Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Халап сăмах пирĕн базăра пур.
Халап (тĕпĕ: халап) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аня ачасене Русланпа Людмила ҫинчен ытла илӗртмелле халап ярса пачӗ.

Аня стала рассказывать удивительную историю про Руслана и Людмилу.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӗсем пӗрин хыҫҫӑн тепри тӗрлӗ халап та юмах яраҫҫӗ; сӑмахӗсене вара ӑҫтан ҫитереҫҫӗ-ши, никам та пӗлмест.

Один кончает свой рассказ — другой подхватывает конец и начинает свой, и откуда только берутся у того и другого такие выразительные слова!..

II. Кӗтмен парне // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӑш чухне рекреаци вӑхӑтӗнче Иванов: «Паян картишне ан кай, халап ярса паратӑп», тесен, Тёма, кӑкарса лартнӑ пекех, вырӑнтан та тапранмастчӗ.

Бывало, скажет Иванов во время рекреации: «Не ходи сегодня во двор, буду рассказывать», и Тёма, как прикованный, оставался на месте.

Иванов // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Нумайӑш кулӑшла япаласене ӑнлансах каймастчӗ пулас вӑл, нимӗн тӗлӗнмелли те ҫук: халап калаканӑн куҫӗсем йӑл кулӑпа ҫиҫсе илнине те, куҫ хӗррисем пӗркеленнине те, вӑрӑм мӑйӑхӗсем сиккеленине те курма пултарайман вӑл.

По-видимому, юмор живой речи в значительной степени оставался для него недоступным, и не мудрено: он не мог видеть ни лукавых огоньков в глазах рассказчика, ни смеющихся морщин, ни подергивания длинными усами.

II // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Акӑ сире, ырӑ пикеҫӗм, ылтӑн пуҫ мимиллӗ ҫын ҫинчен калакан халап

Вот вам, сударыня, легенда о человеке с золотым мозгом.

Ылтӑн пуҫ мимиллӗ ҫын // Александр Артемьев. Тӑван Атӑл. 1960, 3№ — 71–72 с.

Истори — мӗнпур пулса иртнӗ ӗҫсемшӗн, халап вара — ҫав ӗҫсенчи уйрӑм пайсемшӗн кирлӗ.

История нужна для общего, легенда — для подробностей.

I. Вӑрмансем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Бретань вӑрманӗсен 1792-мӗш ҫултан пуҫласа 1800-мӗш ҫула ҫитичченхи историйӗ ҫинчен ҫырсан, хӑех пӗр уйрӑм кӗнеке пулнӑ пулӗччӗ; вӑл халӑх хушшинче ҫӳрекен халап историйӗпе ҫыхӑннӑ пекех, Вандейӑра пулса иртнӗ пысӑк ӗҫпе ҫыхӑнса тӑрать.

История бретонских лесов с 1792 по 1800 год могла бы составить предмет совершенно самостоятельного труда, являясь как бы легендой в обширной вандейской эпопее.

I. Вӑрмансем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Унӑн ҫавӑн пек халап пур.

Это у нее поговорка такая.

20 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Вӑл хӑйӗн ӗҫӗ ҫинчен халап янӑ пекех илемлӗ каласа пама пултарнӑ, ҫавӑнпа та ӑна итлеме ҫынсем ачи-пӑчисемпех пынӑ.

Слушать его приходили даже с детьми, потому что он выступал, как сказочник.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Рунӑсем — Исланди ҫӗрӗнчи авалхи ҫыру паллисем, — тет вӑл пӗр чарӑнмасӑр: — ҫав паллӑсене, авалран пыракан халап тӑрӑх Один хӑй шутласа кӑларнӑ.

— Руны, — продолжал он, — это письменные знаки, которые некогда употреблялись в Исландии и, по преданию, были изобретены самим Одином!

II сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Енчен эсир вӑрмана ахаль ҫеҫ, уҫӑлса ҫӳремелле, пынӑ пулсан, лапкӑн сывлӑх сунать, сирӗнпе пӗрле пирус туртса ярать, вӑрман ҫинчен пӗрер халап каласа парса, кӑмӑллӑн сывпуллашать.

Коль вышли вы просто так, на прогулку, подойдет, поздоровается тихо-мирно, выкурит вместе с вами папироску, поведает какую-нибудь лесную быль и распрощается подобру-поздорову.

Вӑрман сыхлавҫи // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Энӗшкасси ялӗн ӗлӗк-авал ҫӗр нумай пулни тата вӑл ҫӗре мӗнле ҫухатни ҫинчен те ял хушшинче тӗрлӗ халап ҫӳрет.

Куҫарса пулӑш

I // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Паганель хӑйӗн тусӗсене кун ҫинчен пӗр халап ярса пачӗ, ӑна вӑл «Амстердам утравне ҫакланнӑ икӗ шотландецӑн историйӗ» тесе пуҫларӗ.

Паганель рассказал об этом своим друзьям, озаглавив свой рассказ так: «История двух шотландцев, попавших на остров Амстердам».

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Акӑ сире, ачасем, пӗтӗм халап.

Вот вам, ребята, и вся сказка.

Мальчиш-кибальчишпа унӑн ҫирӗп сӑмахӗ ҫинчен хывнӑ халап // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 147–157 с.

Пур енчен те ун ҫине пӑхаҫҫӗ: Алькӑнни пек, пысӑк та хӑмӑр куҫсем; халап калама ыйтнӑ кӑвак куҫлӑ хӗрачанни пек, таса та чакӑр куҫсем; Эминенни пек, хӗсӗк те хура куҫсем шӑтарас пек пӑхаҫҫӗ.

Отовсюду на неё смотрели глаза: большие, карие, как у Альки; ясные, васильковые, как у той синеглазой, что попросила сказку; узкие, чёрные, как у Эмине.

Мальчиш-кибальчишпа унӑн ҫирӗп сӑмахӗ ҫинчен хывнӑ халап // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 147–157 с.

— Натка, халап каласа пар, — ыйтрӗ те кӑвак куҫлӑ хӗр, темшӗн айӑплӑн кулкаласа илчӗ.

— Расскажи, Натка, сказку, — попросила синеглазая девчурка и виновато улыбнулась.

Мальчиш-кибальчишпа унӑн ҫирӗп сӑмахӗ ҫинчен хывнӑ халап // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 147–157 с.

Хӑвӑн халап кӳмине кӗртсе кӑтарт-ха мана…

Покажи мне свою сказочную кибитку…

Ылтӑн пан улми // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 84–97 с.

Хӑшӗ ӑна шур автобус тесе ят хучӗ, хӑшӗ халап кӳми тесе калать.

Кто-то из друзей называет полог белым автобусом, кто-то говорит, что он похож на сказочную кибитку.

Ылтӑн пан улми // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 84–97 с.

Вӗре-ҫӗлен ҫинчен мана пӗр хӗрарӑм, Елена Яковлевна Башкирова тата ҫавӑн пек халап каласа панӑччӗ.

Куҫарса пулӑш

Ҫӗр ҫатни, вӗре ҫӗлен тата ытти те // Евгений Андреев. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 20 стр.

— Ман шутпа, суя халап ку!

— По-моему, брехня это!

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех