Шырав
Шырав ĕçĕ:
Пит-куҫне чӑрканӑ мужик тата Михайло «бас» пырса тӑраҫҫӗ.
Ялти эмелҫӗсем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 71–80 стр.
Челкаш ун умне тӑчӗ те тӗлӗнмелле кулса ячӗ, пуҫӗнчи тутӑр татӑкӗ, пӗчӗккӗнех хӗрелсе пырса, тӗрӗк фески пек курӑна пуҫларӗ.
III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Кимӗ сӑмсипе барка аяккине пырса тӗкӗнчӗ.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Унтан хӳмене урлӑ Челкашӑн вӑрӑм кӳлепи курӑнчӗ, таҫтан кӗсменсем те тупӑнчӗҫ, Гаврила урисем патне унӑн кутамкки пырса ӳкрӗ, йывӑррӑн сывлакан Челкаш хӳрене вырнаҫса ларчӗ.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Унӑн аяккине кашни хум пырса ҫапӑнмассерен, ун ӑшӗнчен йывӑррӑн ахлатнӑ пек янӑраса илтӗнекен сасӑ тухнӑ.Каждый удар волны в его бока родил в нем глухое, гулкое эхо, похожее на тяжелый вздох.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Хӑвӑн ӗҫ ҫук ҫӗре сӑмсуна пырса ан тӗк.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Анчах хӑрамалла тинӗсре, — терӗ Гаврила, кӗсменӗсемпе шыв тӑрӑх пӗр тикӗс те вӑйлӑн авӑсса пырса.Только боязно в нем, — ответил Гаврила, ровно и сильно ударяя веслами по воде.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Челкаш, буфет умне пырса, ялан ҫӳресе паллашнӑ ҫын сассипе бутылка эрех, купӑста яшки, ӑшаланӑ аш тата чей пама ыйтрӗ.
I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Вӗсем сӗрӗмпе хуралса ларнӑ таса мар хупаха пырса кӗчӗҫ.
I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
— Ме сана! — тет генерал йӗрӗнсе, икӗ чӑмӑрӗ пӳрнисем хушшинчен икӗ-мулкач туса кӑтартса, унӑн пичӗ умне илсе пырса.— На-кося! — сказал генерал с презрением и поднес к лицу его два кукиша.
Лашалла хушамат // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 56–62 стр.
Вӗрхӗнтерсе генерал кабинетне пырса кӗрсе, хӑйшӗн ют сасӑпа: — Шухӑшласа тупрӑм, ваше превосходительство! — тесе кӑшкӑрса ярать савӑнса.
Лашалла хушамат // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 56–62 стр.
Ирхине, виҫҫӗмӗш сехетре килӗнчен тухать те приказчик чӳречинчен пырса шаккать.В третьем часу утра он вышел из дому и постучался в окно к приказчику.
Лашалла хушамат // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 56–62 стр.
Булдаев приказчикӗ Иван Евсеич та ыттисем хыҫҫӑн ун патне пырса, ӑна чӗлхе вӗртерсе сипленме ӑс парса пӑхать.Между прочим и приказчик Булдеева Иван Евсеич пришел к нему и посоветовал полечиться заговором.
Лашалла хушамат // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 56–62 стр.
Тухтӑр пырса кайнӑ.
Лашалла хушамат // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 56–62 стр.
Акӑ вӑл Лойко патне пырса тӑчӗ, Лойко ӑна илтмест те.
Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.
Йӗкӗт, чӗринчен пуля пырса тивнӗ пекех, кайса ӳкрӗ.
Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.
Лойко, шӑлӗсене ҫыртса лартса, куҫ-пуҫне ҫутӑлтарса, Радда патне пырса тӑчӗ.
Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.
Каласа ячӗ купӑсне, чӑн-чӑнах та хӗр чӗриех пырса вырнаҫнӑ тейӗн ун ӑшне!Так и заговорила скрипка, точно это и вправду девичье сердце было!
Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.
Вӗсем патне пырса кӗрсен пӗчӗк Яким та пырса алӑ тытрӗ ыттисене сӑнаса тӑнӑ хыҫҫӑн.
Туслӑ кил-йышра ӳсеҫҫӗ // Ял ӗҫченӗ. «Ял ӗҫченӗ», 2019.10.18
Сайра-хутран ҫуна ҫамрӑк чӑрӑш ҫине пырса кӗрет, хура япала токарь аллине чӗрет, унӑн куҫӗ умӗнче вӗлтлетсе иртет, вара таврара каллех шуралса каять, ҫаврӑнса тӑнӑн курӑнать.
Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.