Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ыйтрӗ (тĕпĕ: ыйт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ну, мӗн шухӑшлатӑн, Викентий? — ыйтрӗ Огнянов.

— О чем ты думаешь, отче Викентий? — строго спросил Огнянов.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Апла тесен, вӑрламалла пулать? — тӗлӗнсе ыйтрӗ тияккӑн.

— Стало быть, украсть? — воскликнул дьякон.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ӑҫтан тупма шутлатӑн вара? — ыйтрӗ тияккӑн.

— Как же ты думаешь их достать? — спросил дьякон.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тем те пӗр ыйтрӗ вӑл килнӗ хӑнаран.

Он засыпал гостя вопросами.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кам унта? — тесе ыйтрӗ вӑл, хресченле тумланнӑ Огнянова ҫийӗнчех паллаймасӑр, кӑшт тӑрсанах вара ун мӑйӗнчен уртӑнчӗ.

— Кто там? — спросил он, не сразу узнав Огнянова, переодетого крестьянином, но мгновение спустя бросился ему на шею.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ку ҫыру мӗнле лекме пултарнӑ Стефчов аллине? — кӳренсе ыйтрӗ Огнянов, тӗлӗнес вӑхӑт кӑштах иртсен.

— Как это письмо могло попасть в руки Стефчова? — негодующе спросил Огнянов, когда прошли первые минуты удивления.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗнле ҫыру вӑл? — ыйтрӗ Огнянов.

— Что это за письмо? — спросил Огнянов.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кам шаккать? — ыйтрӗ вӑл.

— Кто стучит? — спросил он.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫакна хирӗҫ мӗн калӑн, Огнянов? — ыйтрӗ Соколов.

— Что ты на это скажешь, Огнянов? — обратился к нему Соколов.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Сӑмах парӑр-ха! — кӑшкӑрса ыйтрӗ Кандов.

— Прошу слова! — крикнул Кандов.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Рачко-и? — тӗлӗнсе ыйтрӗ Огнянов.

— Рачко? — невольно воскликнул Огнянов.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эс вара хавна революционер та, каварҫӑ та теместӗн-и? — ыйтрӗ Франгов.

Разве ты не считаешь себя заговорщиком и революционером? — спросил Франтов.

IX. Огнянов председательте // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ганчо Попов сӑмах пама ыйтрӗ.

Слова попросил Ганчо Попов.

IX. Огнянов председательте // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ӑҫтан тупатӑн эс ҫавӑн чухлӗ? — ирӗксӗрех ыйтрӗ Врагов.

— Где же ты их возьмешь? — невольно вырвалось у Врагова.

IX. Огнянов председательте // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Колчо, эс тем калаҫатӑн е кам та пулин сана улталарӗ пуль? — пӗр кулмасӑр ыйтрӗ Мичо бай.

— Колчо, ты дурачишься, или тебя кто-нибудь обманул? — строго спросил его дядюшка Мичо.

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗн пулчӗ сана, Колчо? — пулӑшма кирлӗ мар-ши тенӗ пек ыйтрӗ тухтӑр, ӑсран кайман-ши тесе те тинкеререх пӑхса.

— Что с тобой, Колчо? — сострадательно спросил доктор, ища в лице слепого симптомы помешательства.

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мӗн пулчӗ вара, Колчо? — ыйтрӗ Мичо бай.

А что случилось, Колчо? — спросил Мичо.

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кунта пӗтӗмпе хамӑраннисем-и? — тытӑнчӑклӑ саспа ыйтрӗ Колчо.

— Здесь все свои? — прерывающимся голосом спросил Колчо.

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Э-э, княҫӗ кам пулать? — ыйтрӗ Беспортев та.

— Да, князем? — повторил Беспортев.

VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Княҫӗ кам пулать? — ыйтрӗ Христо Врагов.

— А князем кто будет? — спросил Христо Врагов.

VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех