Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

уҫрӗ (тĕпĕ: уҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Коробин курӑк пусса илнӗ таса картиш урлӑ утса каҫрӗ, алӑка карт туртса уҫрӗ те Дарья Семеновнӑпа пите-питӗн тӗл пулчӗ.

Коробин торопливо прошагал чистым травянистым двориком и, решительно потянув па себя дверь, лицом к лицу столкнулся с Дарьей Семеновной.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Туртӑр! — ӑна кашни сӑмаха калама йывӑррине курса, портсигарне уҫрӗ Пробатов.

— Закуривайте! — Пробатов раскрыл портсигар, видя, что его собеседнику нелегко дается каждое слово.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Манӑн вак укҫа пур, — терӗ Ксени, йывӑр шӑплӑха тӳсеймесӗр хӗрелсе кайса, вӑл хӑйӗн сумкине уҫрӗ.

— У меня есть разменянные деньги, — не выдержав гнетущей тишины, краснея, проговорила Ксения и раскрыла свою сумочку.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫавӑн пек начар отметкӑсене ял хуҫалӑх техникумӗнче хӑҫан илнӗччӗ-ха эпӗ тесе тӗлӗнсе, Ксени тата тепӗр страницине уҫрӗ те тетрадь ӑшне хунӑ типӗтмелли кӗрен хут ҫинче сарӑлса кайнӑ виҫӗ сӑмах вуларӗ: «Костя… Константин… Костя…»

Недоумевая, когда это она получала в сельхозтехникуме такие низкие отметки, Ксения перевернула еще одну страницу и на вложенной внутрь розовой выцветшей промокашке прочитала три расплывшихся слова: «Костя… Константин… Костя».

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл симӗсленсе кайнӑ пӗр харшӑллӑ куҫлӑх айӗпе Григорий ҫинелле пӑхса илчӗ те, йӑл кулса, шурӑ шӑллӑ ҫӑварне уҫрӗ.

Из-под очков в позеленевшей медной оправе он глянул на Григория, открыл в улыбке белозубый рот.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишка патакпа кӗлеленӗ калинккене тӗртсе уҫрӗ те хыҫалти картишнелле утрӗ.

Мишка открыл калитку, прикляченную хворостом, вошел на задний баз.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл купарчипе алӑка ҫиҫӗм пек хӑвӑрт тӗртсе уҫрӗ те, лаплатса ӳксе, ҫурӑмӗпе крыльцан мӗнпур картлашкине шутласа тухрӗ, ҫуна ҫине кӗрсе выртса, чылайччен, площадьрен сикӗпе вӗҫтерсе тухса кайичченех, лавҫӑна ҫурӑмӗнчен тӗрткелесе пычӗ, хыҫалтан хӑваласран хӑранипе-тӗр, ҫине-ҫинех каялла ҫавӑрӑнса пӑхрӗ.

С изумительной быстротой тот отворил задом дверь, падая, пересчитал спиной все порожки крыльца и, ввалившись в сани, долго, пока не проскакал площади, толкал возницу в спину и все оглядывался, видимо, страшась погони.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дроздиха папаҫ унӑн юн тымарне касса уҫрӗ, алӑри венӑран тикӗт пек хура юна икӗ турилкке сӑрӑхтарса кӑларчӗ.

Бабка Дроздиха отворила ему кровь, нацедила из вены на руке две тарелки черной, как деготь, крови.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пухӑва Вешенскинчен килнӗ Лапченков подхорунжи, Фоминӑн ӗҫри юлташӗ, уҫрӗ.

Собрание открыл приехавший из Вешенской подхорунжий Лапченков, сподвижник Фомина.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӑррине сирсе уҫрӗ.

Разгреб вершину.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Атарщик алӑка уҫрӗ те, Мишкӑна хирӗҫ ҫурӑмӗпе тӑрса, чӑпӑрккипе сулчӗ, йӑвашраххӑн каласа хучӗ:

Открыв дверь и стоя к Мишке спиной, атарщик махнул плетью, уже миролюбиво сказал:

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Петро пакета уҫрӗ, йӗнерӗ ҫинче енчен енне тайкаланса, аллинчи хут листине темле йывӑр япала йӑтнӑ пек кӑнтарса тытса, вӑрахчен асапланса вуларӗ.

Петро вскрыл пакет, долго читал его, покачиваясь в седле, натужно, как тяжесть, держа в вытянутой руке лист бумаги.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Атте ун чухне хӑйӗн пӳлӗмӗнчи форточкӑна уҫрӗ те ҫапларах кӑшкӑрчӗ:

Куҫарса пулӑш

Раҫҫей ӑслайӗнчи ҫут(ӑ) сӑнар // Леонид Атлай. https://chuvash.org/content/5075-%D0%A0% ... D1%80.html

Вӑл кулнӑ чухнехи пек хӗсӗннӗ куҫне кӑштах уҫрӗ те, ыратнине тата сехӗрленсе ӳкнине ҫӗнтерме пикенсе, темскер тӑвӑнтарнӑ пек, уҫӑмсӑррӑн калаҫса кайрӗ:

 — Она полуоткрыла суженные, как во время смеха, глаза и, пытаясь осилить боль и ужас, заговорила невнятно, будто давясь чем-то:

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Казак калинкке алӑкне уҫрӗ те юлан утсем умлӑн-хыҫлӑн картишне кӗрсе кайрӗҫ.

Казак открыл калитку, и всадники один за другим въехали на баз.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫамки ҫинче Аннӑн вӗри аллине туйса, вӑл каллех куҫне уҫрӗ.

Почувствовав на лбу прохладную ладонь, открыл глаза.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл, питне-куҫне шамарса, пакета уҫрӗ те, хӑй патне парти членӗнче тӑракан Анна Погудко юлташа яни ҫинчен типпӗн ҫырса кайнӑ путевкӑна ҫиелтен йӗрлесе тухрӗ, путевкӑпа пӗрле Абрамсон чиксе янӑ ҫырӑва темиҫе хут вуласа тухрӗ.

Он, нахмурясь, вскрыл пакет, бегло пробежал путевку, где суховато было сказано, что в его распоряжение направляется член партии товарищ Анна Погудко, и несколько раз перечитал приложенную к путевке записку Абрамсона.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тӗттӗмре Бунчук чӗркуҫҫийӗпе арча кӗтессине ҫапӑнчӗ, ыратнине туймасӑр, хыттӑн алӑка туртса уҫрӗ.

В темноте Бунчук стукнулся коленом об угол его, — не чувствуя боли, рванул дверь.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Прохор папкине уҫрӗ те нумайччен пӳрнипе йӗрлерӗ.

— Прохор раскрыл папку и долго водил пальцем по бумаге.

XXXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Стефан Петрович хаҫата асӑрханса уҫрӗ, аллисене тӑсӑлнӑ таран тӑсса, сасӑпах вулама пуҫларӗ:

Стефан Петрович развернул газету и, вытянув руки, насколько только можно было, стал читать вслух:

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех