Шырав
Шырав ĕçĕ:
Иона хӑй куҫӗсене каллех Аникей Борисовичӑн пысӑккӑн чарнӑ, ҫутӑлса тӑракан куҫӗсенчен — аякалла пӑрса ярать.Иона опять отвел глаза от раскрытых, заблестевших глаз Аникея Борисовича.
4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.
— Сӑмаху ырра пултӑр, анчах эпир, ҫапах та, кӑштах илтсеттӗмӗр, — тет Аникей Борисович, хаяртарах сасӑпа.— В добрый час, — уже сурово ответил Аникей Борисович, — а мы кое-что слышали.
4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.
Аникей хӑрушӑ сӑмах пуҫласа янине Иона сисе пуҫлать.
4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.
— Вӑйне вершукпа виҫейместӗн вӗт, — кунпа та ҫапӑҫӑпӑр-ха, — тавӑрать Аникей Борисович.
4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.
Вӑл Аникей Борисович иртсе каясса кӗтсе тӑрать.
4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.
— Начар пурӑнатӑр курӑнать, Нижний Чир станицинчи казаксем, — тет Аникей Борисович, хавассӑн кулкаланӑ пек пулса.
4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.
— Сывӑ-ха, Аникей Борисович, — тавӑрать Иона, сывпуллашнӑ май шурӑ шӑлӗсене вӑл тепӗр хут уҫса кӑтартать.— Здорово, Аникей Борисович, — ответил Иона и опять блеснул зубами.
4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.
— Пулӑ шӑршине тӳсейместӗн пулсан, апла сан, Аникей, ӑшунта шӗвӗрӗлчен пур, хайхи.— Стало быть, Аникей, в тебе глиста есть, что ты рыбьего духа не терпишь.
I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Тата Аникей шайккине салатса ярас пулать, питӗ ирсӗр ҫынсем вӗт унта, вӗсем пушар чухне те вӑрлама хатӗр!
24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Ну, Аникей ухмах мар вӗт, айӑпа пӗтӗмпех хӑй ҫине илнӗ, хӑйне хӑй критикленҫи тунӑ та халӗ каллех пире унтан та, кунтан та хӗстерет!
24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Питӗ кӑсӑклӑ пулӗ ӗнтӗ хула ҫыннисене пирӗн Аникей ҫинчен итлеме?— Больно интересно городским людям про нашего Аникея слушать!
24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Виҫҫӗмӗш килте тӑватӑ пӗчӗк ача пулнӑ, ҫав шавлӑ ҫемье амӑшӗн ирӗксӗрех вӗсемпе кунӗ-кунӗпе килте ларма тивнӗ, мӗншӗн тесен Аникей, халӑх темиҫе хут ыйтнӑ пулин те, ача сачӗ уҫса паман.
24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Ун сывлӑшӗ пӳлӗнсе килчӗ, вӑл Аникей ҫине пуҫне каҫӑртса, ют ҫын ҫине пӑхнӑ пек, ӑнланмалла мар курайманлӑхпа пӑхрӗ.Она задыхалась, вскинув голову, смотрела на него, как на чужого, с непонятной ненавистью.
23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Тухса кай, Аникей…
23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Ҫук, кала эсӗ мана, мӗн ҫинчен ыйтса пӗлчӗ вӑл санран? — тӗпчерӗ Аникей, Нюшка патӗнчен каймасӑр.— Нет, ты мне скажи, о чем он тебя спрашивал? — не отступая от Нюшки, яростно твердил Аникей.
23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Яр, Аникей! —
23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Аникей мӗн хуравламаллине шухӑшласа та илеймерӗ, алӑк лашт кӑна хупӑнчӗ.Аникей по успел сообразить, что бы такое ответить, как дверь мягко захлопнулась.
23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Лузгин ыйтӑвне илтмен пек, Мажаров кайнӑ чухне сывпуллашса алӑ та памарӗ, анчах, алӑк патне ҫитсен, тӑрук каялла ҫаврӑнчӗ те, Аникей ун пит-куҫӗ ҫав тери ҫиллес пулнинчен тӗлӗнсе кайрӗ.
23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Хаклӑ кадрсене парти пурпӗрех сапаламасть! — кӑшкӑрчӗ Аникей чӑтаймасӑр.— Партия все равно не будет разбрасываться ценными кадрами! — уже не сдерживаясь, кричал Аникей.
23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Эсӗ ытлашши ӑн кӑшкӑр-ха, Аникей, — терӗ Нюшкӑ, тӑрук Лузгин патне пырса тӑрса.— А ты бы потише разорялся-то, Аникей, — неожиданно, подходя к Лузгииу, сказала Нюшка.
23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.