Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Амед Дюльдялӗн куҫне икӗ аллипе ачашшӑн хупӑрларӗ, унтан лашин мӑйӗ ҫине тӗренсе, ӑна хулпуҫҫийӗпе ҫӑмӑллӑн тӗрткелесе, тӗрелсе, хӑлхаран темӗн пӑшӑлтатса, тирпейлӗн ҫӗре антарчӗ.

Амед обеими руками осторожно прикрыл Дюльдялю глаза и, плечом припав к шее коня, легонько подталкивая и в то же время подпирая его, что-то шепча ему в самое ухо, бережно свел коня на землю.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

«Тух, чӗкеҫӗм, тух, чӗкеҫ, эсӗ вунулттӑра ҫеҫ. Килӗшӳлли-юрӑхли кунта саншӑн Амед ҫеҫ!» — кӗтмен ҫӗртен такмакласа хучӗ вӑл, ман енне куҫне хӗскелесе.

«Эх, ягодка ты, ягодка, тебе не двадцать два годка, тебе всего шестнадцать лет… тебе под стать один Амед!» — неожиданно пропел он, подмигивая мне.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Амед турткаланса тӑмарӗ, вӑл ман ҫине пӑхса илчӗ те ҫӗлӗкне ӗнси ҫине пусса лартрӗ, унтан, аллисене ҫунатлантарса, пӳрнисене вылянтарса, вагон тӑрӑх вӗҫме пуҫларӗ.

Амед взглянул на меня, надел шапку на затылок и, вскинув пальцы, поводя ими в воздухе, пошел, поплыл по вагону.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Мана тула уҫӑлкалама кӑларас пулсан, Амед е Табашников алӑк патӗнчен хӑпмаҫҫӗ, астукаласах тӑраҫҫӗ.

Если меня выпускали погулять, то Амед или Табашников дежурили у вагона.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Санӑн культурӑллӑ боец пулмалла, — тет Амед.

— Ты должен быть культурный боец, — говорил Амед.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Амед мана питех кӑтартасшӑн мар: ют ҫынна ҫар поезчӗсем ҫине лартма юрамасть.

Но Амед советовал мне не очень-то часто показываться: возить посторонних в воинском поезде было запрещено.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Амед, вӗсене тупса, майӗпен чӑмӑртарӗ:

И Амед, найдя в темноте, тихонько пожал мне их:

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Аван пулать, — каларӗ Амед та.

— Хорошо будет, — отозвался Амед.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Эпӗ нумай пурӑнмалла, Амед, акӑ хӑвах курӑн-ха.

— А я буду долго жить, Амед, вот увидишь!

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ӗмӗрлӗхе, тӗп-тӗрӗс, — ман сӑмахсенех каларӗ Амед.

— На всю жизнь верные, — повторил Амед.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Эпир, Амед, иксӗмӗр чӑн тӗрӗс туссем пулӑпӑр.

— А мы с тобой, Амед, будем верные друзья.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Тӗнчере ҫук хӳхӗм эс, тупа тӑватӑн! — чунтан-вартан каласа хучӗ Амед.

— Ты большую красоту имеешь, честное даю тебе слово! — заговорил Амед убежденно.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ну мӗнле сана намӑс мар-ха! — ҫиленсе кайрӗ Амед.

— Ну как тебе не стыдно! — рассердился Амед за плащ-палаткой.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӑрах, Амед, ӑс ахаль калатӑн!

Брось ты, Амед, это ты так говоришь!

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ой, Амед, ытла та кулӑшла-ҫке эс!

Ой, Амед, ты ужасно до чего смешной!

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Амед ҫӑмӑллӑн сывласа яни илтӗнсе кайрӗ.

Я слышала, как облегченно вздохнул Амед.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ун пек мар, урӑх май шухӑшлатӑн эс, Амед.

Да нет, ты не то думаешь, Амед.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ Амед вырӑнӗ ҫинчен пӑртак ҫӗкленнине туйрӑм, ун сасси ман ҫумрах, ахӑрнех, карӑ хушӑкӗнчен пуль, пӑшӑлтатса каларӗ:

Я слышала, как Амед привстал и, должно быть, сказал в самую завесу, потому что я услышала голос очень близко:

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Чухлатӑн-и эс, Амед, питӗ те пӑшӑрхантарать мана Игорь!

Ты знаешь, Амед, как меня Игорь беспокоит!

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Планетине, Амед, планетине!

— Планету, Амед, планету!

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950