Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Кантюк пичкене урипе те пулин тапса ярасшӑнччӗ, Имет ӑна туртса илме ӗлкӗрчӗ, пичкене пуҫӑн лартса хучӗ.

Кандюк все еще пытался столкнуть бочку, пиная ее сапогами, но Имет одним рывком поднял бочку, поставил на днище.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Лашасем хальтен халь тапса сикес пек тӑратчӗҫ.

Лошади нетерпеливо перебирали ногами — застоялись.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унта, хам астӑвасса, тапса тӑран ҫӑл пурччӗ.

Там, сколько помню, был родник.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Лашисем халь-халь ӗрӗхсе каяс пек тапса сикрӗҫ.

Застоявшиеся лошади готовы были с места понестись вскачь.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Лаша тапса сикрӗ.

Лошадь резво взяла с места.

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккейӗн тар тапса тухрӗ.

Шерккея так и прошиб холодный пот.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Йытти унӑн тепӗр хут йынӑшса ячӗ, канӑҫа пӗлмесӗр ура хушшинче явӑнса ҫӳрерӗ, вӑл йӑлӑхтарсах ҫитернӗрен Тухтар ӑна тапса та илесшӗнччӗ — хӗрхенчӗ, йытти, ӑна ӑнланнӑ пек пулса, кӳлӗ хӗрринчи хайхи хура курӑнакан тӗм патне кайрӗ те темле пӗр япала сӗтерсе килчӗ.

Парню наконец это надоело, и он уже готов был ее пнуть и прогнать, и тогда собака, словно уловив настроение хозяина, отбежала от него и потрусила в сторону кустов, на которые указывал Тимрук, вскоре она вернулась, неся что-то в зубах.

XXV. Ҫӗр варринчи шуйхану // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккее сивӗ тар тапса тухрӗ.

По спине Шерккея покатились ледяные горошины.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Акӑ унӑн пурнӑҫӗ малашне чиперех сыпӑнса каять: ҫӑкӑр умран юлать, картишӗнче вите тулли выльӑх-чӗрлӗх пулӗ, кӗлетри пӳлмесем, тырӑпа тулса, тапса ванас пек сарӑлӗҫ, пӳрт-ҫурт ытарса тухмалла мар лартса хурӗ, пахчара турат ҫӗклейми хӗрлӗ панулмисем пиҫӗҫ, кӗсйи те пушӑ мар.

Глядишь, и жизнь в дальнейшем наладится: хлеба будет хватать не только на прокорм, а и на продажу; во дворе прибавится скотины, амбары наполнятся зерном, дом Шерккей новый построит, в саду созреют яблоки, да и карман не будет пустой…

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар, асне илмесӗрех, йытта тапса сулӑнтарса ячӗ те, лешӗ чикеленсе кайрӗ, хӑй ҫаплах малалла утрӗ, пысӑк кӗпер урлӑ каҫрӗ.

Тухтар, ничего не соображая, продолжал шагать и, когда носком ноги машинально задел собаку, та кувырком полетела в снег, парень прошел дальше, через мост.

XX. Чӗре ҫунтармӑш кунсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫилленнӗ вӑхӑтра вӑл та тапса тимӗр татма хатӗр.

В гневе и он способен железо ногой разбить.

XVI. Пӗртӑвансем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Йыттисем виҫҫӗш те пӗр самантра тапса сикрӗҫ.

Но с места сорвались все трое.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Утма вӗрентесшӗн пулӑшма пыракансене хӑй яхӑнне ярасшӑн марччӗ, ура тапса кутӑнлашатчӗ.

Но стоило кому-то из взрослых попытаться помочь ему, как он сердито начинал топать ножками, упираться.

XI. «Шерккейӗн те ӑс ҫук мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар ҫамки ҫине сивӗ тар тапса тухрӗ.

Лоб Тухтара покрыла испарина.

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унӑн чӗри ҫумӗнче кӑна, темле, халиччен хӑй пӗлмен хаклӑ туйӑм вӗчӗлтетсе тӑнӑ пек-ха, ҫав туйӑм халь-халь вӑй илсе амаланассӑн, сиксе тухассӑн сисӗнет, тапса тӑрать, ҫапах та сиксе тухаймасть.

Но зато он ощущает, что то слабое, неопределенное, но желанное чувство становится сильнее, определеннее, того и гляди оно вырвется наружу, но никак еще не решится на это.

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрукӗ вӗсен питех ун пек ҫӗре ҫӳреме юратмасть, Тухтар вара, лаша тесен, каҫса каять, хӑш чухне вӑл хӑй ҫиес ҫӑкӑрне те лашине парать, ҫитерме кайсан, шӑварасса та, ыттисем пек, ҫырмари тӑмлӑ-хӑйӑрлӑ шывпа шӑвармасть, каҫӑн-ирӗн юри Турикас хӗрринчи васана, тапса тӑран ҫӑлкуҫӗ патне чарӑнать…

Тимрук не очень-то любит это занятие, а Тухтара хлебом не корми, дай побыть с лошадью, бывает, он и хлеб свой ей отдает, и поит ее не какой попало водой, а в любое время суток ведет на край Турикасинской ложбинки, где бьет чистейший родник.

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ялӑн Анаткас вӗҫне ҫывхарсан ҫеҫ, хайхи ҫӳрен ут пӗр аяккинелле тапса сикрӗ, унтан, пӗтӗм вӑй-халӗпе туртӑнса, урисене ҫӗре тивертмесӗр тенӗ пек вирхӗнсе, хура ут умне тухрӗ те хӑйӗн тӑсмака пӗвӗпе Нямаҫ учӗн ҫулне пӳлчӗ хучӗ.

Когда они достигли Нижней улицы, рыжая ловко вильнула вбок и, рванув изо всех сил, не касаясь ногами земли, вихрем понеслась вперед, обогнав Нямася, она заслонила путь его лошади.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тяпук текенни сасартӑк аллисене вылятма тытӑнчӗ, ҫӑпати кӗлине аллисемпе енчен енне ҫупкаласа, хӑвӑрт-хӑвӑрт тӑпӑртата пуҫларӗ, унтан ҫӑра ҫӳҫне лӑст усрӗ те лӑст хӑпартрӗ, кукленерех ларса, хӑрах ури вӗҫҫӗн кӑлтӑрмачӑ пек ҫаврӑнма тытӑнчӗ, вара, вӗҫсе хӑпарнӑ пек, ҫӳле сикрӗ, чарӑнчӗ, тапса илчӗ — ташланӑ май такмаклама тытӑнчӗ:   Ташлӑп тейӗп, тантӑшсем, Юрлӑп тейӗп, юлташсем.

А Тябук уже начал красивые движения руками, затем ударил звонко ладонями по подошвам новых лаптей, дробно перебрал ногами, резко откинул голову назад, потом — вперед, полуприсел и закружился на одной ноге волчком, а затем взлетел ввысь и остановился, еще раз выдал дробь ногами и завел частушку: Вы пляшите, говорю, Веселитесь, говорю.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Етикканӑн ура тапса тӑнӑ ҫӗрте икӗ ура пакӑлчак таранах вырнаҫмалах ҫерем алтӑннӑ.

Етикан утоптал у себя под ногами землю, почитай, на глубину двух щиколоток.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Етиккан килте тунӑ сӗрме купӑсӗпе ура тапса шӑрантарать.

Еттикан самозабвенно наигрывает на самодельной скрипке.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.