Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Анюти (тĕпĕ: Анюта) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анюти енне хӗр ҫумӗсем кӗпӗрр пырса тӑчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

35 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Анюти маттурчӗ-ха.

Куҫарса пулӑш

6 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Анюти вара ни салхуллӑ мар, ни савӑнӑҫлӑ мар; анчах мӗншӗн унӑн мӗн курӑнманни, мӗн ҫукки мӗнрен килни ҫинчен ыйтмалла мар-ха?

Анюта совершенно ни невесела, ни весела; но почему ж не спросить, отчего то, чего и не видно и нет.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ҫак самантра вара Алексей акӑ мӗн асӑрхарӗ: танкист сӑнӗ ҫинче вӑл ҫухалса кайни, хытах пӑлханни палӑрнӑ, унӑн Анюти, чӑнахах та фотографи ҫинчи пекех лайӑхскер, тем пирки иккӗленнӗ, именнӗ пек пулнӑ, унӑн алли танкист аллинче таччӑнах мар выртнӑ, тӑрасса та вӑл пӑлханарах, иккӗленерех, кӗҫ-вӗҫ аллине туртса кӑларса тарас пек тӑнӑ.

И тут заметил Алексей, что у танкиста на лице растерянность и напряженная тревога и что Анюта его, и в самом деле такая же славная, как на фотографии, чем-то озадачена, смущена, что рука ее нетвердо лежит на руке танкиста и поза у нее взволнованная и нерешительная, точно вот-вот сейчас она выдернет эту руку и убежит.

14 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех