Шырав

Шырав ĕçĕ:

мӗнне (тĕпĕ: мӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Малашне ман патӑма текех двойкӑсем илсе килнӗ ан пул, эпӗ матросне мӗнне те пӑхса тӑмӑп, хӑлхуна пӑрса татӑп, хытӑ хӗртсе илӗп.
Ты чтобы у меня двоек больше не приносил, а то не посмотрю и на матроса — выдеру.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Дрибб чӗлӗмне чӗртсе ячӗ те аллисене кӑкӑрӗ ҫине хӗреслетрӗ: вӑл хула мӗнне ытла та лайӑх пӗлет.
Дрибб закурил трубку и скрестил на груди руки: он слишком хорошо знал, что такое город.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.

— Кала-ха, Том, — пуҫларӗ йыснӑшӗ, — шӑв-шав мӗнне нихӑҫан та пӗлмен ҫак пӳлӗме вӑрттӑн кӗни — вӑрлас тӗллевпе — саншӑн, Гаральд Беринг ывӑлӗшӗн, чыслӑ-и вара?
— Скажи, Том, — начал дядя, — достойно ли тебя, сына Гаральда Беринга, тайком проникать в этот не знавший никогда скандалов кабинет с целью кражи?

Ашшӗн ҫилли // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 209–215 с.

Анчах хӑйсен умӗнче хӑйсем хытса тӑрасси, хӑйсенчен хӑйсем тӗлӗнесси кӗҫех вӗҫленчӗ, мӗншӗн тесен ӳт-пӗвӗ хавшаклӑх мӗнне манӑҫа кӑларчӗ.
Но их оцепенение, их изумление перед самими собой скоро прошло, так как тело их уже забыло, что значит быть слабым.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

Ҫапла… ҫул ҫинчи пӗр уйӑх мана вӑрман мӗнне кӑтартса пачӗ.
Да, месяц пути показал мне, что этот лес.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 98–108 с.

Сарлакаран та сарлака анлӑш мӗнне пӗлменскер ун патнелле ыткӑнса ӳкекен каплама — ҫывӑхри уй-хирпе вӑрман стенине — курнипе сиксех чӗтрет, анчах юлашкинчен тавралӑх хӑйӗн вырӑнне ларчӗ-ларчех.
Не умея овладеть громадной перспективой, он содрогался среди взметнувшихся весьма близких к нему стен из полей и лесов, но наконец пространство стало на свое место.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 85–91 с.

Анчах унӑн шӑлӗ чӑннипех те ыратать, — пӗчӗкҫӗ, салху хӗрт-сурт вут-ҫулӑм мӗнне тахҫанах маннӑ сивӗ плита умӗнче ларать.
Но это так, это быль, — маленький, грустный домовой сидел у холодной плиты, давно забывшей огонь.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Ли вӑхӑт мӗнне пӗлмест, караппа ҫынсем пирки, утрав ҫинче пулнӑ ҫынсем, вӗсен йышӗ ҫинчен пӗлтерни ҫурма манӑҫнӑ тӗттӗм тӗлӗкри евӗр.
Она не могла ориентироваться во времени, и дальнейшие сообщения ее о корабле, людях, бывших на острове, и о числе их носили характер полузабытого темного сновидения.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

— Мӗнне питӗ пӗлес килет-и? —
Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Мана илес тӗк… пирӗн, Ассольпе иксӗмӗрӗн, пурнӑҫ пуҫламӑшӗ яланлӑхах парӑс ҫутинче юлать — юрату мӗнне пӗлекен чӗре варринче карӑнса ҫӗкленнӗ хӗрле парӑс ҫутинче.
Что до меня, то наше начало — мое и Ассоль — останется нам навсегда в алом отблеске парусов, созданных глубиной сердца, знающего, что такое любовь.

VII. Хӗрлӗ «Вӑрттӑнлӑх» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Пӗлет-ши вӑл юрату мӗнне?
Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Выҫлӑх мӗнне хӑй те аван тӳссе курнӑ.
Куҫарса пулӑш

Тамара командировка мӗнне пӗлместчӗ пулин те ашшӗ таҫта инҫетре пулнине ӑнланатчӗ.
Куҫарса пулӑш

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

Ялтан ҫыру илнӗ хыҫҫӑн Лида канӑҫлӑх мӗнне манчӗ.
Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

Анчах лӑплану мӗнне пӗлмерӗ ун чӗри.
Куҫарса пулӑш

Канӑҫ мӗнне те пӗлмен.
Куҫарса пулӑш

Кану мӗнне пӗлмесӗрех тӗрмешеҫҫӗ вӗсем фермӑра.
Они суетились на ферме, не зная, что такое отдых.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Хӑй вӑл ылхан мӗнне пӗлсех каймасть-ха, ҫапах та ҫак пӗчӗк сысна ҫури, ним япӑххине те туманскер, ҫапла асапланни тӗрӗс мар тесе шухӑшлать.
Хотя плохо понимал, что значит проклятье, во всяком случае, он считал, что это ужасно несправедливо, потому что поросёночек не сделал ведь ничего дурного.

Ытларикун, августӑн вуннӑмӗшӗнче Эмиль шапана ирхи апат карҫинккине ячӗ, ун хыҫҫӑн ҫав тери лайӑх мар хӑтланчӗ, кун пирки каласа та парас килмест // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Ун пек суту-илӳ вырӑнӗсенче пулса курман пулсан вӑл мӗнне те пӗлместӗн пулӗ-ха эсӗ.
Если ты никогда не бывал на таком вот торге, ты и представить себе не можешь, что это такое.

Ку вӑл шӑматкун, июнӗн вуниккӗмӗшӗнче, Бакхорвари суту-илӳ вӑхӑтӗнче пулса иртнӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Чухӑн ҫынсем валли тытакан приют мӗнне халӗ пӗлетӗн.
Теперь ты знаешь, что такое дом для бедных.

Тунтикун, декабрӗн ҫирӗм улттӑмӗшӗнче, Эмиль Катхультра пысӑк тӑкак туни, Коямнадиршӑ кашкӑр шӑтӑкне кӗрсе ӳкни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика