Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

урисене (тĕпĕ: ура) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫара урисене юбка айне пытарса, Анфиса урапа ҫине ларчӗ.

Анфиса сидела на возу, подобрав под юбку босые ноги.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ӗҫӗ ҫапларах вӑл, — Федор Лукич аран-аран ҫӗкленсе, пакӑлча тӗлӗнче шыҫнӑ урисене урайӗнчи кавир ҫине антарчӗ:

— Дело это такое, — Федор Лукич с трудом поднялся и опустил на коврик босые, припухшие в щиколотках ноги.

XXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Е тачанка кӗмсӗртетсе иртсе каять, ун хыҫҫӑн вара уйӑхпа ҫуталнӑ сывлӑшра кустӑрмасем шӑлтӑртатни тахҫанччен илтӗнсе тӑрать, анчах хӑш енчен ырӑ утсем станицӑна пырса кӗнине ниепле те уйӑрса илме ҫук; е мӑшӑр вӑкӑр килет — сӳсмен чӗриклетсе илет, вӑкӑрӗсене хӳтерсе шӑхӑрни илтӗнсе каять, вара куҫпа курмасӑрах чӗрӗ картина тухса тӑрать: вӑкӑр кӳлнӗ лавсем ерипен малалла шӑваҫҫӗ, лавҫисем васкамасӑр чӑпӑрккисемпе сулкаласа илеҫҫӗ, — хӑшӗсем урапа хӗрринчен урисене усса ларса пыраҫҫӗ, хӑшӗсем урапа ҫине сӗвеннӗ, аллисене табак енчӗкӗ тытнӑ та чикарккӑ чӗркесе, шӑрши пӗтӗм хире саланмалӑх, халех туртса ярам-ши е пӑртак тӑхтам, тенӗ пек шухӑша кайса пыраҫҫӗ, е юрӑ пӗлӗтелле вӗҫсе хӑпарать — хӗрарӑм сассисем ҫав тери янравлӑ, пур сасса та хупласа хураҫҫӗ; ҫук, ку уйран ӗҫлесе таврӑнакан колхозницӑсен юрри мар-тӑр, куна, ыйӑха путиччен, пӗтӗм станица хӑй юррине юрлать пулӗ, тейӗн; е купӑс сасси илтӗнсе каять, вара кам та пулин, урисене хӗрхенмесӗр, тӗлӗнмелле авкаланса ташлать тейӗн, ун айӗнче ҫӗр чӗтренсе тӑрать, юпа пек тусан хӑпарать…

То прогремит тачанка, и тогда долго-долго стоит в лунном воздухе стук колес и трудно понять, по какой же дороге скачет в станицу упряжка добрых коней; то заскрипят ярма, послышится разноголосое цобканье вперемежку со свистом, и уже перед вашими глазами живая картина: медленно движется бычий обоз, а возчики лениво помахивают кнутами — кто сидит, свесив с дробин ноги; кто полулежит, держа в руке кисет и раздумывая: свернуть ли ему цигарку и задымить на всю степь, или подождать; то взлетит к небу песня — женские голоса такие звонкие, что кажется: нет, это не женский хор, это не голоса колхозниц, идущих по степи домой, — это степь поет перед сном свою вечернюю песню; то запиликает где-нибудь гармонь, и уже кто-то, не щадя ног, выделывает такие разудалые колена, что гудит земля и пыль подымается столбом…

VII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑкӑрсем курӑк ҫисе ҫӳреҫҫӗ, лавҫӑ урапа айне сулхӑна бурка сарса ларчӗ, хӗвелпе пиҫсе хуралнӑ урисене тӑсрӗ, юбкине тирпейлерӗ.

Быки паслись, а возница разостлала в тени под бричкой бурку, села и оправила юбку на загорелых ногах.

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӗр те ҫар ҫыннисене асӑрхарӗ, хӑвӑрт тӑрса, хӗвелпе пиҫнӗ урисене кӑшт анчах витекен юбкине юсарӗ, темле ун аллине вӑкӑр куҫӗ пысӑкӑш тӗкӗр пырса лекрӗ, пӗр самантрах вӑл хӑйӗн кӑштах ыйхӑллӑ куҫӗсене пӑхса илчӗ, хӑпартласа ҫыхнӑ тутӑрне куҫхаршисем тӗлӗнче юсарӗ те ҫамки ҫине, темле асӑрхаман пек, йӑмӑх хура ҫӳҫ пайӑркине кӑларса ячӗ.

Девушка тоже увидела военных — это было заметно уже по тому, как она быстро встала, оправила юбку, чуть прикрывавшую бронзовые колени, как затем в руке у нее каким-то чудом оказалось круглое зеркальце величиной с бычий глаз и как она в одну минуту успела увидеть в нем и свои черные немного сонные глаза, и поправить над бровями косынку, повязанную в виде шатра, и выпустить на лоб, как бы невзначай, непокорный завиток блестяще-черных волос.

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Умри лаша урисене ҫеҫ курнӑ вӑл.

Лишь лошадиные холки.

Ҫилпеле вӗлкӗшекен ҫивӗтсем // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Лашасем таканлӑ урисене харӑс илсе пусаҫҫӗ, пуҫӗсене уснӑ.

Кони идут копыто к копыту, головы опустили.

Ҫилпеле вӗлкӗшекен ҫивӗтсем // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Вӑл анасласа илчӗ, сивӗ пирки урисене утиялпа чӗркерӗ.

Он зевал, зябко кутал ноги в одеяло.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Дуняшка вӑл ҫырусене почтӑрах вуласа тухрӗ те урисене ҫӗре тӗкӗнтермесӗр килелле вӗҫтерчӗ.

Дуняшка еще на почте прочитала их и понеслась к дому.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эпӗ аякранах вилнӗ нимӗҫ урисене куртӑм.

Я еще издали увидел ноги убитого немца.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл урисене канавалла усса ларнӑ имӗш, кайран канма выртнӑ пек тӳнсе кайнӑ.

У него была такая поза, словно он сидел, свесив ноги в канаву, а потом лег, отдыхая.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Крючков, шлепкине аллипе ҫӗклесе, урисене чармакласа пускаласа, лакӑм-тӗкӗмлӗ улӑх тӑрӑх чупать.

Тот бежал, приподняв рукой шашку, вихляя ногами по кочковатой пахоте.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тачка, хисеплӗ шляхтич, урапи ҫинчен анса, ҫывӑрса кайнӑ урисене ҫемҫеткелет, унтан «козаксене» яланах хӑйӗн лакпа сӑрланӑ сӑмсаллӑ шурӑ картузӗпе сулласа саламлать.

Толстый, почтенный шляхтич вставал с дрожек, разминая затекшие жирные ноги, и неизменно приветствовал «козаков» помахиваньем белого, с лакированным козырьком, картуза.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лашасем хӳрисене хыҫалалла тӑсса янӑ та, урисене пӗр ҫӗре лектерсе вӗрхӗнеҫҫӗ.

Лошади в комок сжимали ноги и пластались, кидая назад сажени.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кӑнтӑрлахи шӑплӑхра ял вӗҫӗнчи пӳртсем умӗн иртекен сотня учӗсем урисене танклаттарса пусса пынӑ сасӑ кӑштах илтӗнет.

В полуденной тиши глухо гудел топот первой сотни, проходившей последние дворы деревни.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий, ҫывӑрса кайнӑ урисене ҫемҫеткелесе, сӑрт ҫине улӑхрӗ.

Григорий поднялся на холм, разминая затекшие ноги.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Петро Христоня хӑйӗн гвардейски утне урапаран тӑварса утланса ларнине, вӑрӑм урисене чармаклантарса, Петросем ҫинелле пӑхкаласа илсе, сиккипе хутор еннелле кайнине курчӗ.

Петро видел, как Христоня выпряг из арбы своего гвардейца-коня и ударился намётом, раскорячивая длинные ноги, оглядываясь на Петра.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Дарья, пушмакпа шӑйрӑлса кайнӑ хура урисене хӑмӑл тӑрӑх ерипен пускаласа, вӗсем патне пычӗ.

К ним шла Дарья, медленно переставляла по жнивью черные, потертые чириками ноги.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вите урлуҫҫийӗнчен уртӑнчӗ те вӑл, хул вӗҫҫӗн ҫӗкленсе, чӳрече патнелле кармашрӗ, унтан урисене тӗревлесе, аялалла пӑхрӗ.

Уцепившись за перекладину, он подтянулся на руках к окошку и, найдя ногами опору, заглянул вниз.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Апла пулсан, эсӗ унӑн урине сыснан ӑшчиккинчи ҫӑвӗпе ҫыхса ларт, мӗнле тумаллине эсӗ хӑвах пӗлетӗн; ҫӗр йӑплака пулсан, нумаях пӑрланса ларман пулсан, хыҫалти урисене ан таканла.

А если так, то заливай ему свиным нутряным салом, ты знаешь, и на задок не подковывай, коли нету склизости или, сказать, гололедицы.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех