Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аяккалла (тĕпĕ: аякка) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Персе пӑрахатпӑр ыран, — терӗ Григорий, таркӑнсем аяккалла тӗпӗртеттерсе кайнине итлесе.

— Расстреляем завтра, — тихо сказал Григорий, прислушиваясь к удаляющемуся топоту беглецов.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дон урлӑ каҫса ҫитнӗ чух аттипе тата тепре ут хырӑмне пусса хӗстерчӗ, — лаша, ӑмрипе калинккене пырса ҫапӑнса, калинкке алӑкне аяккалла ывтӑнтарса ячӗ, картишне кӗрсе тӑчӗ.

На выезде с Дона придавил опять, конской грудью откинул воротца калитки, вскочил на баз.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Антипа аяккалла сӗтӗрчӗҫ.

Антипа оттягивали.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вилӗ хуҫана юратнӑ хӗрӗ Гришака хапха уҫса кӗртрӗ, ҫуна патӗнчен аяккалла, юр кӗрчӗ ҫинелле ывтӑнчӗ.

Мертвому хозяину отворила ворота любимая дочь Грипашка и кинулась от саней в сторону, в сугроб.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӳсӗр пуҫпала Петро лашине ҫав ҫунаран кӑкарнӑ-мӗн те, лешӗ нӑхталлӑ пуҫне аяккалла кӑрӑн-кӑрӑн пӑрса, хартлата-хартлата илсе тата хӑлхисене вырттарса, ҫӗр каҫичченех ҫапла тӑнӑ.

Коня, спьяну, привязал Петро к этим же саням, и тот все время стоял, до отказа вытянув на недоуздке голову, всхрапывая, прядая ушами.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем патӗнчен пӗр кӗтӳ йытӑ хаяррӑн ӳлесе, хӑйӑнклата-хӑйӑнклата вӗрсе, аяккалла тапса сикрӗ.

Шайка станичных собак подалась от них с воем и брехом.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лашана ун ҫинелле тытрӑм, вӑл ялт! кӑна аяккалла сиксе ӳкрӗ, анаталла анса кайрӗ те яра пачӗ Дон урлӑ леш енне!

Выправился я к нему, он — виль, да под гору, да через Дон!

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аяккалла мӑнкӑмӑллӑн пӑрӑнса утакан Авдеич хыҫӗнчен хыттӑн ахӑлтатса юлчӗҫ.

Рев провожал отходившего с достоинством Авдеича.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вил-ӳсӗр Аникушка Григорие ҫулӑхрӗ, анчах лешӗ ун ҫине урса кайнӑ пек тирӗнсе пӑхрӗ те, вӑл, аллисене сарса пӑрахса, аяккалла сулӑнса кайрӗ.

Пьяный в дым Аникушка прилип к Григорию, но тот глянул такими глазами, что Аникушка растопырил руки и шатнулся в сторону.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дарья кашнинех кашӑк хурса пачӗ, анчах Александр хӑйӗн умӗнчине аяккалла тӗртсе шутарчӗ.

Против каждого Дарья положила по ложке, но Александр отодвинул свою, попросил:

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӑна енчӗке аяккалла сирчӗ.

Гость кисет отвел рукой:

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Салтакӑн ӑслӑ сӑмахӗсемпе кӑмӑлӗ ҫемҫелнӗ Григорий аяккалла пӑрӑнса кайрӗ.

Григорий, покоренный рассудительным голосом солдата, отошел.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл, чвинклетсе сирпӗнекен пульӑсенчен пуҫне аяккалла тартса, ним усӑсӑр пӗрремӗш тупӑ патӗнче тӑпӑртатса тӑрать, кӗлеткипе карт туртӑнса хускалмассерен, кивелсе кайнӑ ҫар сумки силлене-силлене илет.

Он зряшно топтался около первого орудия, отмахиваясь головой от цвенькавших пуль, и при каждом его резком движении сбоку болталась поношенная полевая сумка.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аяккалла кайса пыракан тӑрантас еннелле вӑл тепӗр хут ҫаврӑнса пӑхрӗ.

Еще раз потянулась взглядом вслед удалявшемуся тарантасу.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Смотритель, ятлаҫса илчӗ пулин те, аяккалла кайса пыракан утсем хыҫӗнчен ҫакна ӑшӗнче ырласа пӑхса юлчӗ.

Смотритель выругался, но смотрел вслед удалявшимся лошадям не без тайного одобрения.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ольга ӑна крыльца умӗнче кӗтсе илчӗ, Лисницкий кӗске кастарнӑ шурӑрах ҫӑра ҫӳҫлӗ пуҫне пӗшкӗртсе аллинчен чуптунӑ чух питне аяккалла пӑрса тӑчӗ.

Она встретила его у крыльца, отвернулась, когда он, целуя ее руку, низко склонил голову в густой повити коротко остриженных белесых волос.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан сасартӑк аллине темскер карт кӑна питӗ вӑйлӑн аяккалла ывтӑнтарса янине туйрӗ.

А потом руку его швырнуло в сторону коротким, поразительно сильным ударом.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӑна аяккалла сӗтӗрсе тухрӗҫ.

Его выволокли из цепи.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишка ура ҫине тӑчӗ те, май килнӗ таран шӑпрах пулма тӑрӑшса, аяккалла утса кайрӗ.

Мишка поднялся и, стараясь хранить возможную тишину, осторожно пошел в сторону.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Урасем айӗнче таптаннӑ кӑвайт сӳнсе ларчӗ; хӗрринчерех кӑна аяккалла кусса кайнӑ киҫек шупка хӗрлӗн йӑсӑрланса выртать.

Огонь, затоптанный ногами, погас; лишь с краю ало дымился откатившийся в сторону кизяк.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех