Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Аникей (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аникей, Нюшка ҫине йӗрӗнчӗклӗн пӑхса илсе, кулса ячӗ.

Аникей смерил презрительным взглядом Нюшку и рассмеялся.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Жалобӑ паракансенчен хӑшӗ те пулин ун патне кирек мӗн ыйтма пырсан, Аникей нимӗн чӗнмесӗр кӗсйинчен уҫӑ туртса кӑларнӑ та ещӗке уҫнӑ.

Когда кто-нибудь из жалобщиков являлся к нему с просьбой, Аникей молча доставал из кармана ключ, открывал ящик.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аникей ӗҫӗсем пирки района е облаҫа ҫырса янӑ жалобӑсем вӗсене тӗрӗсленӗ хыҫҫӑн час-часах ун ҫыру сӗтелӗн ещӗкӗсенех лекнӗ.

А жалобы, которые посылались на его действия в район и в область, частенько после проверки оказывались в ящике его письменного стола.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Влаҫра ларнӑ ҫулсенче Аникей хӑйӗн тӗп тӑшманӗ тесе пӗрмаях Егор Дымшакова шутланӑ, пухусенче вӑл тухса каласран кӑна хӑранӑ — Егор яланах нимӗн хӗрхенмесӗр, кулса, мӑшкӑлласа, хаяррӑн тухса каланӑ.

Все годы, пока Аникей находился у власти, он считал главным своим противником Егора Дымшакова, на собраниях боялся только его выступлений, всегда беспощадно насмешливых и злых.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Вӑт халер! — шухӑшларӗ Аникей.

«Вот холера! — подумал Аникей.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ӗҫ канӑҫ памасть, — Аникей йывӑррӑн сывласа илчӗ.

— Забота загрызла, — Аникей тяжко завздыхал.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Чӗрепе аптраса ӳкрӗм, — Аникей, питне пӗркелентерсе, аллине чӗри тӗлне тытрӗ.

— Удар, — кисло сморщившись, Аникей приложил руку к сердцу.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Илтнӗччӗ, — терӗ Аникей.

Я в курсе, — сказал Аникей.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эсӗ, Аникей Ермолаевич, чирленӗ хыҫҫӑн мӑнтӑрланнӑ пек курӑнатӑн, — терӗ Нюшкӑ ҫаплах чарӑнма пӗлмесӗр.

— А ты, Аникей Ермолаевич, вроде после болезни круглее стал, — не унимаясь, несла свое Нюшка.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Мӑнаҫлӑ юлташ пулас, — терӗ каллех Аникей хӑй ӑшӗнче, вӗчӗрхенме пуҫласа.

«Гордый товарищ, видать, — начиная раздражаться, снова отметил Аникей.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах куна Аникей юла яни вырӑнне ҫеҫ хучӗ.

Но Аникей счел это обычным бабьим притворством.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл Аникей патнех ҫитрӗ те сасартӑк кулма чарӑнчӗ, сивӗрех хура куҫӗсене Аникей ҫине ҫӗклесе, ҫамкине пӗркелентерсе, сулахай куҫне хӗсрӗ.

Приблизившись к нему вплотную, она вдруг перестала улыбаться, подняла на Лузгина строгие темные глаза и, нахмурившись, прижмурила левый глаз.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Вӑт кӗтменччӗ сире, Аникей Ермолаевич! — терӗ Нюшкӑ, йӑл кулса ун патнелле пырса.

— Вот не ждали вас, Аникей Ермолаевич! — подходя и улыбаясь, сказала Нюшка.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Кам пултӑр, мӗнле те пулин уполномоченнӑй пулас, — терӗ Аникей шиклӗн хӑй ӑшӗнче.

«Не иначе какой-нибудь уполномоченный, — испуганно отметил про себя Аникей.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аникей иккӗленсе тӑчӗ: тен, инкек курас мар-тӑк тӑхтаса тӑмалла, ҫын пулма пултармасть-им вара ун патӗнче, анчах кӗмесӗр чӑтаймарӗ.

Аникей заколебался — может быть, повременить, не испытывать судьбу, мало ли кто у нее гостит, но перебороть себя не смог.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аникей чышкине ҫӗклерӗ те чӳречене шан-шан-шан! шанлаттарчӗ.

Аникей поднял кулак и ожесточенно застучал по крестовине окна.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аникей, шав тӑвас мар тесе, картлашкасем тӑрӑх асӑрханса хӑпарчӗ, итлесе тӑчӗ: Нюшка патӗнче такам ларать, сасӑран — арҫын пулмалла.

Аникей, стараясь не шуметь, поднялся по ступенькам, прислушался: у Нюшки кто-то сидел, по голосу похоже — мужчина.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аникей ҫывӑх тӑкӑрлӑка ҫитичченех шап-шурӑ пулса тӑчӗ.

Не прошел Аникей и до ближнего проулка, как стал весь белый.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аникей арӑмне алӑк патӗнчен тӗксе ячӗ те, кӗрӗк аркисене тачӑ хупласа, вӑл ӗсӗкленине итлесе тӑмасӑр, малти пӳлӗмрен тухрӗ.

Он оттолкнул ее от порога и, плотно запахнув полы полушубка, не слушая больше жалостных всхлипов жены, вышел из горенки.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Серафимӑ, каллех пурте килте мар-им сан! — терӗ Аникей, тутисене йӗрӗнчӗклӗн чалӑштарса.

— У тебя, Серафима, всегда Девять гривен до рубля недоставало! — презрительно скривив губы, сказал Аникей.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех