Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

юрлаҫҫӗ (тĕпĕ: юрла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чистай муниципаллӑ районӗн тата хулин пуҫлӑхӗн ҫумӗ Ольга Владимировна Добронравова та пынӑ чӑвашсене культура уйӑхлӑхӗ вӗҫленнипе саламлама: «Районта сакӑр наципе культура центрӗ, ыттисенчен чӑвашсем хастарлӑхӗпе, ыркӑмӑллӑхӗпе палӑрса тӑраҫҫӗ. Ансамбльсен сцена культури, юрлас ӑсталӑхӗ пысӑк – темиҫе сасӑпа юрлаҫҫӗ», — тесе ырларӗ.

Куҫарса пулӑш

Юррисем илемлӗ, чӗлхисем ҫепӗҫ // Татьяна Васильева. http://suvargazeta.ru/news/cn-khyparsem/ ... hisem-cepc

Кимӗ хыҫҫӑнах хӳрисемпе сулкалашса слонсем утаҫҫӗ, вӗсен ҫурӑмӗсем ҫинче баядеркӑсемпе гейшӑсем лараҫҫӗ, йӑкӑлти шансонеткӑсем юрлаҫҫӗ.

За лодкой, раскачивая хоботы, выступали слоны, на спинах которых сидели баядерки, гейши, распевая игривые шансонетки.

ХХХIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Эпӗ хама ҫав тери ҫиллентӗм те ҫийӗнчех каялла кайрӑм, хӑна ҫуртне шыраса тупрӑм; унта пирӗннисем савӑнаҫҫӗ ӗнтӗ: юрлаҫҫӗ, ташлаҫҫӗ, — пурте питӗ кӑмӑллӑ, вӗсем ҫине пурте пӑхаҫҫӗ.

Я так рассердилась на себя, что немедленно вернулась, разыскала гостиницу, где наши уже пели хором, — так они были хороши, и произвела фурор.

XXX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

А хӑшӗсем, айвантараххисем, ун хыҫҫӑн сикеҫҫӗ, ун юррине юрлаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

V // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Ҫак кӗвӗ ҫынна салхуланма хистет; вӑл янӑранӑ май тата темӗп юрлаҫҫӗ; ҫакӑ пӗтӗмпех кӗвӗ паллах, анчах ытла та ирӗклӗ, тӑршшӗпе тенӗ пек такт ритмпа ылмашӑнать.

Такая музыка могла заставить человека взгрустнуть; она к тому же сопровождалась припеванием; все вместе было лишено мелодии с произвольным, зачастую меняющим такт ритмом.

XIV. Н' Комбе король // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Эрттел ҫумне сутуҫӑ килсе ларсан Ван-Ланд унпа слон асав шӑлӗсен хакӗ пирки калаҫма пуҫларӗ; сунарҫӑсен пӗр пайӗ карт тӗркемне арпаштарать, ылтӑн укҫа чӑнкӑртатать; ыттисем ҫиеҫҫӗ, ӗҫеҫҫӗ, юрлаҫҫӗ.

Ван Ланд завел беседу о ценах на слоновые клыки с торговцем, подсевшим к компании; часть охотников, стасовав колоду карт, вытащила золотые монеты; остальные ели, пили и пели.

IV. Слон сунарҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Дон шыв хӗрри леш енче хӗрлисем ӗҫсе-ҫисе юрлаҫҫӗ

Как за Доном за рекой красные гуляют…

ХII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Вара хӗрӗн амӑшӗ мана хӗрхенсе, ман алла вунӑ пус парса, ҫапла ӳкӗтлеме пуҫларӗ: «Пӑх-ха мужичок: пӗтӗм тӗнче йӗри-тавра савӑнать, хӗвел ҫутатать, кайӑксем юрлаҫҫӗ, эсир ӳсӗрӗлсе ҫӳретӗр. Кайӑр та сода шывӗ илсе ӗҫӗр, вара урӑлӑр», терӗ.

Сжалилась тогда надо мною ихняя мамаша, сует мне в руки гривенник и наставляет: «Посмотрите, мужичок, природа кругом ликует, солнце светит, птички поют, я вы пьянствуете. Пойдите купите себе содовой воды, протрезвитесь».

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Анчах, — васкамасӑртарах хирӗҫлерӗ музыкант, — вӗсем хӑйсем те юрӑ ҫыраҫҫӗ, хавхалансах юрлаҫҫӗ.

— Но, — натянуто возразил музыкант, — они сами слагают песни, поют их с увлечением.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 198–207 с.

Ак тата ӑслӑ-пуҫлӑ ҫынсемех тепӗр чухне ҫавнашкал юррах юрлаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Ҫын вӑрлакансем // Н. Пушкин, Н. Никитин. «Капкӑн», 1962, 7№, 10 с.

— Ну, юрлаҫҫӗ, халӗ юрламарӗҫ-ҫке; эсӗ ху вӗсене йӗкӗлтесе хускатрӑн.

— Ну, поют, а теперь не пели; ты сам раздразнил их.

Хушу — ҫар валли // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 81–84 с.

Ҫӳлте ҫаплипех юрлаҫҫӗ, анчах юлашки хут — ҫав юррах.

Наверху все еще пели, но уже в последний раз, ту же песню.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Матроссем, «ӑнӑҫлӑ сиксе каҫнӑ» ятпа кӑштах сыпнӑскерсем, ҫӳлте юрлаҫҫӗ — халӗ шикленмесӗр; юрӑ каютӑра та илтӗнет.

Матросы, выпив тоже слегка «на благополучный проскок», пели, теперь не стесняясь, вверху; пение доносилось в каюту.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Хупах тулсах ларнӑ: унта — шавлаҫҫӗ, унта — юрлаҫҫӗ; хаваслӑха ӑсне ҫухатичченех кӗрсе ӳкнӗ пӗр-пӗр ҫын, алӑк еннелле вӑхӑт-вӑхӑтӑн сӗнкӗлтетнӗ май, ҫулӗ ҫинчи пукансене ывӑта-ывӑта хӑварать; чашӑк-тирӗк шакӑртатать, — ҫак шавра Дюк икӗ хутчен «Битт-Бой» ятне илтрӗ.

Трактир был полон; там — шумели, там — пели; время от времени какой-нибудь веселый до беспамятства человек направлялся к выходу, опрокидывая стулья на своем пути; гремела посуда, и в шуме этом два раза уловил Дюк имя «Битт-Бой».

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Итлесе пӑх-ха: кайӑксем мӗнле хитре юрлаҫҫӗ, чӗвӗлтетеҫҫӗ!

Послушай, как кричат там птички.

Вӑрманти ачасем // Василий Хударсем. Ушинский К. Д. Тӑватӑ ӗмӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 28 с. — 7–11 с.

Вӗлле пӳртӗнче вара Кучана купӑс калаттарсах юрлаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Кунта, чӑнах та, ҫӑварни ӗҫки кӗрлет иккен, купӑс каласах ташлаҫҫӗ, юрлаҫҫӗ, тӑр-тӑр-тӑр кӑна чӗтресе тӑраҫҫӗ чӳрече хӑмисем.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӗсене кура, манӑн пӗтӗм ӳт-пӳ сӳ-ӳ… туса кайрӗ: сӗм ҫӗрле, ҫӗр пӳртре шӑши хӳри пек ҫеҫ, дампа тӗксӗммӗн ҫунать, комсомолецсем, пурте ҫара пуҫӑн тӑрса, хуллен юрлаҫҫӗ:

У меня даже мороз по коже прошел от того, как все происходило: тесная землянка, тусклый каганец, за окном глухая ночь, и стоят с непокрытыми головами комсомольцы, и поют вполголоса:

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Урамсенче тӗрткелешсе ӳсӗр офицерсем ҫӳреҫҫӗ, хунарсене, иртсе ҫӳрексисене револьверсенчен переҫҫӗ, «Ойра, ойра» тата «Шарабан мой, американка», тесе юрлаҫҫӗ.

По аллеям ходили пьяные офицеры, стреляли по фонарям, пели «Ойру» и «Шарабан мой, американка».

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вӗсем хыттӑн юрлаҫҫӗ:

Они громко пели:

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех