Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Куна пирӗн аслӑ Махмут-Кули ҫырнӑ, — шӑппӑн пӗлтерчӗ мана Амед.

— Это наш великий Махтум-Кули так писал, — пояснил мне тихонько Амед.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тинкене илет, — пӑшӑлтатса каларӗ Амед.

Совсем теперь замучает, — шепнул мне Амед.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пайтах ҫулланнӑ Курбан (ӑна ҫапла чӗнеҫҫӗ иккен) унтан: «Ку хӗр, Сима-гюль, сан аннӳн гелинӗ пулать-и?» тесе ыйтсан, хӑйне мӑн кӑмӑллӑрах тыткалакан Амед ача пек хӗрелсе кайрӗ, туркмен чӗлхипе ҫиллессӗн калаҫма пуҫларӗ.

Только когда пожилой боец — его звали Курбан — вежливо спросил: «Эта девушка, Сима-гюль, будет твоей матери гелин?» — Амед смутился и что-то сердито и долго говорил ему по-туркменски.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Телейлӗ Амед мана япаласем тирпейлеме пулӑшать, манпала хисеплӗн, васкамасӑр калаҫакан йӗкӗтсем ҫине мӑнаҫлӑн пӑхкаласа илет.

А Амед, счастливый, гордый, помог мне разложить мои вещи и, довольный, поглядывал на своих джигитов, почтительно и неспешно разговаривавших со мной.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пире Амед каларӗ, эсӗ Георгин, Крупицын юлташӑн, йӑмӑкӗ.

Нам Амед сказал, ты Георгия, товарища Крупицына, сестра будешь.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Халь калаҫу йӑлтах урӑх, — Амед сӑмахне ҫирӗплетрӗ чылай ҫуланнӑ ҫӳлӗ туркмен.

— Теперь разговор совсем получается другой, — поддержал Амеда высокий пожилой туркмен.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Мӗншӗн ҫав тери пӑшӑрханатӑн? — ӳкӗтлет мана Амед.

— Зачем себя так беспокоишь? — увещевал меня Амед.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ой, мӗн туса хутӑм пулать-ха, Амед!

— Ой, что это я, Амед, такое наделала!

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Амед хӑвӑрт калаҫма пуҫларӗ.

И Амед торопливо заговорил:

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ай-ай, лараймасть пуль тесе, — терӗ те Амед, кулса ячӗ.

— Ай-ай, думал, не сядешь! — сказал Амед и засмеялся.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Амед ман чемодана тытнӑ.

Амед держал мой чемодан.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Анчах — Амед вагонне ҫитме пайтах-ха.

Но до вагона Амеда было еще далеко.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Амед Юсташ-Бергенов каларӗ пулсан, лар — урӑх сӑмах та ҫук! — Вӑл ун-кун пӑхкаласа илчӗ, ҫурма сасӑпа хушса хучӗ.

Раз Амед Юсташ-Бергенов сказал: садись — всё! — Он оглянулся, добавил вполголоса.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Кам антарса хӑварас пур? — Амед аллине хӗҫ аври ҫине хучӗ.

— Кто такое ссадит? — Амед положил руку на эфес шашки.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Амед, ҫакна кӑна кала: юрать-и?

— Амед, ты только скажи: это можно?

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Амед, — терӗм ҫеҫ эп, вӑл ман ӑса ӑнкарса та илчӗ.

— Амед, — торопливо спросила я, и он понял, что я решилась.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тупӑнчӗ, тупӑнчӗ Амед!

Нашелся, нашелся Амед!

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Амед, Амед!

Амед, Амед!

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Халӗ ак, вӑл манӑн енне ҫывӑххӑн пӗшкӗнсен, ӑна эп чиперрӗн сӑнаса илтӗм: Амед ҫав-ҫавах, чӑн ӗнтӗ — хулпуҫҫийӗсем ӗлӗкхинчен нумай сарлакарах.

А теперь, когда он наклонился близко, я снова разглядела его и увидела, что хотя он и вырос, стал шире в плечах и резче чертами лица, но все в нем осталось таким же.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпир каятпӑр-ҫке! — терӗ Амед, унтан сасартӑк пуҫне ман еннелле пӗшкӗртрӗ.

Что такое? — сказал Амед и наклонился вдруг ко мне.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950