Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

унпалан (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Бригада начальникӗ тата тем хушса хурасшӑнччӗ, анчах пӑлханса ӳкнӗ тусӗ ҫине пӑхса, ҫапла шухӑшларӗ: «Унпалан тӗплӗрех калаҫас пулать, унсӑрӑн вӑл ӑнланмасть…»

Начальник бригады хотел что-то добавить, но, взглянув на разъяренного друга, подумал: «Придется с ним обстоятельно побеседовать, иначе он не поймет…»

VIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Паян пирен унпалан мӗнле татӑлмаллине сӳтсе явмалла.

А сегодня должны обсудить, как нам рассчитаться с ним.

VIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Унпалан Китеж-град пекех пулса тухрӗ — вӑл вырӑнта халӗ кӳлӗ е, хальхилле каласан, бассейн.

С ним получилось, как со сказочным Китеж-градом — на том месте теперь озеро, или, говоря по-современному, бассейн.

4 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Ҫапах та кунта унпалан Инҫе Венгринчи пӗлӗт пулнӑ, Тӑван тӑпра пулнӑ ялан.

Но где бы он ни был, над ним Венгерское синее небо, Венгерская почва под ним,

Пӗр класрисем // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ҫав шухӑшпа Сергей Ирина патне васканӑ, унпалан кӑштах та пулин пӗрле калаҫса ирттерес — ҫак кунсенче мӗн шухӑшланине, туйнине каласа пама кӑна ӗлкӗресчӗ.

Сергей спешил к Ирине, хотел побыть с ней хоть немного — успеть бы рассказать о чем думал за поседние дни, что чувствовал.

XXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӗр унпалан вӑрманалла уҫӑлма кайма килӗшмен, анчах мӗнле те пулин хӑнана кӗрсе тухма сӑмах панӑ.

Идти гулять с ним в лес она отказалась, но обещала зайти как-нибудь в гости.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

«Эпӗ унпалан пуҫласа калаҫнӑ вечеринка хыҫҫӑн пирӗн хушӑри ҫыхӑнусем улшӑнчӗҫ.

После вечеринки, на которой я в первый раз говорил с ней, наши отношения изменились.

XXXIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ҫук, тӑванӑмҫӑм ман, пурӗ те пӗртен-пӗр ҫирӗп, ҫав тери илемлӗ те нимӗнле улӑшӑнман япала ҫех пур — ирӗклӗ чун, унпалан пӗрле тата пултарулӑх шухӑшӗ те пурнаслӑхӑн хыпса-ҫунса тӑракан хаваслӑхӗ.

Нет, мой родной, есть только одно непреложное, прекрасное и незаменимое — свободная душа, а с нею творческая мысль и веселая жажда жизни.

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Хӑйне вӑл ҫав тери лӑскаса пӗтернӗн, килпетсӗррӗн те ҫӗтсе-ҫухалса кайнӑн туйрӗ, кунашкалли унпалан вӗреннӗ чухне экзаменсенче лакса ларнӑ вӑхӑтсенче ҫеҫ пулкаланӑ.

Он чувствовал себя таким затравленным, неловким и растерянным, как бывало с ним только в ученические годы на экзаменах, когда он проваливался.

XX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Эпӗ унпалан.

дана для того.

XI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Нунча унпалан таҫта Сицилиех кайрӗ те, унтан питӗ начарланса таврӑнчӗ.

Она даже уезжала с ним куда-то в Сицилию и возвратилась очень похудевшей.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Тӗслӗхрен, хӑш та хӑш ҫын часах начар вилӗмпе вилмелле иккен, эпӗ ҫакна унӑнне халех питӗнче вулатӑп, ман унпалан калаҫма та кирлӗ мар.

Если, например, который человек должен скоро нехорошей смертью умереть, я это сейчас у него на лице прочитаю, даже говорить мне с ним не нужно.

IV сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

15. Вара Иеремия, сылтӑм аллине тӑсса, Иудӑна ылтӑн хӗҫ панӑ, панӑ чухне ҫапла каланӑ: 16. «ил ҫак сӑваплӑ хӗҫе, Турӑ парни вӑл, эсӗ унпалан тӑшмансене аркатӑн» тенӗ.

15. Тогда Иеремия, простерши правую руку, дал Иуде золотой меч и, подавая его, сказал: 16. возьми этот святый меч, дар от Бога, которым ты сокрушишь врагов.

2 Мак 15 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех