Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫӗнӗ сăмах пирĕн базăра пур.

Ҫӗнӗ (тĕпĕ: ҫӗнӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Иккӗшех тӑрса юлсан, Давыдов, ҫиллине шӑнараймасӑр, хыттӑн: — Мӗнле ҫӗнӗ япала шухӑшласа тупнӑ эсӗ? — тесе ыйтрӗ.
Оставшись вдвоем, Давыдов, не сдерживаясь, резко спросил: — Это что у тебя за новости?

25-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Селекци станцинче ютран илсе килнӗ «калифорнийски» текен тулла вырӑнти «шурӑ пӗрчӗллипе» пӗтӗҫтерсе тунӑ ҫӗнӗ тулӑ сорчӗ ҫинчен Яков Лукичпа Агафон Дубцов бригадир нумай калаҫатчӗҫ, ҫавӑнпа та Давыдов, юлашки вӑхӑтра ҫӗрӗ-ҫӗрӗпе агротехника журналӗсене тимлесех вулама тытӑннӑскер, станцие кайса хайхи ҫӗнӗ тулла тупса килме шутларӗ.
Яков Лукич и бригадир Агафон Дубцов много говорили о новом сорте пшеницы, добытом на селекционной станции путем скрещивания привозной «калифорнийской» с местной «белозернкой», и Давыдов, за последнее время усиленно приналегавший по ночам на агротехнические журналы, решил поехать на станцию добыть новой пшеницы.

24-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Уйӑхпала унӑн тӗлӗнсе каймалла ҫыхӑну пур, мӗншӗн тесен ҫӗнӗ уйӑх чухне вӑл сивӗнсе каять те вӑйлӑрах ялкӑшать.
Он имеет странную связь с луною, потому что в новолуние холодеет и сияет ярче.

VIII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Половцев Островнова малалла заданисем парассинчен вӑхӑтлӑха тытӑнса тӑчӗ, мӗншӗн тесен унӑн урӑххипе чӑрманмалла пулчӗ: ун патне, яланхи пекех, ҫӗрле ҫӗнӗ ҫын килчӗ.
Половцев временно освободил Островнова от следующих заданий, так как был занят другим: к нему приехал — как всегда, ночью — новый человек.

23-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑл выльӑх картисене ӑшӑ тӑвасшӑн тӑрӑшать, ҫӗнӗрен пысӑк вите тума тытӑнчӗ, пӗрлештернӗ кӗлетсене куҫарса лартас ӗҫе тата колхоз валли ҫӗнӗ кӗлет тӑвас ӗҫе те ертсе пычӗ.
Он ревностно брался за утепление базов, за стройку капитальной конюшни, руководил переноской обобществленных амбаров и строительством нового колхозного амбара.

Хуторта, колхозра мӗн-мӗн пулса иртнине кулленех Половцева пӗлтерсе тӑрасси Яков Лукичӑн тивӗҫӗ пулса тӑчӗ, вӑл тӑрӑшсах пӗлтерсе пырать, анчах кашни кунах Половцева пӑшӑрхантаракан ҫӗнӗрен ҫӗнӗ хыпарсем те илсе килсе парать, ун пек хыпарсем хыҫҫӑн Половцевӑн питҫӑмартийӗсем ҫинчи урлӑ выртакан пӗркеленчӗкӗсем тата тарӑн йӗрленсе юлаҫҫӗ…
В обязанности Якова Лукича вошло ежедневно сообщать Половцеву о том, что делается в хуторе, в колхозе; сообщал он добросовестно, но каждый день приносил Половцеву новые огорчения, вырубая на щеках его еще глубже поперечные морщины…

Ҫӗнӗ ҫӗрйӗркелӳ пулса иртиччен вӑл пире питӗ кирлӗ!
Покеда новое землеустройство не прошло, он нам дюже сгодится!

21-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ну, вӑл, хайхискер, мӑшӑлтатса кӑна тӑрать, тата, ҫӗнӗ хапха ҫине пӑхакан така пек, куҫӗсене чарса пӑрахнӑ иккен.
Ну, а он толечко сопит и глаза лупит, как баран на новые ворота.

Ҫав вӑхӑтрах колхоз ӗҫӗ ҫӗнӗ, калама ҫук кирлӗ ӗҫ.
А колхозное дело такое молодое и страшно необходимое.

19-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫав ҫунашкапа каҫченех выляса йӑпанать, ҫитес кук ӑна ҫӗнӗ вӑйӑ-кулӑпа илӗртсе кӗтсе илет.
Санями этими будет забавляться до вечера, а грядущий день улыбнется ей новой забавой.

Акӑш мамӑкӗ пек ҫеп-ҫемҫе ҫӗнӗ юрпа витӗннӗ таврари чӗмсӗр пушӑ ҫӗр тӗмисем йӑлтӑртатса курӑнаҫҫӗ.
Искрятся пустынные окрестные бугры, осыпанные лебяжьим пухом молодого снега.

Вӑл тахҫан Титок арӑмӗн пулнӑ пӗрмеллӗ ҫӑм юбкине илсе тӑхӑнчӗ, урисене чӗриклетекен ҫӗнӗ пушмак тӑхӑнса ячӗ, чечеклӗ шаль тутӑрпа витӗнчӗ те вара пурин куҫне те этем пек курӑнса кайрӗ, ҫакӑн хыҫҫӑн тин ҫынсем ӑна асӑрхаса илчӗҫ: Демка арӑмӗ сӑнран-питрен пӗрре те начар мар иккен, пӗвӗ-сийӗпе те тӑпӑл-тӑпӑл хӗрарӑм, Епле-ха унӑн, апӑршан, колхоз пурлӑхӗ умӗнче шак хытса тӑрас мар ӗнтӗ, вӑл хӑйӗн калама ҫук йывӑр та тертлӗ пурнӑҫӗнче ӗмӗрӗ тӑршшипе те ыррӑн пӗр татӑк ҫӑкӑр ҫисе курман пулсан, хӑйӗн хулпуҫҫийӗсем ҫинче пӗр ҫӗнӗ кофта та пулин тӑхӑнса ҫӳресе ҫӗтсе курман пулсан?
Надела сборчатую шерстяную юбку, некогда принадлежавшую Титковой бабе, сунула ноги в новые чирики, покрылась цветастой шалькой, и только тогда кинулось всем в глаза, только тогда разглядели, что Демкина жененка вовсе не дурна лицом и собою бабочка статна; а как же ей, сердяге, было не обмереть над колхозным добром, когда она за всю свою горчайшую жизнь доброго куска ни разу не съела, новой кофтенки на плечах не износила?

18-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Картишӗнчен Любишкин лампаслӑ ҫӗнӗ шӑлаварпа, чӗриклетекен атӑпа сасартӑках вунӑ ҫул ҫамрӑкланса тухса кайрӗ.
С база пошел в новых шароварах с лампасами, в сапогах с рыпом, помолодевший сразу лет на десять.

Комисси малашне ӗҫлесе татмалла кӗпе-тумтир е урана тӑхӑнмалли памалла тунисем, телейлисем, кӗлет умӗнчех хывӑнаҫҫӗ те кӑмӑллӑн эхлеткелесе, куҫӗсене ҫиҫтерсе, палӑрмаллах мар куллипе сӑн-пичӗсене ҫутӑлтарса, хӑйсен кивӗ, саплӑк ҫине саплӑк лартса пӗтернӗ ҫӗтӗк-ҫатӑк кӗпи-тумтирӗсене васкавлӑн пуҫтаркаласа хураҫҫӗ, ӳт курӑнман ҫӗнӗ кӗпе-тумтир тӑхӑнса яраҫҫӗ.
Счастливцы, которым комиссия определила выдать одежду или обувь в счет будущей выработки, прямо на амбарной приклетке телешились и, довольно крякая, сияя глазами, светлея смуглыми лицами от скупых, дрожащих улыбок, торопливо комкали свое старое, латаное-перелатаное веретье, облачались в новую справу, сквозь которую уже не просвечивало тело.

Нагульнов ӑна ҫӗнӗ хваттере, ача-пӑчасӑр колхозник Филимонов патне ӑсатса ячӗ.
Нагульнов проводил его на новую квартиру, к бездетному колхознику Филимонову.

15-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эпӗ ҫӗнӗ пурнӑҫа кӗретӗп, ҫавӑнпа та аллӑма варалассӑм килмест.
Я в новую жизню вступаю и руки поганить не хочу.

— Ну, мӗнле, ҫӗнӗ хваттер килӗшет-и сана?
— Ну как, ты доволен новой квартирой?

Пире ҫӗнӗ пурнӑҫ патнелле… — Яков Лукич савӑнса ӳкнипе чыхӑнсах ларчӗ, унӑн хулпуҫҫийӗсем ҫинчен темӗн йывӑрӑш чул илсе пӑрахнӑнах туйӑнчӗ.
К новой жизни нас… — Яков Лукич захлебнулся от радости, с плеч у него будто гору сняли.

14-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Уҫҫӑнах мар тавҫӑрнӑ тӑрӑх, Хопров вилӗмӗ коллективизаципе, сапаланчӑк вак-тӗвек хуҫалӑхӑн витӗрех ҫӗрсе ҫитнӗ хӳмисене тӑвӑл пек ишӗлтерсе аркатакан ҫӗнӗ тапхӑрпа ҫыхӑнса тӑрать.
Он смутно догадывался, что в смерти Хопрова есть причинная связь с коллективизацией, с новым, бурно ломившимся в подгнившие стены раздробленного хозяйства.

13-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хутор ҫӗнӗ конструкциллӗ кӑткӑс мотор пекех туйӑнать ӑна, ҫавӑнпа Давыдов ҫакна тимлесех те пикенсех ӑнланса илме, унӑн кашни детальне тӗпчесе пӗлме, хыпашласа пӑхма тӑрӑшать.
Хутор был для него — как сложный мотор новой конструкции, и Давыдов внимательно и напряженно пытался познать его, изучить, прощупать каждую деталь.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика