Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Хӑрах сăмах пирĕн базăра пур.
Хӑрах (тĕпĕ: хӑрах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унта хӗрлисем пӑрахса хӑварнӑ, хӑрах кустӑрми арканса пӗтнӗ, панорамӑсӑр ҫӗмрӗк оруди йӑваланса выртнӑ-мӗн.

Там оказалось брошенное красными полуразрушенное орудие, без панорамы и с разбитым колесом.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Петро вилен хӑрах еннелле усӑннӑ урисене майласа хурса наҫилккана йӑтрӗ.

Петро раздвинул отходившие свое ноги покойника, взялся за поручни.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл вӑрӑм аркӑллӑ кавалерист шинелӗ ҫинчен ҫыхнӑ пиҫиххине туртса тӳрлетрӗ, казаксем тӑхӑнакан хӗрлӗ мулаххай хӑлхине хӑпартрӗ, маузерӑн йывӑҫ коробкине хӑрах аллипе йӑтса, васкамасӑр крыльца ҫине улӑхрӗ.

Он поправил солдатский ремень на длинной кавалерийской шинели, поднял с ушей наушники красного казачьего малахая и, придерживая деревянную коробку маузера, не спеша взошел на крыльцо.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мирон Григорьевич хӑрах куҫне пӑшалпа тӗлленӗ пек хӗстерчӗ те ҫӗнӗлле, тулса тӑкӑнакан хаяр тарӑхупа калаҫма тытӑнчӗ:

Мирон Григорьевич прижмурил глаз, будто прицеливаясь, и заговорил по-новому, с вызревшей злостью:

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Пуян казака хӑрах аллуна пар та, тепринче ҫӗҫӗ тытса тӑр, унсӑррӑн хӑй сана яшлаттарать…

— С богатым казаком одной рукой ручкайся, а в другой нож держи, а то саданет…

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах Дон урлӑ каҫса ҫитес чух малти тупӑ, ҫыран хӗрринчи шыв ҫисе ҫӳхетнӗ пӑра ватса, хӑрах кустӑрмипе шывалла путса анчӗ.

Но на выезде переднее орудие, сломав подмытый у берега ледок, обрушилось одним колесом.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн хускалмалла мар хытарнӑ ҫунаттисем сӑрт тӗмески хыҫӗнчен хупланса килекен шурӑ пӗлӗт ытамӗнче хӑрах еннелле чалӑшнӑ хура хӗрес пек курӑнаҫҫӗ.

На фоне надвигавшейся из-за бугра белой тучи мертво причаленные крылья его чернели косо накренившимся крестом.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл кӑштах ҫӗкленчӗ те, касса тикӗсленӗ ҫутӑ хӑмӑр мӑйӑхӗ айӗнче хӑрах тути хӗррипе ҫеҫ кулса, куҫӗсенчи, ватӑлса кайнӑ пӗтӗм сӑнӗ-питӗнчи сивӗ хӗлхеме тартманнипех, хыпаланса та хӗпӗртесе кайса аллине тӑсрӗ:

Он привстал и, улыбаясь из-под подстриженных каштановых усов одними губами, храня в глазах, во всем постаревшем лице неприступную суровость, растерянно и обрадованно протянул руку.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӑлхава ҫӗкленнӗ йӑх-яха, унӑн инкеклӗ шӑпи пирки вуншар ҫул вырӑс интеллигенцийӗ макӑрса сӗлекине юхтарнӑ (ҫав ылханлӑ «халӑха», эпӗ хӑрах алӑпа та татах пӗтернӗ пулӑттӑм-ха, анчах, чӑннипе, халӗ ку мана хӑрушла ухмахланнӑ пек ҫеҫ туйӑнать…

Я мог бы еще и с одной рукой уничтожать взбунтовавшуюся сволочь, этот проклятый «народ», над участью которого десятки лет плакала и слюнявилась российская интеллигенция, но, право, сейчас это кажется мне дико-бессмысленным…

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах юмах хӑрах ҫунаттипе чӑн пурнӑҫа перӗнсе тӑчӗ: хӗрарӑмпа ҫыврас килни ҫеҫ мар, тата темӗнле куҫа курӑнман ҫип Листницкие пурнӑҫ ҫулӗ ҫине ӑнсӑртран тухса тӑнӑ ҫак хӗрарӑм ҫумне ҫыхса хучӗ.

Однако сказка одним крылом касалась действительности: не только половое влечение, но и еще какая-то незримая нить привязывала его к этой, случайно ставшей поперек жизни, женщине.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Курӑр ак, Дона вӑл чи пирвай тӗл пулнӑ усламҫӑнах хӑрах саплӑкла сутса ярать!

Вот поглядите, продаст он Дон первому же покупателю, на обчин!

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Выдринсен ҫурчӗ патне арҫынсемпе хӗрарӑмсем чупса ҫитнӗ, ачасем пуҫтарӑннӑ, хӑрах ураллӑ Качкин инвалид сиккелесе пынӑ.

Набежали к выдринской избе мужики и бабы, слетелись мальчишки, прискакал на одной ноге инвалид Качкин.

Штык // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Пӑшал персе яричченех Бунчук хӑлхине тахӑшӗ каҫӑхса кайса ҫухӑрнӑ сасӑ пырса кӗчӗ; вӑл пуҫне пӑрса пӑхрӗ те чӗкеҫ шатриллӗ ҫамрӑк хӗрарӑм, халӑх ушкӑнӗнчен сирпӗнсе тухса, хӑрах аллипе ачине кӑкӑрӗ ҫумне пӑчӑртаса тытса, тепринпе унӑн куҫне хупласа, хутор еннелле чупнине курчӗ.

Еще до выстрела слух Бунчука полоснуло заливистым вскриком; повернул голову: молодая веснушчатая бабенка, выскочив из толпы, бежит к хутору, одной рукой прижимая к груди ребенка, другой — закрывая ему глаза.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӗсем ҫине пӑхса пынӑ май Бунчук ҫакна курчӗ: Кривошлыков хӑрах чавси ҫине тайӑнса, сывлӑша каснӑ пек аллипе сулчӗ те умлӑн-хыҫлӑн темиҫе сӑмах каласа тӑкрӗ.

Наблюдая за ними, Бунчук видел: Кривошлыков, опираясь на локоть, рубнул рукой воздух, выпалил несколько фраз залпом.

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унтан вӑл сасартӑк утне хӑрах еннелле туртса пӑрчӗ те, лаши, кайри урисем ҫинче кукленсе, каялла пӗтӗрӗнсе ҫаврӑнчӗ.

Он с такой силой крутнул коня, что тот присел на задние ноги.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Федор Дмитриевич хӑрах аллине ҫӑмламас ҫӗлӗкӗ патне илсе пынӑ, тепринпе, сӑра чаплашки тытнӑ пек, губернатор майрин чечен чавсине тытнӑ.

Одна рука Федора Дмитриевича галантно тянется к косматой папахе, другая, как чашу, держит губернаторшин локоток.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пантелей Прокофьевич йӑшӑлтаткаласа хӑрах куҫне уҫса пӑхнӑ вӑхӑтра унта ҫитесси пӗр ҫирӗм чалӑш пек кӑна юлнӑччӗ.

Оставалось саженей двадцать, когда Пантелей Прокофьевич заворочался, чуть приоткрыл глаз.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫиелтен тӑпра витсе купаланӑ мӑкӑрӑлчӑк нӳхреп ҫинче кӑвак кӗл сапаланса выртать; унта, йӑхлӑх хӑварнӑ вун-вун икӗ чӑпар чӑх хушшинче, хӑрах урине шӑнса кӳтнӗ пек хутлатса, ҫӑхан пек йӑм-хура автан каҫӑрӑлса тӑрать.

Насыпной горб погреба сизел золой; на ней, зябко поджав ногу, стоял черный, как ворон, петух в окружении десятка оставленных на племя пестроцветных кур.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Тыт-ха, Наташа… — тутине хӑрах еннелле чалӑштарса, айӑплӑн кулса илчӗ Григорий.

— Возьми-ка их, Наташа… — Григорий виновато, в одну сторону рта, усмехнулся.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӑрах еннелле чалӑштарса лартнӑ ҫӗлӗкӗ ӑна хуйха-суйха пӗлми теветкел ҫын пек кӑтартать.

Папаха, надетая набекрень, придавала ему вид беспечный и молодецкий.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех