Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пикенсех (тĕпĕ: пикен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Щорс штабра ҫук пулсан, вӗсем ӑна пикенсех кӗтнӗ.

Если Щорса не было, они терпеливо ждали его.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

— Чӑнах та, санӑн пикенсех сывалмалла.

— Да, тебе надо серьезно лечиться.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Юр тин ҫеҫ ирӗлсе пӗтнӗ пирки типме ӗлкӗреймен платформа ҫинче боецсем пикенсех ташша илтернӗ.

На платформе, сырой еще от только что сошедшего снега, бойцы лихо отплясывали украинского гопака, чечетку, московскую «барыню», камаринского.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Николай хӑй паллакан пур машинистсенчен те рабочисен ачисем вӗренме пултаракан мӗнле шкулсем ӑҫта пуррине пикенсех ыйтса пӗлнӗ.

Николай настойчиво расспрашивал всех знакомых машинистов, где и какие есть школы, в которых могут учиться дети рабочих.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Вӗсем пикенсех ҫырана, ҫыран хӗрринчи йывӑҫ тӗмисене, унта тӑшман пытанман-ши тенӗ пек, тӗрӗслесе сӑнаса пӑхса пынӑ.

Молча, сосредоточенно следили они за берегом, за кустами, быть может, скрывавшими врага.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Кӗҫех сыснасем шӑлӗсене хӑйрама чарӑнчӗҫ, сӑмсисене ҫӳлелле каҫӑртса, пикенсех шӑршлама тытӑнчӗҫ, унтан хуллен ҫаврӑнчӗҫ те майӗпен малалла утрӗҫ.

Кабаны перестали щелкать клыками; они подняли кверху морды и стали принюхиваться, потом медленно повернулись и пошли.

Хӗлле хир сыснисене тытма кайни // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 88–91 с.

Тимрук хутаҫне салтрӗ, кулачинчен ҫуррине хуҫса илчӗ, ҫуррине ыран валли хӑварасшӑн пулчӗ, пикенсех ҫиме тытӑнчӗ.

Тимрук развязал мешок, отломил половину четвертушки — половину оставил на завтра — и с аппетитом зажевал.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Алапа Велюшӗ кӗнӗ вӑхӑтра Шерккей пӗр палламан ҫынпа тем ҫинчен пикенсех калаҫатчӗ.

Когда вошел Велюш, он оживленно о чем-то разговаривал с незнакомым человеком.

VII. Ҫӗнӗ пуян // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей, ӑна асӑрхамана хурса, пикенсех ҫиме тытӑнчӗ.

Шерккей, не поднимая головы, принялся хлебать ложку за ложкой.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӗленчене пикенсех ҫуса тасатмалла пулчӗ.

Пришлось вымыть его щелоком, по- настоящему.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пикенсех пикенсен-и? — чун хавалӗ ҫӗклене пуҫларӗ Велюшӑн, — пӑттаму тарӑхнӑ енне выляса пӑхасчӗ-ҫке пӑртак…

— Это я-то не осмеливаюсь? — горделиво расправил плечи Велюш, — а вот назло всем сейчас сыграю…

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Элентей пикенсех хӑма ҫапса пыма тытӑнчӗ.

Элендей принялся ловко прибивать доски к перекладинам.

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сире кил хуҫи сигарет сӗнет пулсан, тав сӑмахӗсем каласа ӑна йышӑнас пулать, пикенсех хӑвӑн кӗсйӳнте тем шыраса ухтармалла мар.

Если хозяин предлагает вам сигарету, нужно с благодарностью ее взять, а не искать свои.

Туртман ҫынсем е ачасем пур пӳлӗмре туртма юрамасть // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Мӗн пикенсех чавмалли пур?

Что тут надрываться копать?

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пикенсех шухӑшламан-ха ун пирки.

— Да мы всерьез еще не думали над этим.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шӑрттан Имечӗ, сӑмахран каласан, Мишшана ӗлӗкхинчен те ытларах юрата пуҫларӗ, вӑл тимӗрҫӗ лаҫҫине ирӗн-каҫӑн кун сиктермесӗр тенӗ пек кӗрсе тухмасӑр чӑтаймасть, кӗрешмелли мелсене те Мишшана пикенсех вӗрентет.

А победитель нынешнего агатуя Шырттан Имет не пропускает и дня, чтобы не заглянуть в кузню, — любит он Мишу и старается передать ему все секреты своего мастерства.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тёма ашшӗ лӑх-лӑх кулса илчӗ те, чӗлӗмне темиҫе хутчен пикенсех ӗмсе мӑкӑрлантарчӗ.

Отец Тёмы усмехнулся и несколько раз энергично затянулся.

Ашшӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Директор ырӑ ҫын ҫав, — терӗ шухӑша кайнӑ Аглаида Васильевна, ывӑлӗн сӑмахне пикенсех итлесе.

— Добрый человек директор, — задумчиво произнесла Аглаида Васильевна, прислушиваясь к словам сына.

Экзаменсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Зина пикенсех ӑна ыйтусем пама пуҫлать, Тёма пӗр такӑнмасӑр нимӗн те манса хӑвармасӑр, ыйтнине хирӗҫ тӗплӗн каласа пырать.

Зина добросовестно принималась спрашивать, и Тёма без запинки отвечал с малейшими деталями.

Экзаменсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тёма чиркӗве каймассерен нихҫан та турра кӗлтумасӑр ирттермен пулин те, пачӑшкӑна тӗл пулмассерен, унтан пӗр квартал аякран пӑрӑнса иртме ӳркенмен пулин те, е тата, пачӑшкӑ тӗлне пулмах тивнӗ чухне, хӑвӑрт-хӑвӑрт: «чур, чур — мана мар!» тесе каласа, е хӑй тӑнӑ вырӑнта, пикенсех виҫӗ хутчен ҫаврӑнса илет пулин те, — ӗҫӗсем унӑн малалла начар шӑваҫҫӗ.

Несмотря на то, что Тёма не пропускал ни одной церкви без того, чтобы не перекреститься, не ленился за квартал обходить встречного батюшку, или в крайнем случае при встречах хватался за левое ухо и скороговоркой говорил: «Чур, чур, не меня!», или усердно на том же месте перекручивался три раза, — дело, однако, плохо подвигалось вперед.

Экзаменсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех