Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

утӑ сăмах пирĕн базăра пур.
утӑ (тĕпĕ: утӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чикаркка туртса ячӗ те, типӗ илепер курӑкне июнь кунӗсен тутлӑ шӑрши ҫапакан утӑ ҫине пичӗпе выртса, сисмен ҫӗртенех ҫывӑрса кайрӗ.

Покурив, уткнулся лицом в сено, пропахшее сухим донником и сладостным куревом июньских дней, незаметно уснул.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Икӗ ҫул каялла ав пустуй япалашӑнах — вӑкӑрсем таптаса ватнӑ утӑ купишӗн ҫеҫ — арӑмне чут ҫеҫ сенӗкпе тирсе пӑрахмарӗ.

А два года назад за пустяк, за копну, истоптанную быками, едва не запорол вилами жену.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Петрона вӑл ыррӑнах кӗтсе илчӗ, сӗтел хушшине лартрӗ, ашшӗ Петро ҫуни ҫинчен айккисем пасарнӑ, утӑ ванчӑкӗ ларса тулнӑ кӑкшӑма ҫӗклесе кӗрсен, сарӑрах хӗрлӗ мӑйӑхӗ айӗпе кулса илчӗ.

Он встретил Петра по-хорошему, усадил его за стол, улыбнулся в рыжеватые усы, когда отец его принес из Петровых саней, запушенных инеем, осыпанный сенной трухой кувшин.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пантелей Прокофьевич тарӑхса чӑпӑрккине утӑ ҫинелле ывӑтрӗ, Петро патне пычӗ.

Пантелей Прокофьевич с сердцем кинул в сено кнут, подошел к Петру.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тата картишӗнче вӑкӑрсем майӗпен утӑ нӑтӑртаттарса кавлени илтӗнет.

Да на базу размеренно хрустели сеном быки.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл, шӑлӗсене шӑтӑртаттарса, кӗрепле аврине чӗркуҫҫийӗпе пусса хуҫрӗ, урисемпе ватӑлса ҫитнӗ ҫын пек лӑкӑштатса, ҫурӑмне хевтесӗррӗн мӑкӑртса, утӑ кушилккине ҫӗклесе кайрӗ.

Хряпнув об колено грабельник, он заскрипел зубами, понес вахли с сеном, старчески шаркая ногами, сгорбясь и постарев спиной.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пантелей Прокофьевич утӑ туртса тултарчӗ те каллех, халичченхи пек, тураса пуҫтарас тесе кӗрепле патне кармашрӗ, анчах аллине вӗри япала патне янӑ пек ҫавӑнтах каялла туртса илчӗ, ҫӗлӗкӗ айӗнчи тарланӑ ҫамкине шӑлкаласа, сасӑпа каларӗ:

Пантелей Прокофьевич надергал сена и снова, по-старому, потянулся к граблям, чтобы подгресть, но, отдернув руку, как от горячего, вытирая вспотевший под треухом лоб, вслух сказал:

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан, кушилкке илсе, ҫул ҫине утӑ тултарма анкартине тенкӗлтетсе кайрӗ.

А потом взял вахли, захромал на гумно надергать на дорогу сена.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Малтанах вӑл сулхӑнра выртнӑ пулмалла, анчах хӗвел мӗлкесене айккинелле шутарнӑ та халӗ унӑн ҫара пуҫӗнчи утӑ ванчӑкӗпе ҫӳпленнӗ кӑтра ҫӳҫне ним шелсӗр вӗтелентерет.

Он, наверное, прежде лежал в холодке, но солнце передвинуло тени и теперь палило его обнаженные курчавые волосы, посыпанные сенной трухой.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Барохвостов салтакла — хытӑ утӑ ҫинче ахаль палаткӑрах ҫывӑрма тытӑннӑ.

Стал и Барохвостов спать по-солдатски — на жестком сене в простой палатке.

Чап // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Ҫук-и утӑ?

Нема сена?

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Утӑ патӑн-и эсӗ?

А сена ты отпустил?

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кайса утӑ пар, хуҫа.

Отпусти-ка, поди, хозяин сена.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Пӗрле кай та — вӑл утӑ уйӑрса парӗ утсене…

 — Иди с ним — он сена коням даст…

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл картишӗнчи выльӑх тислӗкне сиктерме, утӑ тураса пуҫтарма, типсе кайнӑ хыт курӑкпа шур утӑн сӳрӗк шӑршине, ҫӗрӗк тислӗкӗн хӗрхӳ шӑршине килениччен сывлама ӗмӗтленчӗ.

Хотелось убирать скотину, метать сено, дышать увядшим запахом донника, пырея, пряным душком навоза.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кӗсрине вӑл колхоз витине илсе каймарӗ, лупас айне ӗнепе юнашар кӑкарчӗ те, пӗр ҫӗклем утӑ пӑрахса парса, пӳртне кӗчӗ.

Кобылу он не стал отводить на общую конюшню, а привязал под навесом, возле лежавшей коровы, бросил охапку сена и пошел в дом.

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Халӑх тин пухӑнма пуҫланӑ, станиципех сасӑсем илтӗннӗ, кун пек шав ҫуллахи ир, утӑ ҫулнӑ вӑхӑтра ҫеҫ пулать.

Было очевидно, что народ только-только начинал собираться, и по всей станице уже плыл тот особенный гул, какой бывает разве только на рассвете летом, в разгар косьбы.

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Астӑватӑн-и, пӗрре аҫа ҫапса утӑ капанне ҫунтарса ячӗ?

Припоминаешь, как у нас в грозу сено горело?

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ефим тимӗрҫӗ лаҫҫинче мӑлатук ҫапакан та пулнӑ, авӑн ҫапакан машина барабанӗ патӗнче те ӗҫленӗ е арӑмӗпе пӗрле «вӑхӑтлӑха» кӗрӗшсе суха тунӑ, тырӑ акнӑ, утӑ ҫулнӑ, ҫуркуннерен пуҫласа хура кӗрччен хиртен кӗмен…

А Ефим то работал в кузне молотобойцем, то зубарем на молотилке, а то с женой поступил «на срок» — пахали, сеяли, косили траву и с весны до осени безвыездно находились в поле…

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Иккӗмӗшӗ — кӗтӳҫсем ҫывӑрмалли пӳлӗм пулнӑ, унта чӳречи те, сӗтелӗ те, кӑмаки те, стена тӑрӑх сурӑх тирӗпе утӑ сарнӑ путмарсем те пулнӑ…

Вторая комната служила чабанам спальней,— там были и окна, и стол, и обычная печка, и нары вдоль стен, устланные сеном и овчинами…

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех