Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

варринче (тĕпĕ: варӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Женя трубкӑна аппарат ҫине хучӗ те пӳлӗм варринче тигр пек ҫаврӑнма-пӗтӗрӗнме пуҫларӗ.

Женя положила трубку на аппарат и заметалась по комнате, словно разъяренный тигр.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Женя кравачӗ ҫинчи ҫемҫе йыт ҫурине ярса илчӗ те ӑна ыталаса урай варринче ҫаврӑнкалама пуҫларӗ.

Девочка схватила с кровати мягкую собачку и закружилась с ней в танце.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Кунсем вара, кӑнтӑр варринче те сӗм-тӗттӗм!

Что ночь, и день — ночь!

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ача чӳрече патне чупса пычӗ те, картиш варринче Гаврика курчӗ.

Мальчик подбежал к окну и увидел посредине двора Гаврика.

XLV. Ҫиле май // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫавӑнтах, Куликово уйӗ варринче, шуратнӑ юпа тӑрринче виҫӗ тӗслӗ ялав вӗлкӗшрӗ.

И посредине Куликова поля на высокой выбеленной мачте развернулся трехцветный флаг.

XLII. Куликово уйӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Аслӑ типӗ варринче ҫеҫ вӑл ураланса пӳлӗмсем тӑрӑх ҫӳреме пуҫланӑ.

Лишь в середине великого поста он стал ходить по комнатам.

XLII. Куликово уйӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Сарӑ пурҫӑн ҫиппе ёлка ҫине аяла ҫеҫ ҫакса хунӑ ҫӑлтӑр евӗрлӗ, варринче шӑтӑк, тулашӗнчен сахӑрпа сапнӑ премӗк Павлика паҫӑртанпах пӑшӑрхантарать.

Павлика уже давно тревожил один очень большой, облитый розовым сахаром, звездообразный, с дыркой посредине пряник, повешенный совсем невысоко на желтой гарусной нитке.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ку Павлик пуянлӑхне кӑтартакан япала чӑнах та сӗтел варринче лармалла ӗнтӗ.

Этот главный символ богатства Павлика действительно должен стоять посередине стола.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Урам варринче ҫула юсама хатӗрлесе хунӑ чул купи ҫинчен пӗр яка пысӑк чул илчӗ.

Выбрала на ходу большой голыш из кучи, приготовленной для ремонта мостовой.

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах ҫав вӑхӑтрах хваттер варринче темӗн йӑтӑнса аннӑ пек пулчӗ.

Рванулся воздух.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑрушлӑх картиш варринче те, хуппине лашасем кышласа пӗтернӗ йывӑҫ патӗнче те пур, вӗсем ҫӳп-ҫап ещӗкӗн хура шӑтӑкӗнчен те пӑхса тӑраҫҫӗ.

Опасность неподвижно стояла посредине двора за шелковицей, ободранной зубами лошадей, она выглядывала из черной дыры мусорного ящика.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл картиш варринче чарӑнать те, ҫӑварне икӗ пӳрнине чиксе, вӑйлӑн шӑхӑрать.

Остановившись посредине двора, он закладывал в рот два пальца, и раздавался великолепный свист.

XXXVI. Йывӑр сумка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гимназистсен кӗмӗл тӗслӗ варринче якалса хӗрелнӗ хулӑн тӳмисем.

Толстые одинарки гимназических шинелей с серебряными чашечками, докрасна вытертыми посредине.

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл пӗр икӗ минут нимӗн тума пӗлмесӗр класс варринче тӑнӑ.

Он минуты две стоял посредине класса, не зная, что же теперь делать.

XXVIII. Кутӑн аппа // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Шӑрпӑк ҫуттипе чуллӑ сӑрт варринче йывӑҫ тӗмӗсемпе хупланнӑ ансӑр ҫурӑка курнӑ вӗсем.

При свете их можно было рассмотреть заросшую кустами черную узкую щель в скале.

XXVII. Асатте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫав ҫулсенчен пӗри чӑнкӑ ҫыран варринче, аслашшӗ пӳрчӗ хыҫӗнчен пӗр ҫӗр утӑмра пулнӑ.

Один из таких выходов находился в ста шагах позади хибарки, посредине обрыва.

XXVII. Асатте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл пӗшкӗнчӗ, темиҫе ярса пусрӗ, вара, куҫӗсем тӗттӗме хӑнӑхсан, сасартӑк, пахча варринче икӗ ҫын кӗлетки хускалмасӑр тӑнине курчӗ.

Он пригнулся, сделал несколько шажков и вдруг, привыкнув к темноте, ясно увидел посреди огорода две неподвижные фигуры.

XXVI. Йӗрлеҫҫӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Одессӑри ачасемшӗн чи хавасси — картиш варринче, паяльщик тавра кӗпӗрленсе, унӑн тӗлӗнмелле ӗҫӗсене курса тӑрасси пулнӑ.

Одним из самых увлекательных занятий одесских мальчиков было стоять посреди двора вокруг паяльщика, наблюдая его волшебное искусство.

XXIII. Гаврик пичче // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик паллакан сутӑҫӑ-арӑм пӗчӗк тенкел ҫинче, йӗтӗн пирӗнчен тунӑ пысӑк зонт айӗнче, пулӑ тултарнӑ корзинкӑсем варринче ларать.

Знакомая Гаврика торговка сидела на детской скамеечке под парусиновым зонтиком великанши, окруженная корзинами с товаром.

XIII. Мадам Стороженко // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пурнӑҫ унталла та кунталла та ҫавӑрать, тӗттӗмре хӑйне ҫул уҫакан ҫӗр айӗнчи шыв пек, ӗмӗрхи шӑплӑх ҫӗр варринче сиксе вӗресе сасартӑк ирӗке, хӗвел ҫине персе тухать, ҫавӑн евӗр манӑн машина та халӗ пӗлӗт хушшинчен сиксе тухрӗ акӑ — эппин, чӑнласах нимӗн те ахаль ҫухалмасть иккен!

Жизнь поворачивает туда и сюда и падает, пробиваясь, как подземная река в темноте, в тишине вечной ночи, и вдруг выходит на простор, к солнцу и свету, как вышла сейчас моя машина из облачной каши, — выходит, и оказывается, что ничто не пропадает даром!

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех