Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Вадя (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вадя мӑшлатать, йывӑррӑн сывлать.

Вадя сопел, тяжело дышал.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Мӗнле Мейсен тата вӑл? — ӑнланмасть Вадя.

— Что еще за Мейсен? — недоумевал Вадя.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вадя мана штабран чернил кӗленчипе тушь илсе килсе пачӗ.

Вадя принес мне из штаба пузырек туши.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Сашӑн шинельне вӗҫертесшӗн пулчӗ Вадя, анчах ниепле те вӗҫертеймерӗ.

 — Вадя пытался расстегнуть Сашину шинель, но тот не давался.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Пӑхӑр-ха, пӗр чун та курӑнмасть, — теме сиснӗн асӑрхаттарчӗ Вадя.

Посмотрите, ни души, — насторожился Вадя.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Акӑ, — асӑрхарӗ Вадя.

— Вот, — заметил Вадя.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Ку чаплӑ Унтер-дер-Линден вӗт! — кӑшкӑрчӗ Вадя, урамсем хӗресленнӗ ҫӗре ҫакнӑ табличкӑна курсан.

— Так это знаменитая Унтер-ден-Линден! — воскликнул Вадя, прочитав табличку на перекрестке.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Епле-ха унашкалах! — тӗлӗнчӗ Вадя.

Как это можно! — поражался Вадя.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Тавтапуҫ, — тавӑрчӗ ӑна Вадя, — кирлӗ мар, хамӑрах…

— Спасибо, — сказал Вадя, — мы так…

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпир виҫҫӗн тухса утрӑмӑр — Саша, Вадя тата эпӗ.

Мы пошли втроем — Саша, Вадя и я.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Эп пӗлетӗп, — темшӗн айӑплӑрах сасӑпа пӗлтерчӗ Вадя.

— А я умею, — почему-то виноватым голосом произносит Вадя.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вадя та чупать, чупнӑ ҫӗртех перет.

И Вадя бежал и стрелял.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Пӗлетӗн-и, темле пулсан та, тӗлӗнмелле япала вӑл, — пытармарӗ Вадя, — анчах эпӗ никама та вӗлерейместӗп пулӗ ҫав, манран пулассӑн туйӑнмасть ун пекки.

— Ты знаешь, это странно, конечно, — признался Вадя, — но я, наверно, не смог бы никого убить.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Эс мӗнле, — юлашкинчен ыйтрӗ Вадя, — вӗлернӗ-и кама та пулин ку хушӑ?

— А ты, — наконец спросил Вадя, — ты убил кого-нибудь за это время?

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Вӑл: «Эпӗ — поляк, эпӗ — поляк, мана та вӗлереҫҫӗ-и?» — тесе ыйтать, — пӗлтерчӗ мана Вадя, нимӗҫле пит лайӑх пӗлекенскер.

— Говорит: «Я — поляк, я — поляк, меня тоже убьют?» — сказал Вадя, отлично знавший немецкий.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Пуринчен ытларах Вадя шеллерӗ пулас.

Больше всего жалел, кажется, Вадя.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Шел, ӗҫлени ахалех пулчӗ… — пӑшӑрханчӗ Вадя.

— Обидно, работали… — с нескрываемой грустью сказал Вадя.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Пӗлместӗп, Вадя!

— Не знаю, Вадя!

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вадя хут листине ман еннелле тӑсрӗ.

 — И Вадя показал какую-то бумажку.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Итле-ха, сана эп кунӗпех шыратӑп паян, — савӑнчӗ Вадя Цейтлин, эпир хамӑр пата таврӑнсан.

— Слушай, я весь день тебя ищу, — обрадовался Вадя Цейтлин, когда мы вернулись к своим.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех