Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

утӑм сăмах пирĕн базăра пур.
утӑм (тĕпĕ: утӑм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тепӗр кӑсӑйи ик-виҫ утӑм аяккарах, турат ҫинче чӗриклетсе ларать.

А другая гаечка сидела на ветке в двух-трех шагах и попискивала.

Кӑсӑясем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 53–55 с.

— Ҫук! — терӗ вӑл пӗр утӑм каялла чакса.

— Нет! — сказал он и отступил на шаг назад.

XXVI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Вӗсем темиҫе утӑм утрӗҫ те, юри тенӗ пекех, шӑп портик умӗнче чарӑнса тӑчӗҫ.

Они сделали несколько шагов и, как нарочно, остановились прямо перед портиком.

XXVI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Николай Петрович пӗр утӑм чакрӗ те, аллисемпе хӑлаҫланса илчӗ.

Николай Петрович отступил на шаг и всплеснул руками.

XXIV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Вӑл тата тепӗр утӑм турӗ те тӗллемесӗрех пружина ҫине пусрӗ.

Он ступил еще раз и, не целясь, подавил пружинку.

XXIV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Базаров та барьертан вунӑ утӑм шутласа илчӗ те чарӑнса тӑчӗ.

Базаров, с своей стороны, отсчитал десять шагов от барьера и остановился.

XXIV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Эпӗ вунӑ утӑм чакмалла тесе шутлатӑп, — тавӑрчӗ Павел Петрович икӗ пистолетне те парса.

— Я полагаю, на десять, — ответил Павел Петрович, подавая Базарову оба пистолета.

XXIV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Ну, тата икӗ утӑм хушӑпӑр.

— Ну, накинем еще два шага.

XXIV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

. — Базаров чарӑнса тӑчӗ те: — Ҫитет-и? — терӗ Павел Петровича: — е тата икӗ утӑм хушас-и?

— Базаров остановился: — Довольно? — промолвил он, обращаясь к Павлу Петровичу, — или еще два шага накинуть?

XXIV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Сакӑр утӑм та юрать, — асӑрхаттарчӗ Павел Петрович.

— Можно и восемь шагов, — заметил Павел Петрович.

XXIV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Ахаллӗн кунта мана атте — «манӑн кабинет саншӑн хатӗр — сана никам та чӑрмантармасть» тет, анчах хӑй манран пӗр утӑм та юлмасть.

А то здесь отец мне твердит: «Мой кабинет к твоим услугам — никто тебе мешать не будет»; а сам от меня ни на шаг.

XXI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Кӑнтӑрлахи апат хыҫҫӑн вӑл пӗтӗм обществӑпа сада кайрӗ, Базаров хӑйпе калаҫма ӗмӗтленнине курсан, аяккалла темиҫе утӑм турӗ те чарӑнса тӑчӗ.

После обеда она со всем обществом отправилась в сад и, видя, что Базаров желает заговорить с нею, сделала несколько шагов в сторону и остановилась.

XIX // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Вӑл тепӗр утӑм ярса пуссанах Анна Сергеевна кӑшкӑрса ямалла…

Казалось, шагни он еще раз, Анна Сергеевна бы вскрикнула…

XVIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Ку йытӑ каллех кунта, — мӑкӑртатрӗ карчӑк, Фифи ун еннелле хӑюсӑррӑн икӗ утӑм тунине асӑрхасан: Брысь, брысь! — тесе кӑшкӑрса ячӗ.

— Опять эта собака здесь, — проворчала в ответ старуха и, заметив, что Фифи сделала два нерешительные шага в ее направлении, воскликнула: — Брысь, брысь!

XVI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Туссем темиҫе утӑм чӗнмесӗр утрӗҫ.

Приятели сделали несколько шагов в молчанье.

IX // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Эпир кивӗ ӗмӗр ҫыннисем, эпир принсипсӑрах (Павел Петрович ку сӑмаха ҫемҫен, французсем пек, каланӑ; Аркадий ӑна урӑхла: «прынцип» тесе, сӑмахӑн малтанхи слогӗ ҫине пусарах каланӑ), эсӗ каланӑ пек, ӗненнӗ тӑрӑх йышӑнакан принсипсӑр ҫӗр ҫинче утӑм пусма та, сывлама та ҫук тесе шутлатпӑр.

Мы, люди старого века, мы полагаем, что без принсипов (Павел Петрович выговаривал это слово мягко, на французский манер, Аркадий, напротив, произносил «прынцип», налегая на первый слог), без принсипов, принятых, как ты говоришь, на веру, шагу ступить, дохнуть нельзя.

V // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Шӑплан! — хӑватлӑн кӑшкӑрчӗ те лесник малалла икӗ утӑм турӗ.

— Молчать! — загремел лесник и шагнул два раза.

Бирюк // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 156–163 с.

Киле ҫитме тепӗр сакӑр ҫухрӑм юлчӗ; ҫивӗч юртӑллӑ кӗсрем тусанлӑ ҫулпа ҫӑмӑллӑн чупать, хутран-ситрен хартлатса, хӑлхисене вылятса илет; ывӑннӑ йытӑ, урапаран кӑкарнӑ пекех, пӗр утӑм юлми пырать.

До дому еще было верст восемь; моя добрая рысистая кобыла бодро бежала по пыльной дороге, изредка похрапывая и шевеля ушами; усталая собака, словно привязанная, ни на шаг не отставала от задних колес.

Бирюк // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 156–163 с.

Эпӗ ура сӗмӗпе пӗр-ик утӑм ярса пусрӑм, такамӑн хыткан алли мана алран ҫавӑтрӗ.

Я шагнул раза два ощупью, чья-то костлявая рука взяла мою руку.

XV // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Хулан лутра хапхинчен (хулине пур енчен те шултра чултан хӑпартнӑ авалхи хӳме хупӑрласа тӑрать, войницисем те ишӗлсе пӗтмен-ха) эпир хире тухрӑмӑр, унтан, чул хӳме ҫумӗпе пӗрер ҫӗр утӑм кайсан, ансӑр калинкке умӗнче чарӑнтӑмӑр.

Чрез низкие ворота города (старинная стена из булыжника окружала его со всех сторон, даже бойницы не все еще обрушились) мы вышли в поле и, пройдя шагов сто вдоль каменной ограды, остановились перед узенькой калиткой.

II // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех