Шырав
Шырав ĕçĕ:
Патша майрин тӑванӗ Михаил Глинский Черемисиновпа пӗрле каякан ушкӑна курчӗ те ӑна ертсе пыракан думнӑй дворянина хыттӑнах вӑрҫса тӑкрӗ.
4. Шигалей // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.
— Эсӗ кунта мӗн туса пурӑнатӑн? — терӗ вӑл думнӑй дворянина хӑтӑрнӑ пек кӑтартма тӑрӑшса.
2. Йывӑр ҫулталӑк // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.
Боярсемпе пӗчченшерӗн те, ушкӑнпа та калаҫнӑ хыҫҫӑн Василий Иванович Хусанти вырӑс элчи патӗнчен килнӗ ҫынна, хӑй лайӑх пӗлсе тӑракан Иван Семенович Черемисинов думнӑй дворянина йышӑнчӗ.
15. Хусан хапхи умӗнче.. // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.
Юлашкинчен, ҫурхи пӗр ӑшӑ кун, аслӑ князь Хусантан тин килсе ҫитнӗ ҫынна — Иван Черемисинов думнӑй дворянина — йышӑнчӗ.
4. Ҫар ҫула тухать // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.
Анчах чиновника, помещика, дворянина, паллах, карандашпа та, перопа та пырса перӗнме юрамасть.Но чиновника, помещика, дворянина касаться, конечно, нельзя — ни карандашом, ни пером.
XX сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.
Кирек мӗнле пулсан та Иван Никифорович ҫак кӗске хушӑра дворянина тивӗҫлӗ пек йӗркеллӗ тумланса ӗлкӗрни пурне те тӗлӗнтерчӗ.
VII сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.
«Ҫавӑнпа ҫав дворянина, вӑрӑ-хурах шутласа, тӗне хирӗҫ иртӗхнӗскере, вӑрӑна ҫарату ӗҫӗнче тытӑннӑ ултавҫа сӑнчӑрпа сӑнчӑрласа, тӗрмене е патшалӑх острогне яма ыйтатӑп, унта вара унӑн чинӗпе дворянин ятне пӗтерсе розгӑпа хытӑ ҫаптарнӑ хыҫҫӑн Ҫӗпӗре каторгӑна яма ыйтатӑп.
IV сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.
«Ҫавӑнпа ҫак дворянина, Довгочхун ывӑлне, Иван Никифорова, ҫын ҫуртне вут тӗртме хӗрӗннӗшӗн, манӑн чина, ятпа хушаматӑма намӑс кӑтартнӑшӑн, ҫын пурлӑхне вӑрӑ-хурахла туртса илме куҫ хывнӑшӑн, пуринчен ытла тата ятӑма ярасшӑн непсӗленсе, ман хушамат ҫумне хур аҫи тенӗ ята хушса хунӑшӑн штраф шыраса илме ыйтатӑп.
IV сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.
Мещансем дворянина ҫавӑн пек ним тӗлсӗр тӑшманла пӑхни ирӗксӗрех мана аҫа ҫурипе ҫывӑхлантаратчӗ.Это бессмысленное враждебное отношение мещан к дворянину невольно сближало меня с вотчимом.
XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Кунпа пӗрлех тата: ҫак ӗҫе сирӗн, Михайло Степанович, дворянина тата христианина тивӗҫлӗ пек вӗҫлемелле, мана ҫавӑн пек канаш пама хушрӗҫ, тенӗ.
V // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.
Сонькӑна эпӗ дворянина качча паратӑп, турӑ пулӑшсан, тен, пурӑнсан-пурӑнсан, хам та дворянин пулӑп-и-ха.Я Соньку выдам за дворянина и сам дворянином, даст бог, сделаюсь по прошествии времени.
XXIX сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.
Апла пурӑннипе ӗнтӗ, дворянина тивӗҫ паха харсӑрлӑх пулма пултараймасть.Этак, знаешь, cette belle bravoure de gentilhomme, — не может быть.
5 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.
— Эпӗ дворянина та, пупа та шанман пулӑттӑм, анчах вӗсем пӗрле пулсан хӑрамастӑп; вӗсем пӗр-пӗрне йӗрленӗ чух пурте лайӑх пулса иртме тивӗҫ.
III. Чи вӑрттӑн шухӑшсем хускални // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.
— Пуп дворянина ӗҫлеме хуштӑр эппин, — терӗ Дантон.— Ну, так пускай же поп следит за дворянином, — засмеялся Дантон.
III. Чи вӑрттӑн шухӑшсем хускални // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.
Священнике дворянина сӑнама хушаҫҫӗ пулсан, ун ҫинче икӗ хут ытла ответлӑх выртать, ун пек ӗҫре священник унталла-кунталла пӑрӑнкалама пултараймасть.
III. Чи вӑрттӑн шухӑшсем хускални // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.
Кирек мӗнле пулсан та, хӑвалӑхсем хӑйсем умӗнче Америкӑри дворянина е мӗнле те пулин пуҫлӑха куратпӑр тесех шухӑшланӑ.Во всяком случае лозищане подумали, что видят перед собой американского дворянина или начальника.
VII // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.
Купецсем ҫинчен тӳрех: вӗсем халӑха улталаҫҫӗ, ачисем ашкӑнса ҫӳреҫҫӗ тата дворянина тухасшӑн тесе ҫырнӑ.А о купцах прямо говорят, что они обманывают народ и что сынки их дебошничают и лезут в дворяне.
Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 75–95 с.
Эсӗ ахаль те, дворянина вӗсен начальникӗ туса, казаксене кӳрентер-тӗн; ан хӑрат ӗнтӗ дворянсене, пӗри элекленӗ-элеклеменех вӗлерсе.
Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
- 1