Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

таврӑнать (тĕпĕ: таврӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Халӗ ав Гусейн тете ӗҫрен таврӑнать, вӑл хулхушшине вутӑ хӗстернӗ.

Дядя Хусейн, уставший, едва плелся и нес под мышкой охапку дров.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Пысӑк ҫӑматӑсем тӑхӑннӑ тата тӗрле ҫӗтӗк-ҫурӑкпа пӗркеннӗрен Матӗрне пукане пек курӑнакана амӑшӗ каҫа юлса тин таврӑнать.

Приходит она поздно, закутанная во всякое тряпье, как матрешка, в огромных бахилах — пимах.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Акӑ вӑл флотран таврӑнать.

Вот он вернулся с флота.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ну, тата тепрер — вара пашалу пӗҫерме чупас пулать, атту ав тато таврӑнать.

Ну, еще разок — и надо бежать печь лепешки, а то вон уже тато возвращается.

Ҫыран хӗрринчи пӳрт // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Пирӗн патра, — терӗ врач, — вӑл лайӑхланчӗ ӗнтӗ, аллине те эмеллесе сыватрӑмӑр, ыран вӑл чаҫа таврӑнать, юсанчӗ.

— У нас, — ответил врач, — ему совсем хорошо, руки его мы отходили, и он завтра в часть едет, всё в порядке.

Хӗл сивви // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Кӑнтӑрла иртсен Джонни ӗҫрен таврӑнать.

К вечеру вычисления были закончены.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Вара тепӗр ҫултан тин, ҫынсене ӑшӑтма та тата пӗрне-пӗри пит-куҫранах курма пултӑр тесе, хӗвел каялла таврӑнать.

Ибо каждую зиму солнце оставляет землю в темноте, а на будущий год новое солнце возвращается, чтобы снова давать тепло и освещать лица людей.

Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.

Килне вӑл, яланхи пекех, каҫхине ултӑ сехет тӗлне таврӑнать.

К шести часам вечера он, обычно, возвращался домой.

Юрату сасси // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Яланхи вӑхӑтра вӑл заводран килне, пӗчченҫӗ пӳлӗме таврӑнать.

В обычный час он возвращался с завода домой, в одинокую квартиру.

Юрату сасси // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ӑнӗ-тӑнӗ таврӑнать.

Сознание возвращалось.

Пулма пултараймилӗх // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Пӗрехмай: «Анне хӑҫан таврӑнать?», — тесе ыйта-ыйта хӑшкӑлтарать…

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Тавлашмастӑп ара, тепӗр вулакан, паллах, пӗрре вуласа тухсанах сукмаксене шыраса тупать, каялла таврӑннӑ чух ҫухалса каясран паллӑсем туса хӑварать; унтан каялла таврӑнать те иккӗмӗш, виҫҫӗмӗш хут вуласа тухать, вара, куран, мӗн пирки мӗн пулса иртнине ӑнланса илет.

Не спорю, иной читатель, конечно, с первого прочтения находит тропки, делает зарубки для приметы, чтобы не заблудиться обратным ходом; потом вернется назад, прочитает еще другой, третий раз — смотришь, разберется, что к чему.

2 // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.

Паян кунӗпех халӑх тарнӑ ҫӗртен таврӑнать.

Сегодня весь день народ возвращается с убежища.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Акӑ вӑл хӗрӗ валли улма илсе таврӑнать; вӑл ӑна мӗнле ҫиесси ҫинчен, ыран каллех лавсем пыракан порта каясси ҫинчен шухӑшласа утать, ытла выҫса ҫитнӗ пирки, ытти ҫинчен шухӑшламарӗ те вӑл.

Вот он несет дочери картофель; он думал, как они будут его есть, как завтра он опять пойдет в порт, куда приезжают возы, а о дальнейшем в эту минуту не думал, так как был слишком голоден.

II // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Итле-ха, эпӗ сана акӑ мӗн калатӑп: Милош партизансен дивизийӗпе пӗрле таврӑнать!

Послушай, что я тебе скажу: Милош вернется с партизанской дивизией!

26 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Нарядран тул ҫутӑлса ҫитсен ҫеҫ таврӑнать, вара салтакӑн пур-ҫук туприне кӑшт-кашт пухать те Явора тухса вӗҫтерет унтан — Мускава, Мускавран — тата инҫене, Шурӑ тинӗс хӗррине.

Вернется из наряда уже утром, наскоро соберет свои солдатские пожитки и отправится в Явор, а оттуда — в Москву и дальше, к Белому морю.

6 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Тепӗр пӗр-ик эрнеренех вӑл демобилизаци йӗркипе киле таврӑнать.

Через неделю-другую он совсем уедет домой, демобилизуется.

5 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Май уйӑхӗнче киле таврӑнать.

В мае она возвращается домой.

2 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Атте ҫавнашкал кая юлса еркӗн хӗрарӑм патӗнчен мар, клубран таврӑнать, тесе ӑна ҫут тӗнчере никам та ӗнентерес ҫук.

Никто в мире не мог бы ее убедить, что папа возвращался поздно из клуба, а не от любовницы.

ХLII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Авдотья Васильевна хӑйне пӗртте хӗрхенмест, тӗксӗм блузӑпа, ҫӳҫне-пуҫне турамасӑр, ирпе тӑватӑ сехетре е пиллӗкре пулсан та (тепӗр чух сывмаррине тата хӗл пӗтеспе йывӑр ҫын пулнине пӑхмасӑр, аттене хирӗҫ сулӑнкаласа та пулин тухассине хӑйӗн тивӗҫӗ тесе шутлать, ҫав вӑхӑталла атте, хӑш чухне ҫав тери ывӑнса, пайтах выляса ярса, намӑс тӳссе, саккӑрмӗш штраф хыҫҫӑн клубран таврӑнать.

Авдотья Васильевна жертвовала собой и, иногда больная, под конец зимы даже беременная, считала своей обязанностью, в серой блузе, с нечесаной головой, хоть в четыре или пять часов утра, раскачиваясь, идти навстречу папа, когда он, иногда усталый, проигравшийся, пристыженный, после восьмого штрафа, возвращался из клуба.

ХLII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех