Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Аркадирен (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аркадирен инҫех те мар пӗр арҫын, юнланса пӗтнӗскер, куҫне чалӑртса, халсӑррӑн охлатса та ахлатса, лӗк тутаркаласа, тарӑннӑн хашлаткаласа ларать.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш экзамен // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 70–96 с.

Аппӑшӗ ӑна чей ӗҫнӗ хыҫҫӑн хӑй патне кабинета чӗнсе илнӗ те, малтан ачашласа (ку Катяна яланах хӑратнӑ) Аркадирен хӑйне асӑрханарах тытма хушнӑ, тата тӑван мӑнаппӑшӗ те, килти ытти ҫынсем те асӑрханӑ япаларан, Аркадипе пӗччен ҫӗре кайса ҫӳрессинчен пӑрӑнма канашланӑ.

Сестра ее тотчас после чаю позвала ее к себе в кабинет и, предварительно приласкав ее, что всегда немного пугало Катю, посоветовала ей быть осторожней в своем поведении с Аркадием, а особенно избегать уединенных бесед с ним, будто бы замеченных и теткой, и всем домом.

XXVI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Сӑмах майӗпе семинарисенчи латыи чӗлхинчен кулчӗ, хӑйӗн архиерейӗн хутне кӗчӗ; икӗ черкке эрех ӗҫрӗ, виҫҫӗмӗшне йышӑнмарӗ; Аркадирен сигара йышӑнчӗ, анчах ӑна, киле илсе каятӑп тесе, туртмарӗ.

Кстати посмеялся над семинарскою латынью и заступился за своего архиерея; две рюмки вина выпил, а от третьей отказался; принял от Аркадия сигару, но курить ее не стал, говоря, что повезет ее домой.

XXI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Ну мӗнле? — ыйтрӗ Базаров Аркадирен, ун патне кӗтессе тавӑрӑнсанах.

— Ну что? — спросил Базаров Аркадия, как только тот вернулся к нему в уголок.

XIV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Одинцова Аркадирен кӑштах аслӑрах.

Одинцова была немного старше Аркадия.

XIV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Мӗнле, сирӗн вӑл яланах ҫакӑн пек-и? — нимӗн пулман пекех ыйтрӗ Базаров Аркадирен, икӗ тӑван хыҫҫӑн алӑк хупӑнсан.

— Что, он всегда у вас такой? — хладнокровно спросил Базаров у Аркадия, как только дверь затворилась за обоими братьями.

VI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Ӑҫта санӑн ҫӗнӗ тусу? — ыйтрӗ вӑл Аркадирен.

— Где же новый твой приятель? — спросил он Аркадия.

V // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Эпӗ Аркадирен икӗ ҫул аслӑрах пулнӑ та вӗрентме хӑяттӑм: — Мотри, Аркаш, тарӑн санкӑлтӑк ҫӗре ан кӗрт вӗсене, шыва путӗҫ!

Будучи на два года старше Аркадия смел учить: - Смотри, Аркаш, их не пускай в глубину, утонут!

Асран кайми Юрий Скворцов // Ҫӗнтерӳ ялавӗ. «Ҫӗнтерӳ ялавӗ», 2006.01.18

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех