Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

мӗшеленсе (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑйӗн тупӑшӗпе ҫырлахса, Пантелей Прокофьевич лачакаран мӗшеленсе тухрӗ, урисене чакан ҫулҫисемпе шӑлса типӗтрӗ, тумланчӗ, унтан, ӑшӑнмалла, каллех ҫапӑ касма тытӑнчӗ.

Удовольствовавшись добычей, он вылез из музги, обтер чаканом ноги, оделся, снова начал рубить хворост, чтобы согреться.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унтан тӗкӗр еннелле ҫаврӑнчӗ те, купарча хыҫӗнчи йӑпӑрка хутламӗсем шалпаррӑн мӑкӑрӑлса тӑнине курса, сурса пӑрахрӗ, ятлаҫса илчӗ, ытла та сарлака йӗм пӗҫҫисем ӑшӗнчен упа пек мӗшеленсе тухрӗ.

Повернулся и, нечаянно увидел в зеркале свое отображение с пышными складками назади, плюнул, чертыхнулся, медведем полез из широчайших штанин.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Фельдмаршал паром ҫинчен шуса кайнӑ та пуҫӗпе пӗрене ҫумне ҫапӑннӑ, чул пек путма тытӑннӑ — Прошка мӗшеленсе тӑмасӑр шыва сикнӗ.

Поскользнулся фельдмаршал на пароме, ударился головой о бревно, камнем пошел ко дну — Прошка, не мешкая, бросился в воду.

Пур ҫӗрте те паллӑ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Енот тирӗнчен ҫӗлетнӗ кӗрӗкне тӑхӑнса ячӗ те, кӗмӗл инициаллӑ туйи ҫине тайӑнса, урам енчи крыльца ҫине мӗшеленсе тухрӗ.

Надел енотку и, опираясь на коричневую трость со скромными серебряными инициалами, вышел на парадное крыльцо.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех