Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӑл сăмах пирĕн базăра пур.
йӑл (тĕпĕ: йӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ӑнланатӑп, — терӗ йӑл кулса Виктор.

— Да я понимаю, — сказал улыбаясь Виктор.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ку тӳрех пулать-и вара? — Сергей йӑл кулчӗ.

— Да разве ж это сразу? — Сергей улыбнулся.

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

«Акӑ манӑн кун ҫитрӗ те!» — йӑл кулса шухӑшларӗ Сергей.

«Вот и настал мой день!» — с улыбкой подумал Сергей.

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей йӑл кулчӗ те ассӑн сывласа илчӗ:

Сергей вздохнул и сказал:

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Сергей именсе йӑл кулчӗ.

— Сергей застенчиво улыбнулся.

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Вӑл та кирлӗ ӗнтӗ, — терӗ йӑл кулса Сергей.

— Это тоже важно, конечно, — ответил Сергей.

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тачанкӑран инҫе те мар Сергей пӗр илемлӗ те кӑмӑллӑ хӗрарӑма курчӗ, ҫамрӑк хӗрарӑм Сергей ҫине ачашшӑн, пӗр йӑл кулса, пӗр тӗлӗннӗ пек куҫхаршийӗсене пӗрсе пӑхнӑ.

Недалеко от тачанки Сергей увидел красивую и симпатичную женщину, а молодая женщина смотрела на Сергея ласково, то улыбаясь, то сжимая брови, будто удивленная.

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

«Ну, ну, йӑмӑкӑм, — шухӑшларӗ Сергей, йӑл кулса.

«Ну, ну, сестренка, — думал улыбаясь Сергей.

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кам пыракан пурте Сергейпе алӑ тытнӑ, йӑл кулнӑ — хӑшӗ савӑнӑҫлӑн, хӑшӗ вӑтанарах, именсе тӑнӑ пек: ку эпир ӗлӗк палланӑ Сергей Тутариновах-и е пачах урӑх-ши, тен унпа калаҫасса та пачах урӑхла калаҫмалла? — хӑйсенчен хӑйсем ыйтнӑ пек тӑнӑ вӗсем.

Все, кто подходили, пожимали руку, улыбались — кто радостно, кто чуть стесняясь, будто смущаясь: разве это тот же самый Сергей Тутаринов, которого мы знали ранее, или же совсем другой, может, с ним и разговор нужно вести совсем по другому? — стояли и как бы спрашивали самих себя они.

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ытла хытӑ силлерӗ мана Ванюша! — йӑл кулса шухӑшларӗ вӑл, Кондратьев патне ҫитсен.

Здорово меня укачало! — думал он, подходя к коридору.

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ирина теме пӗлтернӗ пек йӑл кулчӗ.

— Ирина, как бы пытаясь о чем-то сообщить, улыбнулась.

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Виктор ӑна кулса тӑракан питӗнчен пӑхрӗ те хӑй те ирӗксӗрех йӑл кулчӗ.

Виктор посмотрел на ее смеющееся лицо и сам улыбнулся.

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

«Тӗлӗнмелле вӗренекен! — йӑл кулса шухӑшларӗ Виктор, шкултан тухса.

«И что за своенравная ученица! — думал Виктор, выходя из школы.

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл пуҫне пӗр ҫӗклет, пӗр антарать, хушӑран шухӑшлӑн йӑл кулса илет.

Он то подымает голову, то пригибается к парте.

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Чи пахи ҫав унӑн! — кӑмӑлӗ ҫитнипе Прохор йӑл кулчӗ.

Вот в чем главная вещь! — с удовольствием улыбнулся Прохор.

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Э-эй-эй? — тет Прохор, мӑнкӑмӑллӑн йӑл кулса.

— Эге-ге-ге! — протяжно скажет Прохор.

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Вӑл сӑмахсем мӗне пӗлтернине турӑ пӗлет, — Марфа Игнатьевна айӑплӑ ҫын пек йӑл кулчӗ.

— Бог же его знает, что значат те выражения, — Марфа Игнатьевна виновато улыбнулась.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫемен йӑл кулчӗ — арӑмӗн ӗмӗчӗсем ҫав тери айванла туйӑнчӗҫ ӑна.

Семен улыбнулся — наивными показались ему желания жены.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫемен вӗсем умӗнчен иртнӗ чухне час-часах Анфиса упӑшкине йӑл кулса, урисемпе хӑвӑрт пусса, вӑйлӑ аллисемпе наҫилкка аврисене ҫирӗп тытса, Варя хыҫҫӑн утнине курнӑ.

Семен, часто проходя мимо них, видел, как Анфиса быстрыми шагами шла следом за Варей, крепко держа поручни в сильных руках.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӗр ӗмӗчӗ кӑна пурпӗрех пурнӑҫа кӗрессе аса илчӗ те Ҫемен йӑл кулчӗ: часах вӑл хӑйӗн Анфисине алӑри ачапа курӗ.

Он подумал о том, что лишь одна его мечта непременно сбудется: скоро он увидит свою Анфису с ребенком на руках.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех