Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Эпӗ сирӗн умра мӗн шуҫӑмчченех кӑшкӑратӑп, мӗншӗн тесен тӗнчере эпӗ ҫитсе курман пӗр гавань те ҫук, вӗсенче эпӗ ылтӑна пӑхӑр укҫапа, кӗмӗле шӑхӑрчӑпа улӑштарнӑ!

Я буду кричать вам до рассвета, потому что нет ни одной гавани в мире, где я не менял бы золото на медяки, а серебро на свистульку!

«Тӑватӑ ҫил» штурманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 117–123 с.

Тӑкӑрлӑксенче шуҫӑмчченех кӑвайтсем ҫунчӗҫ, ҫынсем калаҫнӑ, утсем кӗҫеннӗ, ҫуна тупанӗсем нӑчӑртатнӑ сасӑсем илтӗнсе тӑчӗҫ.

До зари на проулках горели костры, слышались людские голоса, конское ржание, скрип полозьев.

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Валемӗн-валемӗн пуҫтарса купасене хывма та ӗлкӗреймерӗҫ — каллех шалкӑм ҫумӑр тӑкса ячӗ те каҫ пуҫласа ирхи шуҫӑмчченех кӗркуннехи пек пӗр чарӑнмасӑр шӑпӑртатса тӑчӗ.

Не успели сметать в копны снова спустился проливной дождь и шел с вечера до самой зари с осенним постоянством и настойчивостью.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.