Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Вӗсен сăмах пирĕн базăра пур.
Вӗсен (тĕпĕ: вӗсен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пирӗн патшалӑх политикин тӗллевӗ – вӗсен авалхи пуян культурине, чӗлхине, хӑйне евӗрлӗ йӑли-йӗркине упраса хӑварасси, малалла аталантарасси.

Наша государственная политика направлена на сохранение, укрепление и дальнейшее развитие их древней и самобытной культуры, языка, уникальных традиций и обычаев.

Халӑх пӗрлӗхӗн кунӗ ячӗпе саламлани // Михаил Игнатьев. http://www.cap.ru/news/2019/11/02/glava- ... yaet-s-dne

Юрдан вӗсен енне хаяррӑн пӑхса илчӗ:

Юрдан бросил на них строгий взгляд:

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑйсен вӗсен пакартисем кӑна-ҫке.

Ведь у них самих ни кола, ни двора.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Манахсен тӗксӗм ҫурчӗсем те хапӑл тӑвас пек, вӗсен ҫумӗнчи уҫӑ галерейӑсенче чӗкеҫ чӗвӗлтетет, унта вӗсен йӑвисем пур.

Сумрачные кельи и те смотрели приветливо, а в примыкавших к ним открытых галереях звонко щебетали ласточки, свившие здесь гнезда.

VII. Паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Онобшипе калаҫнӑ хыҫҫӑн тухтӑр ҫав полици йӑнӑшнипе кӑна ҫакланнӑ иккенне тавҫӑрса илчӗ Марко, Кралич хӑтӑлнӑ иккен-ха вӗсен серепинчен.

Из разговора с онбаши Марко понял, что доктор стал жертвой заблуждения полиции, но Кралич ускользнул из ее когтей.

VI. Ҫыру // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Ҫук-ха, тетӗп эпӗ, унта пӗтӗмпе лӑпкӑ, чунӑм. Вӗсен картишне тухакан кӗҫӗн алӑка питӗр-ха», тетӗп.

 — «Да нет, у них там все спокойно, душенька, — отвечаю я. — Запри-ка калитку в их двор».

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Сехрем хӑпса тухрӗ-ҫке, тупата, ҫук ӗнтӗ, хӑраса ӳксе мар-ха, Лалӑна калатӑп: «Лала, мӗн пулчӗ-ши Марко бай патӗнче, тетӗп, ҫӳлти пӑлтӑртан пӑх-ха, мӗн пулнӑ вӗсен картишӗнче…» тетӗп.

Я испугался, точнее, не испугался, а сказал Лале: «Лала, что случилось у Марко? Погляди с галереи, что у них там творится во дворе…»

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӗсене пурне те чӗркуҫҫи таран кӑна ӳкерсе илнӗ; ҫавӑнпа Ставри пуп вӗсен урисене акӑлчансен етри тата-тата кайнӑ тесе ӗнентерме пӑхать, Иваница карчӑк вара ҫавсене «асап чӑтнӑ ҫынсем» тет.

Все они были изображены только до колен; поп Ставри уверял, что ядра англичан оторвали им ноги, и бабка Иваница называла их «мучениками».

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Турӑш икӗ енӗпе иккунсем ҫӑкӑнса тӑраҫҫӗ, вӗсен хыҫӗнче турра кӗл туса ҫӳрекенсем парса хӑварнӑ тӗрлӗрен кулӑшла ӳкерчӗксем курӑнаҫҫӗ.

стояли иконы, из-за которых торчали афонские лубочные картинки — дары благочестивых паломников.

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пырса ҫитсен, эпӗ ҫавсен урлах вӗсен партийӗн Нью-Йоркри пӗр пысӑк суту-илӳ ҫурчӗн конторӗнче вырӑн тупрӑм».

Вскоре по приезде я все через них же получил место в конторе одного из немногих больших торговых домов их партии в Нью-Йорке».

XX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Анчах, m-r Бьюмонт, вӗсен хушшинчи ӗҫсем арҫынни хӑйне качча пыма сӗниччен те ахаль пурнӑҫри пек пулса пынӑ пулсан, ҫакӑнтан хӗрӗ те, арҫынни те хӑйсем пӗр-пӗринпе килӗштерессине пӑртак шанма пултаратех ӗнтӗ.

— Но если, m-r Бьюмонт, ее отношения к этому человеку и до его предложения имели будничный характер, это все-таки представляет ей и ему некоторую гарантию, что они останутся довольны друг другом.

XVIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Чӑнах та, хӗрӗпе авланма хатӗрленекен каччӑ текенни яланах ун куҫӗ умӗнче пулман вӗт; унпа пӗрле пӗр пӳлӗмре ларнинчен ытларах вӗсем урӑх пӳлӗмре е урӑх пӳлӗмсенче ларнӑ, ҫӳренӗ; анчах вӗсен калаҫӑвӗ унта та нимпе те уйрӑлса тӑман.

Правда, не вечно же вертелись у него перед глазами дочь с предполагаемым женихом; чаще, чем в одной комнате с ним, они сидели или ходили в другой комнате или других комнатах; но от этого не было никакой разницы в их разговорах.

XVIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Вӗсен хушшинче часах лайӑх туслӑх пуҫланса кайрӗ, тепӗр эрнерен вара Катерина Васильевна ӑна Кирсановсем ҫинчен каласа пама пуҫларӗ: ку ҫыннӑн нимле ырӑ мар шухӑш та пулма пултарайманнине пӗлчӗ вӑл.

Очень скоро между ними установилась самая простая и теплая приязнь, и через неделю Катерина Васильевна уже рассказывала ему о Кирсановых: она была уверена, что у этого человека не может быть никакой неблагородной мысли.

XIV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Вӗсен фирмисем вара пирӗннисем пек мар.

А у них фирмы не такие, как у нас.

XIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Вырӑс пулнӑ пулсан, вӑл дворянин пулни лайӑхчӗ ӗнтӗ Полозовшӑн, анчах ют ҫӗршыв ҫыннисене, уйрӑмах французсене, вӑл япала кирлех те мар; американецсене вара пушшех те сахалрах кирлӗ: вӗсен Америкӑра ҫын — паян атӑҫ патӗнче ӗҫлекен е сухаҫӑ, ыран вара — генерал, тепӗр кунне — президент, кайран тата каллех конторщик е адвокат.

Если б он был русский, Полозову было бы приятно, чтоб он был дворянин, но к иностранцам это не прилагается, особенно к французам; а к американцам еще меньше: у них в Америке человек — ныне работник у сапожника или пахарь, завтра генерал, послезавтра президент, а там опять конторщик или адвокат.

XIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Пӗр сӑмахпа каласан, вӗсен манпа паллашма кӑмӑлӗсем пуррипе ҫуккине пӗлес пулать манӑн.

Словом, я должен удостовериться, приятно ли было бы им познакомиться со мною.

XII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Анчах манӑн вӗсен ҫывӑх ҫыннисемпе е тата вӗсемпе хӑйсемпе — пурпӗрех вӑл — мӗнле те пулин хирӗҫӳсем пулма пултарнӑ.

Но у меня могли быть какие-нибудь столкновения с кем-нибудь из людей, близких к ним, или с ними, это все равно.

XII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Тӳрӗрех каласан, эпӗ ҫакӑ вӗсен кӑмӑлне каймасран хӑратӑп.

Скажу прямее: я опасаюсь, что им будет это неприятно.

XII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Эпӗ хам обскурант, — терӗ вӑл, — эпӗ Кӑнтӑр штатсенчи хут пӗлмен, хура ӳтлӗ ҫынсем майлӑ, вӗсен вӗреннӗ хуҫисене хирӗҫ, — каҫарӑр, эпӗ Америкӑри хам курайман япала ҫинчен калаҫма пуҫларӑм.

— Я сам обскурант, — сказал он, — я за безграмотных черных против цивилизованных владельцев их в южных штатах, — извините, я отвлекся моей американской ненавистью.

XI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Кичемлӗхпе супса, вырӑссем тӗрӗс тӑваҫҫӗ, — терӗ Катерина Васильевна, — мӗн ӗҫ пур-ха вӗсен? — вӗсен ним тумалли те ҫук; вӗсен аллисене усса лармалли ҫеҫ юлнӑ.

— И русские правы, что хандрят, — сказала Катерина Васильевна, — какое ж у них дело? им нечего делать; они должны сидеть сложа руки.

XI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех