Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫулла кун пек ир пӗр-пӗр чакак сас параканччӗ, халӗ вӗсем ялалла куҫнӑ ӗнтӗ.

Куҫарса пулӑш

Ял тавра кашкӑрсем ҫӳреҫҫӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Анчах… сасартӑк аса илех кайрӗ: ӗлӗксенче ӑна ҫулсеренех преми параканччӗ, кӑҫал вара памарӗҫ — ветсанитара пачӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Ӗнсерен панӑ преми // Матвей Сакмаров. Ӑшхыптармӑшсем: калавсем, сӑвӑсем, шӳтсем, пьесӑсем. — Шупашкар: и. ҫ., 1986. — 62 с. — 31–32 с.

— Кун пек ыйтусене пуҫлӑхсем татса параканччӗ, профоргсем мар, — илтӗнчӗ Корнеевӑн кӑмӑлсӑр сасси.

Куҫарса пулӑш

11 // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 3–83 с.

Кашни вӗренӳ ҫулӗ умӗн Маюк инке, ҫу-ҫӑмарта сутнипе йӳнеҫтеркелесе, Арҫука ҫӗнӗ кӗпе-шӑлавар ҫӗлесе параканччӗ.

Куҫарса пулӑш

Яка пыр // Ева Лисина. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 84-85 с.

Хӗлле вӑл сурӑхсем ҫырса ҫӳрет, суйлав ҫинчен каласа параканччӗ, ҫуркунне анкарти виҫме тухнӑччӗ.

Куҫарса пулӑш

Аптӑранӑ кӑвакал кутӑн чӑмнӑ // Геннадий Мальцев. Мальцев Г.С. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: кулӑшла каласем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 80 с. — 32–36 с.

Укахви, вӑл мӗн каланипе килӗшсе, ӑна вӗҫӗмсӗр ыйтусем параканччӗ.

Куҫарса пулӑш

V // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Халиччен сахӑр та параканччӗ…

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

— Кирек мӗнле ҫимӗҫе те — йӳҫӗ-и вӑл, тутлӑ-и — чӗркесе параканччӗ.

Куҫарса пулӑш

2. Ордынка // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

— Ун пек чух киремете парне параканччӗ, — юмӑҫран хӑранипе тытӑнчӑклӑн каларӗ Теней.

Куҫарса пулӑш

19. Ирхине // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Унчченрех, ыйтсан-ыйтмасан та — веҫ каласа параканччӗ.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ангелина Семёновна та пӗлет ӑна, ҫавӑнпа вӑл ҫурӑмӗпе поезд еннелле ҫаврӑнса тӑчӗ те сенкер тӗслӗ хутаҫ ҫинче тем чакаланҫи турӗ: ҫавӑн тӗслӗ пӗчӗкрех хутаҫпа хӗрачасем калушӗсене тумтир хывнӑ ҫӗре параканччӗ.

Знала это и Ангелина Семеновна, поэтому она демонстративно повернулась к поезду спиной и стала рыться в своем синем мешочке, похожем на те мешки, в которых девчонки сдают галоши в раздевалку, только чуть поменьше.

Ҫулла эпӗ «иккӗ» паллӑ мӗнле илтӗм // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Каҫсерен амӑшӗ сӑпка юрри юрласа параканччӗ.

Каждый вечер, бывало, мама пела детям колыбельную песню.

Каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Эпӗ тӳрех, шухӑшласа-туса тӑмасӑр утрӑм, турра шантӑм — тен, пулӑшӗ вӑл мана йывӑр самантра, мӗн каламаллине систерӗ; темиҫе хут та асӑрханӑ-ха эпӗ; туррине хам чӑрмантарман чухне вӑл мана яланах кирлӗ сӑмах тупса параканччӗ.

Я пошел прямо так, наугад, не стал ничего придумывать, а положился на бога — авось с его помощью скажу что-нибудь, когда понадобится; я сколько раз замечал, что бог мне всегда помогал сказать то, что надо, если я ему сам не мешал.

Вӑтӑр иккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Халиччен ученый, хӑй панӑ сӗнӗве хӳтӗлесе, нумай сӑлтавсене тупса параканччӗ.

Против обыкновения учёный не произносил длинных речей в защиту своего мнения.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Пирӗн шкул каҫӗсен традицийӗсем тӑрӑх, Зарубин, килсен-тусан, яланах сӑмах калаканччӗ, е хӑйӗн пурнӑҫӗ ҫинчен каласа параканччӗ.

По традиции наших школьных вечеров, Зарубин всегда произносил речь или что-нибудь рассказывал из своей богатейшей жизни.

23 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Доктор кӗчӗ: унӑн ҫамки картланнӑ, вӑл яланах мана алӑ параканччӗ, халӗ ман паталла аллине тӑсмарӗ.

Взошел доктор: лоб у него был нахмурен; и он, против обыкновения, не протянул мне руки.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Йӑлана кӗнӗ тӑрӑх — ун пек чухне пӗр-пӗр сумлӑ ҫынна сӑмах параканччӗ.

По традиции - в таких случаях слово дают кому-либо из авторитетных людей.

Питӗ ҫывӑх, ӑнланма йывӑр Сарпи // Надежда СМИРНОВА. «Хыпар», 2016.07.08, 106-107№