Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

нимӗн сăмах пирĕн базăра пур.
нимӗн (тĕпĕ: нимӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ҫапах та пит тӗлӗнмелле — никам та нимӗн те пӗлмест, — терӗ те вӑл, ҫавӑнтах Гаврика курчӗ.

— Однако же странно, что никто ничего не знает, — сказал посетитель и вдруг заметил Гаврика.

XVII. Тир хуҫи // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Нимӗн те илтмен.

— Ничего не слышал.

XVII. Тир хуҫи // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Эсир нимӗн те илтмен-и?

Ничего не слышали?

XVII. Тир хуҫи // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Кунти пулӑҫсем те нимӗн те каласа памарӗҫ-и?

— И местные рыбаки ничего такого не рассказывали?

XVII. Тир хуҫи // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Апла пулсан, сирӗн ӗнер каҫхине кунта нимӗн те пулман-и? — терӗ тира пынӑ леш ҫын илемлӗ пӑшалпа выляса.

— Значит, ничего такого у вас вечером не случилось? — продолжал разговор посетитель, играя изящным ружьецом.

XVII. Тир хуҫи // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Старик сывӑ мар ҫынпа, нимӗн пӗлмен ачапа сӑмахланӑ пек, сӑмахлать, кашни икӗ сӑмах урлӑ: «Сисетӗн-и?», тесе каласа хурать.

Старик разговаривал с больным, как с несмышленым ребенком, через каждые два слова приговаривая: «Чуешь?»

XVII. Тир хуҫи // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Нимӗн ҫинчен те ан шухӑшла, шанма пултаратӑн.

И ни об чем не думай, можешь вполне надеяться.

XVII. Тир хуҫи // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кам та пулин килсе шаккасан, ан чӗн, урӑх нимӗн те кирлӗ мар.

А если кто-нибудь постучится, так ты просто молчи, и больше ничего.

XVII. Тир хуҫи // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пирӗн нимӗн те ҫухалмӗ.

За нами не пропадет.

XVI. «Башеннӑй, пер!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ку экспедици те кирлӗ мар, эс пурпӗрех нимӗн те тупас ҫук.

Не нужно этой экспедиции, всё равно ты ничего не найдёшь…

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Нимӗн те кирлӗ мар мана.

— Не нужно мне ничего!

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Нимӗн те майлашмасть.

— Ничего не устроится.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Нимӗн те пӗлместӗмччӗ ун ҫинчен, вӑл та ман ҫинчен ним те пӗлместчӗ — анчах эпир тӗттӗмре пӗр-пӗрин пирусӗн вутне пӑхса, чӗнмесӗр пӗр пекех шухӑшлаттӑмӑр.

Ничего я не знал о нём, он — ничего обо мне, но мы молчали и думали об одном, глядя на красные огоньки наших папирос в темноте.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ӗнтӗ манӑн кӳршӗ те, пехотӑра служить тӑвакан майор, мӗн тесен те манран сахал мар ӗшеннӗ пулмалла, ҫавӑнпа вӑл каҫпа сакӑр сехетре тӑсӑлса выртрӗ те, ӑна нимӗн те вӑратаймарӗ — ҫӗрӗпе енчен енне ҫаврӑнса выртнӑ май, хамӑн краватӑм чӗриклетни те, ҫутӑ курӑнмасть-и тесе тӗрӗслекен коридор дежурнӑйӗ икӗ хут килсе кайни те вӑратаймарӗ.

Впрочем, мой сосед, пожилой пехотный майор, без сомнения, нуждался в отдыхе не меньше, чем я, потому что в восемь часов вечера уже завалился спать, и ничто не могло разбудить его — ни скрип койки, на которой всю ночь я ворочался с боку на бок, ни то, что дежурная по коридору дважды приходила проверять затемнение.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эс нимӗн те пӗлместӗн.

Ты ничего не знаешь.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сӑмах хӑҫан хушмаллине е нимӗн чӗнмелле маррине тепле майпа туйса тӑраттӑмччӗ пулас эпӗ.

Должно быть, я инстинктивно чувствовал, когда нужно помолчать, а когда произнести два или три слова.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах пирӗн калаҫу хушшӑмӑрта нимӗн те пулман пекех пычӗ.

Но наш разговор продолжался, как если бы ничего не случилось.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хайхи алӑкӗ патне ҫитмешкӗн хӗрӗх утӑм — унччен малтан хам утнипе танлаштарсан, ку нимӗн те мар ӗнтӗ.

До порога было шагов сорок — пустяки в сравнении с тем расстоянием, которое я прошёл накануне.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ун пек хӑтланнинчен нимӗн те тухмарӗ те кайрӗ.

Ничего не вышло из этой попытки, и он ушёл,

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эсӗ чӗрри ҫинчен халӗ те нимӗн те паллӑ мар.

О том, что ты ещё жив, ничего не известно.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех