Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тавҫӑрса (тĕпĕ: тавҫӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кайран вара, намӑссӑр киленӗвӗн чуна нихҫан пулманла пушатса, хуратса хӑварнӑ хумӗ иртсе кайсан, вӑл мӗн пулнине тавҫӑрса илчӗ те шари кӑшкӑрса ячӗ.

А когда схлынула небывало опустошительная, помрачающая волна бесстыдного наслаждения, она очнулась, резко вскрикнула.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӗрачи усал юн тулнипе хӗрелсе кайнӑ куҫӗсене хушӑран ҫӗклесе пӑхать, вӑл ӑҫталла пӑхнине тавҫӑрса илме ҫук.

Девочка изредка поднимала воспаленные веки, налитые кровью дурной глазенки устремляли текучий, неуловимый взгляд.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӑш еннелле утсан хӗвелтухӑҫнелле каймаллине те тавҫӑрса илчӗ вӑл: Алтӑр ҫӑлтӑр ҫул кӑтартать.

И уже в состоянии был угадывать направление на восток: путеводила Большая Медведица.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Мӗнле хӗрарӑм пулчӗ ку? — тесе ыйтрӗ вӑл, кам иккенне тавҫӑрса пулас.

— Что это за баба была? — спросил он, видимо догадываясь.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тыткӑна лекнӗ салтака Чубатый чӑрӑш патне илсе пырсан тин Григорий тавҫӑрса илчӗ ун ҫинчен.

Григорий опомнился только тогда, когда Чубатый подвел пленника к сосне.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫук, ку япалана шухӑшпа та тавҫӑрса илме ҫук!

Нет, это немыслимо!

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Асаилӳсемпе тертленсе ҫитнӗскер, вӑл ҫывӑрнӑ чухне те сӑнӑ аврине чӑмӑртаса тытнӑ сылтӑм алли епле чӗтресе тӑнине туйсах тӑрать; ыйхӑран вӑранса ку тӗлӗк иккенне тавҫӑрса илсенех, хӑйӗн тӗлӗкне хӑвалама тытӑнать, чуна ыраттараслах ҫатӑртаттарса хупнӑ куҫӗсене аллаппипе хуплать.

и даже во сне, отягощенный воспоминаниями, ощущал он конвульсию своей правой руки, зажавшей древко пики; просыпаясь и очнувшись, гнал от себя сон, заслонял ладонью до боли зажмуренные глаза.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Чӑтаймасассӑн — пуҫна ҫухататӑн, ай аманса суранланатӑн, кайран тавҫӑрса илӗн, анчах чавсана ҫыртма инҫе пулӗ.

Не утерпишь — голову потеряешь али рану получишь, посля спохватишься, да поздно.

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Петро, ҫитсе ҫапнӑ инкеке татӑклӑн тавҫӑрса илмесӗрех, тусан ӑшӗнче чӗтренсе выртакан тар кӑпӑкӗ ҫине тата хутор патнелле хумлӑн-хумлӑн шӑвӑнса анакан ҫеҫенхир ҫине сӗмленсе пӑхрӗ.

Не осознав еще окончательно подступившего несчастья, Петро тупо оглядел трепещущую в пыли пену, степь, сползающую к хутору волнистым скатом.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӗриленсе сывласа выртакан Аксинья тути ҫине пӑхрӗ те, каланине илтмесӗрех мӗн иккенне тавҫӑрса илчӗ:

Вглядываясь в пышущий жаром рот Аксиньи, скорее догадался, чем разобрал:

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Малтанхи уйӑхсенче унӑн ӑшӗ йӗкленетчӗ, анчах Григорий ӑна асӑрхамастчӗ, асӑрханӑ самантсенче те, мӗн сӑлтавпа иккенне тавҫӑрса илеймен пирки, ӑна ним вырӑнне те хумастчӗ.

И в первые месяцы ее тошнило от мясного, но Григорий не замечал, а если и замечал, то, не догадываясь о причине, не придавал особого значения.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Степан шӑрпӑкне ҫутрӗ те, сӑлтавне тавҫӑрса илмесӗрех, кухньӑра ним йӗркесӗр сапаланса выртакан япаласем ҫине ҫаврӑнса пӑхрӗ.

Засветил огонь и, не догадываясь о причине, оглядел в беспорядке разбросанные по кухне вещи.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ӑҫталла сулӑнмалла-ха?» ҫавӑнтах хӑвӑрт тавҫӑрса илчӗ:

Куда прислониться?» и быстро подсказывала догадка:

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Тем пама хатӗр, ҫакӑнта укҫа пытарнӑ вырӑн пулмасан!» чавма тытӑнас тесе, ывӑҫ тупанӗсем ҫине суркаласа та пӑхрӗ, анчах хӑйпе пӗрле саступ та, кӗреҫе те ҫуккине тавҫӑрса илчӗ.

— Я ставлю бог знает что, если не клад! — и уже поплевал было в руки, чтобы копать, да спохватился, что нет при нем ни заступа, ни лопаты.

Тухатнӑ вырӑн // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫак таранччен тавҫӑрса илейместӗп ӑна.

Я до сих пор разгадать его не могу.

IV // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Тавҫӑрса ил, ӑссӑр, пӑх-ха, кам ҫине аллуна ҫӗклетӗн эс!

— Вспомни, безумный, погляди, на кого ты подымаешь руку!

III // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Тимӗрҫӗн мӗне пӗлтернине тавҫӑрса илме хӗнрех сӑмахӗсем ҫинчен Оксана чылайччен шухӑшлакаласа тӑчӗ.

Долго стояла Оксана, раздумывая о странных речах кузнеца.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Асатте вӗсене мӗн кирлине тавҫӑрса илчӗ; мӗнпур пек укҫине ывӑҫласа илчӗ те тӳрех йытта ывӑтса панӑ пек, хайхисене ывӑтса пачӗ.

Дед догадался: забрал в горсть все бывшие с ним деньги и кинул, словно собакам, им в середину.

Пӗр чиркӳри тиечук пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Усалӗ ҫуранах килнӗ пулмалла… тамӑка ҫитме ҫулӗ вӑрӑм пирки лашасене те вӑрласа кайнӑ ӗнтӗ, тавҫӑрса илчӗ пирӗн асатте.

Сообразя все, дед заключил, что, верно, черт приходил пешком, а как до пекла не близко, то и стянул его коня.

Пӗр чиркӳри тиечук пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

— О! (ҫак «о» сасса голова пӳрнине ҫӳлелле ҫӗклесе каларӗ) — хӑвӑртрах тавҫӑрса илме пултараканнине, майра патшана ӑсатма эпӗ ун чух…»

О! — это «о!» голова произнес, поднявши палец вверх, — посмышленее всех! в проводники к царице… я тогда…

IV. Йӗкӗтсем ашкӑнаҫҫӗ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех