Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сире (тĕпĕ: эсир) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Векшин сире пахчине те кӑтартас ҫук.

— Векшин вас и к грядкам близко не подпустит.

4-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫук, сире йышӑнмаҫҫӗ, — тарӑнӑн сывларӗ Маша.

— Нет, не примут вас, — вздохнула Маша.

2-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсем килӗсене таврӑнсан, ылтӑн тырӑ пуссине пӑхса, сирӗнпе пӗрлех савӑнӗҫ, тӑрӑшса ӗҫленӗшӗн сире чун-чӗререн тав тӑвӗҫ.

Придут они домой, порадуются вместе с вами на золотые нивы и скажут великое спасибо за ваше усердие и заботу.

1-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак вӑрлӑха лайӑх пӑхӑр, акса ӳстерӗр, вара вӑл сире ырӑ ӗҫшӗн хӑйӗн пуянлӑхне парӗ.

Приютите это доброе семя, вырастите его, и оно щедро отблагодарит вас за труды.

1-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мӗн юлнине ыран илӗп, ун чухне сире пулатех.

Вот завтра дополучу — обязательно вам будет.

1-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пыратӑпах, аттеҫӗм, турӑ сире сывлӑх патӑр, нумай-нумай ҫулсем пурӑнмалла тутӑр… — мӑкӑртатрӗ Захар, иртсе каян ҫӑмӑл урапа хыҫӗнчен пӑхса.

Приду, батюшка, дай Бог вам доброго здоровья и несчетные годы… — ворчал Захар вслед уезжавшей коляске.

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Сире тата мӗнле юрататчӗ; ан пӑрахсам, турӑҫӑм, хӑвӑн ҫӳлти патшалӑхунта унӑн чунне!

А вас-то как любил — помяни, Господи, его душеньку во царствии своем!

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Эсир тӗлӗрсе кайнӑ та Андрюша хӑпарса кайса сире вӑратнӑ, — ҫемҫен каларӗ кил хуҫи арӑмӗ.

— Вы задремали, а Андрюша влез да разбудил вас, — ласково сказала хозяйка.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ун вырӑнне сире валли чие сиропӗнчен кисель туса хатӗрлеме хушрӑм: эсир юратнине пӗлетӗп-ҫке, — хушса хучӗ кил хуҫи арӑмӗ, Алексеев еннелле пӑхса.

Зато вам кисель из вишневого сиропа велела сделать: знаю, что вы охотник, — добавила она, обращаясь к Алексееву.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Акӑ тӑхтӑр-ха, эпӗ сире тата кӑртӑш пулӑ хурса парам: питӗ ҫулли лекрӗ! — терӗ Агафья Матвеевна, Обломов турилкки ҫине кӑртӑш пулӑ хурса.

— Вот постойте, дайте еще я положу вам ершика: жирный такой попался! — говорила Агафья Матвеевна, подкладывая Обломову в тарелку ершика.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Кам кирлӗ сире? — ыйтать дворник, Илья Ильичӑн е кил хуҫи арӑмӗн ятне илтсен, пӗр сӑмахсӑр крыльца еннелле кӑтартать те каллех вутӑ татма тытӑнать, килнӗ ҫын вара хӑйӑр сапнӑ таса сукмакпа крыльца патнелле утать; пусма картлашкисем ҫине чаплах мар таса пӗчӗк кавир сарнӑ; килнӗ ҫын шӑнкӑравӑн йӑлтӑркка пӑхӑр авринчен туртать те, вара Анисья, ачасем, хӑш чухне кил хуҫи арӑмӗ хӑй, е, пуринчен кайран, Захар тухса алӑк уҫать.

— Кого вам? — спросит он и, услыхав имя Ильи Ильича или хозяйки дома, молча укажет крыльцо и примется опять рубить дрова, а посетитель по чистой, усыпанной песком тропинке пойдет к крыльцу, на ступеньках которого постлан простой, чистый коврик, дернет за медную, ярко вычищенную ручку колокольчика, и дверь отворит Анисья, дети, иногда сама хозяйка или Захар — Захар после всех.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Мур илесшӗ сире!

Черт с вами!

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Юрать, акӑ пиччӳ асӑнтарӗ сире!

Хорошо, вот брат даст вам знать!

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Акӑ сире турӑ, акӑ сире алӑк! — терӗ Захар, турӑш тата алӑк ҫине кӑтартса.

— Пожалуйте, вот вам Бог, а вот двери! — говорил Захар, показывая на образ и на дверь.

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Ҫук, эсир ан хирӗҫлӗр, — ҫине тӑрсах каларӗ Штольц: — эсир хут ҫине алӑ пусса памасан, ку вара Илья Ильичӑн сире вунӑ пин тенкӗ тӳлемеллине пӗлтерет.

— Нет, вы не отказывайтесь, — настаивал он, — если вы не подпишете бумаги, то это значит, что Илья Ильич должен вам десять тысяч.

VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Сире Илья Ильичӑн тӳлемелли ҫук тетӗр-и эсир?

— Вам не должен Илья Ильич, говорите вы?

VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Илья Ильич пиччӗре мар, сире тӳлемелле тесе шутлать.

— Илья Ильич считает себя должным вам, а не братцу…

VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Расписка тӑрӑх Илья Ильичӑн сире вунӑ пин тулемелле — ҫапла-и, ҫук-и? — ыйтрӗ Штольц.

— Илья Ильич вам должен десять тысяч по заемному письму — да или нет? — спросил он.

VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Мӗн чухлӗ тӳлемелле сире унӑн? — ыйтрӗ Штольц пӑшӑрханса.

— Сколько он вам должен? — с беспокойством спрашивал Штольц.

VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Илья Ильич расписка ҫырса пачӗ-и сире? — ыйтрӗ Штольц.

— Илья Ильич дал вам заемное письмо? — спросил он.

VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех