Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сире (тĕпĕ: эсир) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫитӗ сире пӗр-пӗрне экзамен тума, — терӗ амӑшӗ пӳлӗме кӗнӗ чух.

Будет вам друг дружке экзамены устраивать, — сказала, входя в комнату, мать.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ҫитӗ сире чӑркӑшма! — ҫилленчӗ Никифор Семенович.

Хватит вам цапаться! — рассердился Никифор Семенович.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Мӗн пулӗ-ши сире, мӗн кӗтет-ши?»…

Что будет с вами? что ждет вас?..»

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

…Помполит хуларан таврӑнсан, аслӑ механик патӗнче сире ывӑл кӗтет, тесе систерчӗҫ.

Когда помполит вернулся из города, вахтенный доложил ему, что его дожидается у старшего механика сынишка.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Пин хут каланӑ сире: вӑл вырӑна ан кайӑр, тенӗ!

— Тысячу раз было сказано: не лазить туда!

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Пулӑҫӑ ӗҫнӗ-ӗҫнӗ те тав тунӑ, кайма пуҫтарӑнсан: — Тав тӑватӑп сире… Каҫарӑр ытлашши чӑрмантарнӑшӑн, — тенӗ.

Рыбак откушал, поблагодарил и на прощание сказал: — Очень вас благодарствую… Извините за излишнее беспокойство.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Тата витӗмлӗрех пултӑр тесе: — Ман урана шӑнӑр туртрӗ, унсӑрӑн эпӗ сире мӗнле ишмеллине кӑтартаттӑм, — тенӗ.

И для большей убедительности добавил: — У меня только ногу свело, а то бы я показал вам, как плавать надо.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Эпӗ сире иксӗре ҫак ӗҫе хӑвӑр ҫине илме ыйтӑттӑм…

Очень прошу вас обоих взять это дело на себя.

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Ниме вӗрентме те пултараймӗҫ сире

А сами ничему научить не могут.

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

— Тавтапуҫ сире, Вэй господин, эпир ӗҫместпӗр, — хушса хучӗ Чжуан Му-сань, — пирӗн татах ӗҫсем пур-ха.

— Благодарим вас, господин Вэй, пить мы не будем, — произнес ее отец, — у нас еще другие дела…

Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

— Халь ӗнтӗ сире саламлама, телейпе ӑнӑҫу сунма та юрать.

Поздравляю, желаю счастья, великого счастья!

Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Ши ҫемйи тепӗр вунӑ юань хушса патӑр сире.

— И пусть семья Ши добавит еще десять юаней, чтобы всего было девяносто!»

Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Ак ӗнтӗ Ци господин — тӳрӗ ҫын, ку сире паллӑ, — вӑл та ман пекех шутлать.

Но вот Седьмой господин, как вам известно, больше всего любит справедливость, и мнение у него на этот счет совпадает с моим.

Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Ман канаша итлемерӗр эсир, ӳкӗте кӗртеймерӗм эп сире.

Уговорить вас я не сумел, мой авторитет не слишком велик.

Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

— Тӗрӗссипе каласан, — терӗ Вэй господин, — Ҫӗн ҫул уявӗнче сире каплах чӑрмантарма кирлех марччӗ те.

— В день Нового года, собственно, не следовало вас утруждать, — сказал господин Вэй.

Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

— Пирӗн енче хӑш ялта кӑна пӗлмеҫҫӗ пулӗ сире?

— Да и в какой из деревень на всем морском побережье вас не знают!

Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

— Ҫавӑнпа калатӑп та ӗнтӗ сире, — татрӗ ун калаҫӑвне Ван Юэ-шэн, — вӗсене Пэй-цзюньпе Цзинь-пу пӗртӑвансем ҫинчен каласа памалла тесе — вӗренччӗр кӑштах вӗсенчен.

— Вот поэтому-то, — сказал Юэ-шэн, отвечая ему, — я и советую рассказать им все, что вы знаете о нашем Пэй-цзюне, пусть поучатся у него.

Пӗртӑвансем // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 115–130 стр.

Цинь И-танпа иксӗмӗр сире кӑна аса илсе ларатпӑр: мӗн халь те килеймерӗ ку, тетпӗр.

Мы тут с господином И-таном только что о вас говорили: куда это вы запропастились?

Пӗртӑвансем // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 115–130 стр.

Сире те, И-тан, ывӑлусене вӗрентсен чӑрмантармӗччӗ…

Вам, дорогой И-тан, следовало бы почаще внушать это своим сыновьям…

Пӗртӑвансем // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 115–130 стр.

Хӑҫан та пулин, тен, пит часах, эпӗ сире йӑлтах калӑп.

Когда-нибудь, очень скоро, я вам все скажу.

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех