Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӑшал сăмах пирĕн базăра пур.
пӑшал (тĕпĕ: пӑшал) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ кӑшт хӑрарӑм, анчах ҫавӑнтах каютӑран пӑшал илсе тухрӑм та тискер кайӑк ҫинелле персе ятӑм.

Я немного растерялся, однако сейчас же взял из каюты ружье и выстрелил.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Мавр шлюпкӑна часах хуса ҫитессине курсан, эпӗ чупса кайса каютӑран пӑшал илтӗм те ун ҫине тӗллесе ҫапла каларӑм:

Видя, что мавр скоро догонит нас, я побежал в каюту, взял там одно из охотничьих ружей, прицелился в мавра и сказал:

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

— Карап ҫинче виҫӗ пӑшал пур, вӗсене ил те шлюпка ҫине кайса хур.

— Возьми на корабле три ружья и снеси их в шлюпку.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Аллинче ун малтан пӑхсан темле тӗлӗнмелле пек туйӑнакан пысӑк шур япала пур, хулпуҫҫийӗ хыҫӗнчен пӑшал кӗпҫи вӑрӑммӑн кӑнтарса тӑрать.

В руках он держал что-то большое, белое и на первый взгляд странное, а из-за его плеча выглядывало дуло ружья, тоже длинное.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Вӗсен тискер кайӑкла сасси, пӑшал пенипе пӗрле хутӑшса, пӗтӗм йӑлӑмра янӑраса-кӗрлесе тӑчӗ.

Звериный рев, сопровождаемый дружным залпом, огласил долину.

XVI. Вилӗм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫапла юлашки хут чуп тунӑ хушӑра вӑл ӑна мӗн те пулин пӑшӑлтатса каларӗ пуль, «Леш тӗнчере курнӑҫиччен, Рада», тесе те пӗлтерчӗ пуль, апла пулсан та, ҫине-ҫине пӑшал персе шалтлатнине пула нимӗн илтӗнми пулчӗ.

Быть может, он что-нибудь сказал Раде, быть может, шепнул во время этих прощальных поцелуев: «До свидания в мире ином, Рада», — но если и так, слов его нельзя было расслышать из-за стрельбы за стеной, из-за ударом нуль внутри.

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Часах конак картишӗнче пӑшал та пистолет, ятаган купи купаланнӑ.

Вскоре во дворе конака выросла целая гора ружей, пистолетов и ятаганов.

XII. Пӗр пӑлханман хула историйӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов инҫетре пӗчӗк шурӑ тӗтӗм ҫӑмхисем пуррине асӑрхарӗ, пӑшал пенӗ чух ҫавӑн пек тӗтӗм пулать, ҫавӑн пек тӗтӗм Бяла Черкван ҫӳлти урамӗсенче курӑнать.

Вскоре Огнянов заметил вдали белые дымки, подобные дыму выстрелов; поднимались они над верхней частью Бяла-Черквы!

IV. Ялав // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Акӑ тинех алӑк шатӑртатса илчӗ те, пӗр вырӑнта хушӑк пулса тӑчӗ, алӑк ҫӗмӗрекенни пӑшал кӗпҫи чиксе сав хушӑка хайӑрма тытӑнчӗ.

Наконец дверь заскрипела, затрещала, и в одном месте образовалась щель, в которую нападавший сунул ружейный ствол, стараясь взломать развороченную створку.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗрӗксем ҫав сарт тӳписенчен инҫете кайнӑ пулин те, пӑлхавҫӑсем ҫапах пӑшал персе тӑчӗҫ.

Стрельба с них продолжалась и тогда, когда турки удалились на значительное расстояние, за пределы досягаемости ружейных выстрелов…

XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав самантрах пӑшал пени те илтӗнсе кайрӗ — ку ӗнтӗ тӑшманӑн йышӗ пысӑк иккенне асӑрхаттарчӗ.

В тот же миг раздался ружейный залп — знак того, что замечены крупные силы неприятеля.

XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӑшал сасси айлӑмӑн чӑнкӑ ҫыранне чӗтрентерчӗ.

Гром выстрелов потряс обрывистые склоны ущелья.

XXIX. Юнпа тӗне кӗртни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кашнине пӗрер пӑшал парӑр.

— Дайте каждому по ружью.

XXIX. Юнпа тӗне кӗртни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эпир пӑшал пеме хӑнӑхман, пӑлхавсем туса курман.

— Непривычно нам из ружей стрелять да бунтами заниматься.

XXVIII. Укрепленисенче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эпир пӗри те пӑшал тытман, — терӗ виҫҫӗмӗшӗ.

— Никто из нас не держал, — сказал третий.

XXVIII. Укрепленисенче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эпӗ нихҫан та пӑшал тытса курман, — хушса хучӗ тепри.

— Я никогда в жизни ружья в руках не держал, — добавил другой.

XXVIII. Укрепленисенче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ҫавӑнтах пилӗкӗнчен икӗ пӑшал туртса кӑларчӗ.

И Огнянов вытащил из-за пояса два револьвера.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мӗн каласси пур — ҫапӑҫӗҫ, чикӗшӗҫ, касӑлӗҫ, пӑшал перӗҫ, — пӗтӗмпех ҫаксене Болгарие ирӗке кӑларас тесе тӑвӗҫ…

Ну что ж, будут драться, рубить друг друга, палить из ружей, — стараться освободить Болгарию…

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗрӗкӗ те пиҫиххинчен темле пӑшал ҫакса янӑччӗ, анчах сехри хӑпнипе вӑл ун ҫинчен манса та кайрӗ, лаши ҫинчен анчӗ.

Турок носил за поясом какое-то оружие, но, позабыв о нем с перепугу, покорно спешился.

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Хӑвӑртрах пӑшал илсе килмелле те каҫхине ҫакӑнта пытарса хумалла… — терӗ Огнянов.

— Надо скорее забрать ружья и ночью спрятать их здесь… — сказал Огнянов.

IX. Огнянов председательте // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех