Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Енчен, эпӗ Саша пек, — мӑкӑртатрӗ Вадя.

— Если я, как Саша, — бормотал Вадя.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Вадя, пурте йӗркеллех пулать!

— Вадя, все будет хорошо!

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Машина ларкӑҫӗ ҫине мелсӗртереххӗн хутӑмӑр пулсан та, Вадя темӗнле ҫӑмӑллӑн сывласа ячӗ, унтан ман ҫине йӑлтӑртатакан куҫӗсемпе пӑхрӗ те:

Когда не очень ловко положили его на заднее сиденье, Вадя как-то легко вздохнул, потом посмотрел на меня блестящими глазами:

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Ӑнлантӑн-и, айванла вӗт, — пӑшӑлтатрӗ Вадя.

— Понимаешь, как глупо, — шептал Вадя.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Вадя!

— Вадя!

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вадя ыратнипе хутлана-хутлана илет, пичӗ хӑйӗн шурса тӗссӗрленсе кайнӑ.

Вадя корчился от боли, бледный, с осунувшимся лицом.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вадя террасӑн мрамор урамӗнче, колонна ҫумӗнче хутланса ларать.

Вадя сидел на мраморном полу террасы, прислонившись к колонне.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Вадя?

— Вадя?

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вадя, ав, ирӗклӗ те ӗнтӗ, эп вара ҫаплах — постра.

Вадя уже свободен, а я еще на посту.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Кӗҫех Вадя та чупса ҫитрӗ:

Подбежал Вадя:

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Наряда тухма эпир килӗшрӗмӗр: Вадя — дивизион штабӗ умӗнче, эпӗ — («Мур илесшӗ, тӗлӗнмелле паха ку!») хамӑр замоксем патӗнче («хамӑр!» тесе эп юриех вӗсен ӗлӗкхи чаплӑ хуҫисене йӗкӗлтесе калатӑп).

Мы заступили в наряд: Вадя — у штаба дивизиона, я («Черт возьми, это превосходно!») патрулировал у наших («у наших!» — назло их бывшим высокопоставленным владельцам!) замков.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Эпӗ ӑна хваттере кӗрсессӗнех туйса илтӗм, — вӗҫӗмсӗрех кала-кала пачӗ Вадя.

— Я ведь сразу, как мы вошли с ним в квартиру, почувствовал, — без конца рассказывал Вадя.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вадя, генералпа пулса иртнӗ истори хыҫҫӑн ахаль те лӑпланса ҫитейменскер, халь пушшех лӑпкӑлӑхне ҫухатрӗ.

Вадя и так обалдел после истории с генералом.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Печӗ-ҫке-ха вӑл, кӗҫӗн лейтенант юлташ… — тӳрре тухма тӑрӑшрӗ Вадя.

Вадя оправдывался: — Он же стрелял, товарищ младший лейтенант…

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Эп вӗлертӗм ӑна, — пӗлтерчӗ тепӗр хут Вадя.

— Это я его убил, — повторил Вадя.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вӗлертӗм пулас, — айӑпа кӗнӗн мӑкӑртатрӗ Вадя, урайӗнчен тӑнӑ май.

Кажется, убил, — виновато бормотал Вадя, вставая с пола.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫак самантра Вадя, манран сулахай енчискер, уҫӑ алӑкран карабинпа шатӑртаттарса илме те ӗлкӗрчӗ.

Вадя выстрелил из карабина слева от меня в открытую дверь.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вадя пӑравус пек сывлать.

Вадя дышал как паровоз:

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Мӗскер, лейтенант юлташ? — хавхаланчӗ Вадя.

— А что, товарищ лейтенант? — оживился Вадя.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вадя чӗнмерӗ.

Вадя промолчал.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.