Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӗнӗ сăмах пирĕн базăра пур.

ҫӗнӗ (тĕпĕ: ҫӗнӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Кашни кун ҫӗнӗ япала!
Что ни день — новая канитель.

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ҫӗнӗ ҫӑкӑр-и?
— Новый хлеб?

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Оборона рубежӗ патнелле ҫӗнӗрен те ҫӗнӗ танксем шуса хӑпараҫҫӗ.
А новые танки все ползли и ползли, поднимаясь к рубежу обороны.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Комбатсене ҫӗнӗ приказ пӗлтерӗр.
— Отдайте комбатам новый приказ.

XX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Мӗнле ҫӗнӗ хыпарсем пур пирӗн, Петя?
— Что у нас нового, Петя?

Хӑш-пӗр ҫӗрте виле тӑприсем хуран курӑнкалаҫҫӗ; вӗсем ҫинче пӗчӗкҫеҫ хӑма татӑкӗсем ҫапса хунӑ ҫӗнӗ юпасем лараҫҫӗ; хӑмисем ҫине тӗрлӗ тӗслӗ карандашсемпе тӗрлӗрен вырӑсла ятсем ҫыра-ҫыра хунӑ.
В некоторых местах чернели могилы; на них стояли новые столбы с прибитыми маленькими досками; на досках разноцветными карандашами были написаны разные русские имена.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫӗнӗ вырӑнта чарӑнса тӑрсан, вӑл тӳрех хӑвӑрттӑн та хыттӑн калаҫма пуҫларӗ, Озерова ятлаҫма пуҫласшӑн та, анчах пуҫлама пӗлмен пекле калаҫать тейӗн ӑна.
Остановившись на новом месте, он сразу начал говорить громко и быстро, будто хотел наать ругать Озерова, но не знал с чего начать.

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Яхно шухӑша кайрӗ те сасартӑк ҫӗнӗ сӗнӳ пачӗ:
Яхно задумался и вдруг дал новый совет:

Ӗлӗкхи те, ӗнерхи те мар вӑл, ҫӗнӗ ҫын, ҫӗнӗ Бояркин, пӗтӗмӗшпех ҫӗнӗ ун: сӑн-пичӗ те, чунӗ те… — терӗ вӑл хӑй ӑшӗнче.
Не тот Бояркин, каким он знал его не только давно, но даже и вчера, все в нем изменилось: и лицо, и душа… — сказал он про себя.

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Темскер пур унӑн ӳт-пӗвӗнче, темскер вӑл, пӗтӗм юна ҫӗнӗ вӑй параканскер: те вӑл ҫак талӑк хушшинче ӗлӗкренпех пӗлес тесе пурӑннине пӗлнӗ, те хӑй ӑшӗнче сасартӑк темле ҫӗнӗ вӑйпа шанчӑк паракан савӑнӑҫлӑ ҫӗнтерӳ пуррине чухласа илнӗ.
То ли он узнал за эти сутки такое, что давно и тщетно хотел узнать, то ли он внезапно достиг в себе какой-то радостной, освежающей и обнадеживающей победы.

Акӑ тата паян — ҫӗнӗ инкек, каллех тӑрмашмалла…
А вот сегодня — новая беда, новые хлопоты…

Ӑнсӑртран пулса тӑнӑ ҫӗнӗ ҫӑва патӗнче никам та ҫук, анчах леререхре вара, хӗрлӗ ҫулҫӑллӑ вӗтлӗхре, хӗрарӑмсен пуҫ тутрисем курӑнкалаҫҫӗ, ҫын сассисем тата анчӑк вӗрнӗ сасӑсем илтӗнкелеҫҫӗ.
У нового случайного погостика никого не было, но дальше, в рыжем кустарнике, мелькали бабьи платки, слышались голоса и лай собачонки.

Пӗр тӑпри ҫинче ларакан хӗресӗ пӗчӗкҫеҫ, хӑй ҫумӗнчи хурӑн тункатинчен, ҫу каҫа ҫӗнӗ хунав кӑларнӑскертен, кӑшт ҫеҫ ҫӳлӗрех вӑл.
Над одним бугорком крестик был совсем маленький, чуть повыше березового пня, что торчал около, выбросив за лето от себя молодь.

Вӗсем ҫинче васкаса, ҫапкаласа тунӑ ҫӗнӗ хӗрессем.
Над ними стояли свежие, наспех сколоченные кресты.

Лешӗ, ҫӗнӗ хыпарсене пӗлес килнипе, хӑйне чӗнессе тахҫанах кӗтсе, вӗтеленсе тӑнӑ-мӗн.
Тот давно и с нетерпением ожидал этого вызова, чтобы узнать новости.

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ҫӗнӗ хыпарсем пур-и?
— Новости есть?

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тата тепӗр виҫ-тӑватӑ минутран вӗсем сухӑр шӑрши кӗрекен ҫӗнӗ хӑмасем ҫинче ларнӑ, Андрейӗ Марийкӑна аллинчен тытса калаҫнӑ.
А через несколько минут они сидели на свежих досках, пахнущих серой, и Андрей, держа Марийку за руку, говорил.

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫакӑнтан пуҫланса кайнӑ та вара: кун иртмессерен ҫӑнӗрен те ҫӗнӗ мыскарасем.
Так и пошло с той поры: что ни день, то новые шутки.

Кирек мӗне ярса тыт, кирек мӗне пӑх — пурне те пӑрахса хӑварас пулать: столяр хатӗр-хӗтӗрне те, ҫимӗҫ тӑварламалли вӗр ҫӗнӗ каткасене те, вӗллесене те, хур чӗппи пусарлӑхӗсене те…
За что ни схватись, на что ни взгляни все бросать надо: и разный столярный инструмент, и совсем новые кадки, приготовленные для солений, и улья, и выводки гусей…

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Анчах тепӗр кунне, ҫӗнӗ сводка итлесен, ҫӑмламас куҫхаршийӗсене пӗркелентернӗ те йывӑррӑн сывласа илнӗ:
Но на другой день, прослушав новую сводку, хмурил лохматые брови и говорил вздыхая:

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика