Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ассӑн сăмах пирĕн базăра пур.
ассӑн (тĕпĕ: ассӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унтан пӗлтерӳ ҫине пӑхрӗ, ассӑн сывласа илчӗ те, тырра ывӑҫран ывӑҫа юхтарса ларнӑ хушӑра, хӑй патне Татьяна пырса ларнине те сисмерӗ.

Потом посмотрела на объявление, вздохнула и, высыпая из ладони зерно, даже не заметила, как к ней подсела Татьяна.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Герверт Гилле халӗ ҫав тахҫан ӗлӗк пулнӑ пек туйӑнакан вӑхӑтсене ассӑн сывласа аса илнӗ.

Герберт Гилле с удовольствием вспоминал те времена, кажущиеся теперь уже такими далекими.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Юра Голубь нимӗҫе пӑхса ҫаврӑннӑ та, пӗчӗк сӑмсине кӑмӑлсӑррӑн пӗркелесе, ассӑн сывласа янӑ:

Юра Голубь с любопытством оглядывал немца, досадливо морщил маленький нос и сокрушенно вздыхал:

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Вӑл, ахлаткаласа тата ассӑн сывласа, тула тухма ларнӑ.

Он сел оправляться, кряхтя и вздыхая.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Аниканов йӗри-тавра пӑхса ҫаврӑннӑ, улӑм куписем ҫинчи плащ-палаткӑсене, симӗс маскхалатсене, кӗтесре выртакан граната куписене, пӑтасем ҫинче ҫакӑнса тӑракан автоматсене, боецсен пиҫиххийӗсем ҫумӗнчи ҫӗҫӗсене курнӑ та, философ пек тата пурнӑҫа пӗлекен ҫын пек ассӑн сывласа, ҫапла шутласа илнӗ: акӑ, эпир килте те ӗнтӗ.

Аниканов огляделся, увидел плащ-палатки на соломе, зеленые маскхалаты, кучу гранат в углу, висящие на гвоздях автоматы, ножи на поясах бойцов и подумал со вздохом философа и жизнезнавца: вот мы и дома.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Кондуктор тухса кайичченех Позднышев ним те шарламарӗ, ассӑн ҫеҫ сывла-сывла илчӗ.

Позднышев молчал, тяжело вздыхая все время, пока в вагоне был кондуктор.

XXV // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

— Сыв пулӑр, — ассӑн сывласа илет Пимфов, куҫӗсене хупкаласа сюртукне тӑхӑнать.

— Прощайте, — вздыхает Пимфов, моргая глазами и надевая сюртук.

Философ // Хӗветӗр Уяр. Антон Чехов. Философ // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 135-137 с.

— Наука ҫапла хушать… — ассӑн сывласа илет Пимфов.

— Наука того требует… — вздыхает Пимфов.

Философ // Хӗветӗр Уяр. Антон Чехов. Философ // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 135-137 с.

Серьга нимӗҫ карателӗсем ҫине пӑхса илчӗ, ассӑн сывларӗ те сасартӑк каласа хучӗ:

Серьга поглядел на немцев-карателей, вздохнул и сказал вдруг независимо:

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Акӑ тата тепӗр хуйхӑ… — терӗ Бояркин (ҫакӑн пек сасӑпа Ольховкӑри ӗҫсем пирки хуйхӑракан вулӑс коменданчӗ каланӑ пулӗччӗ), унтан Серьга Хахай енне ҫаврӑнчӗ те ассӑн сывласа илчӗ.

— Да, вот и еще одна забота… — сказал Бояркин таким тоном, каким сказал бы, вероятно, волостной староста, опечаленный делами в Ольховке; затем он обернулся к Серьге Хахаю и вздохнул.

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ерофей Кузьмич хирӗҫ тавӑрса калама кирлӗ сӑмахсем шыраса ассӑн сывларӗ:

Ерофей Кузьмич вздохнул, торопливо подыскивая нужные для ответа слова:

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Крылатов кӗтмен ҫӗртен ассӑн сывласа илчӗ.

Крылатов неожиданно вздохнул.

XIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Аван пулӗччӗ! — темшӗн ассӑн сывларӗ Бояркин.

— Было бы хорошо! — почему-то тяжело вздохнул Бояркин.

XIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫӗр пӳртре хуллен кӑна ӳсӗркелесе илни, ассӑн сывлани, пӑшӑлтатни илтӗнчӗ…

В землянке послышались тихий кашель, глубокие вздохи, шепот…

XII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Анна каллех ассӑн сывларӗ.

Анна опять вздохнула.

VIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Ҫапла, пӗр ҫынна йывӑр… — терӗ Анна ассӑн сывласа.

— Да, трудно одному… — вздохнула Анна.

VIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ерофей Кузьмич ассӑн сывласа хирӗҫ каларӗ:

Ерофей Кузьмич тяжело вздохнув, ответил:

IV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Эх эс, Ефим! — сасартӑк ассӑн сывларӗ Ульяна.

— Эх ты, Ефим! — вдруг вздохнула Ульяна.

II // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Лукерья ҫӑматтине шӑпӑрпа шӑлса тасатрӗ, ассӑн сывласа илчӗ:

Лукерья обмела веником валенки, вздохнула:

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Эх, Иринушка, — терӗ вӑл, ассӑн сывласа, — ман чӗре епле ҫуннине пӗлсенччӗ эсӗ!

— Эх, Иринушка, — сказал он, вздохнув, — ты бы знала, как беспокойно мое сердце!

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех