Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ачасен (тĕпĕ: ача) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл ачасен, ашшӗ-амӑшӗсен ал ӗҫ япалисене пысӑка хурса хакланӑ.

Куҫарса пулӑш

Никитинсен ҫемйи – «Ҫемье ҫулталӑкӗ-2019» конкурса хутшӑннӑ // И.ДАНИЛОВА. http://gazeta1931.ru/gazeta/3614-nikitin ... -khutsh-nn

Ӑна ҫав ачасен куҫҫулӗ тарӑхтарать, ҫав вӑхӑтрах халь хӑй пысӑк власть, аслӑ вӑй илнине туйса тӑрать.

Но в то же время он чувствует, что в руках у него высшая власть, огромная, ни с чем не сравнимая сила.

Пӗртӑвансем // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 115–130 стр.

Анчах этемлӗх акӑ ӳссе ҫитӗнчӗ, ҫултан-ҫулах вӑйлӑран вӑйлӑ ӑслӑланса пырать, ачасен шавлӑ вӑййи вырӑнне ун шухӑшӗсем кунсеренех витӗмленсе те тарӑнланса пыраҫҫӗ.

Но вот человечество выросло и с каждым годом становится все более мудрым, и вместо детских шумных игр его мысли с каждым днем становятся серьезнее и глубже.

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Пурӑнатӑп лӑпкӑн кӑна матӑшкӑпа, апат ҫиетӗп, ӗҫетӗп, ҫывӑратӑп, ачасен ачисем ҫине пӑхса савӑнатӑп та турра кӗлтӑватӑп, урӑх мана кунран ытла нимӗн те кирлӗ мар.

Живу со своей попадьей потихоньку, кушаю, пью да сплю, на внучат радуюсь да богу молюсь, а больше мне ничего и не надо.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Ан васка-ха, Делчо, арӑмсемпе ачасен сехрине хӑпартар мар.

— Погоди, Делчо, как бы не перепугались наши жены и детвора.

XXVI. Зли-долӑ патӗнчи батарейӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Каллех шӑп пулчӗ, виллине асӑнса йӗрекен ачасен сасси те Мердевенджиевӑн хулӑн сасси кӑна илтӗнсе тӑчӗ…

Снова воцарилась тишина; звучали только голоса детей и Мердевенджиева, певших заупокойные песнопения…

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Часах ачасем вӗҫе-вӗҫӗн пыни курӑнса кайрӗ, вӗсем хунарсемпе хоругвисем ҫӗкленӗ, хура хӑюпа ҫавӑрса ҫыхнӑ вӑрӑм шурӑ ҫуртисене аллисене тытнӑ; хыҫаларахран ачасен тепӗр ушкӑнӗ пырать, вӗсене юрӑ вӗрентекен Мердевенджиев ертнӗ, чи хыҫалта — пупсем — йӑлтӑр-ялтӑр тумӗсемпе ҫиҫтерсе пыраҫҫӗ.

Вскоре показалась вереница детей с фонарями, хоругвями и длинными белыми восковыми свечами, перевязанными черными ленточками; вслед за нею толпой шли другие дети в сопровождении учителя пения Мердевенджиева и наконец священники в облачениях.

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кӳршӗ урамран ачасен ушкӑнӗ юрлани илтӗнсе кайрӗ.

С соседней улицы послышался визгливый хор детских голосов.

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӑлхава хатӗрленни ачасен вӑййине те куҫрӗ.

Всеобщее опьянение отразилось и на детских играх.

XVI. Ӳсӗрӗлнӗ халӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Община тата хӑй енчен, шкулсене пӑхса тӑракансемпе килӗшмесӗрех, Радӑна та вӑл саккуна хирӗҫ тӑраканӑн тусӗ тесе, шкул ӗҫӗнчен кӑларса ячӗ, Михалаки Алафрангов вара, вӗренекенсене вӗри шухӑшран «сӗврӗлтерес» тесе, арҫын ачасен шкулне хуптарчӗ.

Община, со своей стороны, наперекор мнению попечителей, поспешила выгнать из школы Раду, как возлюбленную крамольника, а Михалаки Алафранга предложил временно закрыть мужское училище, чтобы его «проветрить».

I. Бяла Черква // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ачасен амӑшӗсем тинех сывлӑш ҫавӑрса ячӗҫ, Огнянова тав туса пӑхрӗҫ.

Матери облегченно вздохнули и с благодарностью посмотрели на Огнянова.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ыйтма ӗлкӗреймен ачасен амӑшӗсем пӗр-пӗрин енне шуйхӑнса та шикленсе пӑхкаласа илчӗҫ.

Женщины, дочери которых еще не были вызваны, озирались в недоумении и тревоге.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рада вӗсене ыр кӑмӑллӑн пӑхса ӑшӑтать, ачашлӑн кулкаласа хавхалантарать, пӗтӗм чунне панӑ пулӗччӗ вӑл ҫак самантра ачасен чӗлхине.

Рада согревала девочек своим ясным взглядом, ободряла их ласковой улыбкой и готова была вложить всю душу в их трепещущие уста.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫакӑ – Чӑваш Енре пурӑнакан кашни ҫыннӑн тава тивӗҫлӗ ӗҫӗ, тӑнӑҫлӑх, общество ырлӑхӗн, пирӗн ачасен телейлӗ пуласлӑхӗн никӗсӗ!

В этом – заслуга каждого жителя Чувашии и залог стабильности, благополучия нашего общества, счастливого будущего наших детей!

Халӑх пӗрлӗхӗн кунӗ ячӗпе саламлани // Михаил Игнатьев. http://www.cap.ru/news/2019/11/02/glava- ... yaet-s-dne

Ял халӑхӗ пакарта тухиччен тӑрӑшса Ҫӗнтерӳшӗн тапаҫланни ачасен хырӑмӗсенче, тӑхӑнмаллинче те пит вӑйлӑ сисӗнетчӗ ҫав!

Жители села не жалея живота своего работали на Победу, что сильно сказывалось и на еде, и на одежде их ребятишек.

«Тӑлӑх арӑм минтерӗ» роман тавра // Виталий Станьял. https://chuvash.org/blogs/comments/4943.html

Ци-цзинь арӑмӗ ура ҫине сиксе тӑчӗ те: — Мӗн пулӗ вара пирӗн ват старикпе ачасене? Старик ачасен тӗрекӗ вӗт! — тесе пӑшӑлтатрӗ аран илтӗнмелле.

— Как же быть? Что станется со всей нашей семьей, со старыми да малыми? Ведь он наш кормилец!.. — будто сама с собой заговорила жена Ци-цзиня, вскочив с места.

Хускану // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 54–66 стр.

Амӑшӗн, ачасен мӗнпе те пулин пурӑнмалла вӗт?

Жить-то ее матери и детишкам чем-то надо?

XXIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Куҫне ҫаплах уҫмасӑр, вӑл, ҫаплах асапланса, мӗн тӑвасси ҫинчен шутларӗ, шухӑшне васкатрӗ, анчах ун куҫне ирӗксӗрех граната шартлатса ҫурӑлнӑ хыҫҫӑн юлнӑ сарӑ тӗтӗм, ачасен таткаланнӑ кӗлеткисем курӑнчӗҫ, шари ҫухӑрса яни илтӗнчӗ…

Все еще не открывая глаз, он мучительно искал выхода, торопил мысль, а воображение помимо его воли услужливо рисовало желтую вспышку взрыва, дикий короткий вскрик, изуродованные детские тела…

XVII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ачасен сӑн-пичӗсем ҫине, партӑсем ҫинелле пӗшкӗннӗ тӗрлӗ тӗслӗ пуҫсем ҫине пӑхса ларнӑ май тахҫан вӑл ӗлӗк саспаллисем ҫырнӑ е ӳкернӗ чухне унӑн хӑйӗн те, ҫак Федоткӑпа юнашар ларакан ачанни пекех, пуҫне хытӑ пӗшкӗртсе, хӑйне ҫав ҫӑмӑл мар ӗҫре пулӑшма тӑрӑшнӑн, чӗлхе кӑларса ларас йӑла пулнине аса илчӗ, ҫак аса илӳсемпе йӑпанса ларчӗ.

Он отдыхал душой, глядя на детские лица, на склоненные над партами разномастные головки, невольно отмечая про себя, что когда-то, очень давно, и он вот так же, как Федоткин сосед по парте, имел привычку, выводя буквы или рисуя, низко клонить голову и высовывать язык, каждым движением его как бы помогая себе в нелегком труде.

XVII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Эсӗ тин ҫуралнӑ ачасен кӑвапине касма та стариксен грыжине тӗксе кӗртме пултаратӑн, а нервӑсене вара така турӑ кӗнекине пӗлнӗ пекех пӗлетӗн!

Ты можешь только новорожденным пупки резать да старикам грыжи вправлять, а в нервах ты разбираешься, как баран в библии!

IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех