпа лайӑх пеме пултараяс ҫук ӗнтӗ, ҫавӑнпа эпӗ юриех, сӑмах май тенӗ пек: — Ҫирӗм пилӗк метртан эсӗ миҫе очко илме пултаратӑн? — тесе ыйтрӑм.

И, прикинув, что явно близорукий Вадя никак не мог похвалиться отличной стрельбой, спросил его как бы невзначай: — А с двадцати пяти метров ты сколько выбиваешь?

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпӗ ӗнтӗ, Вадя пек, Мускава килнӗ Риббентропа та курман, Маннергейм линине те ман атте илмен.

Приезжавшего в Москву Риббентропа я, как Вадя, не видел, и даже линию Маннергейма мой отец не брал.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вадя пире пурне те пӳле-пӳле калаҫрӗ, шӳтлерӗ, пачах кӗтмен ыйтусемпе хӑйӗн тавракурӑмне кӑтартрӗ, унтан сасартӑк — чарӑнчӗ.

Вадя перебивал нас всех, острил, выказывал свою эрудицию в самых неожиданных вопросах, и вдруг — замолчал.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех