Шырав
Шырав ĕçĕ:
Анчах станица ҫийӗнче — пӗрле хутӑшса кайнӑ тӗрлӗ тӗслӗ хаваслӑ сасӑ, уяв сасси янӑраса тӑрать.Но над станицей, сливаясь, носились разнообразные веселые, праздничные звуки.
XXXV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Курӑк тата йывӑҫсен ҫулҫисем тусанпа хупланнӑ ҫулсемпе тӑварлӑ вырӑнсем ҫаралса юлнӑ та хыттӑн янӑраса тӑраҫҫӗ.Трава и листья на деревах были покрыты пылью; дороги и солончаки были обнажены и звучно тверды.
XXIX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Анчах ҫав вӑхӑтрах, тупӑран пенӗ пек, Ерошкӑн пысӑк пӑшалӗ янӑраса кайрӗ, автан, тӗкӗсене тӑкса, вӗҫсе хӑпарчӗ те ҫӗре персе анчӗ.
XIX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Таҫти инҫетри нӳрлӗ вырӑнтан татти-сыпписӗр янӑраса килекен шапа сассисем кӑна хӑлхана кӗреҫҫӗ.Только звенящие непрерывные звуки лягушек долетали из сырой дали до напряженного слуха.
XV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
«Чӑннипех вилнӗ!» хыттӑн янӑраса кайрӗ вара ҫав вырӑнтан Лука сасси.
IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Старикӗн уҫӑ сасси вӑрманта та, ҫырма тӑрӑх анатра та янӑраса кайрӗ, ҫавӑнтах ҫӗрлехи вӑрттӑнлӑхпа шӑплӑха сирсе ячӗ.
IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Пӑшал сасси хыттӑн кӗрӗслетрӗ те ҫырма тӑрӑх янӑраса кайрӗ, вара таҫта инҫетре кӗмсӗртетме пуҫларӗ.Резкий, отрывистый звук выстрела разнесся по реке и где-то далеко перешел в грохот.
VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Вӑл илемсӗр, ырханкка, пысӑк пуҫлӑ, ҫухӑрашка сасӑллӑскер, унӑн сасси вара ҫаплах темӗнччен хӑлхара янӑраса тӑрать.Он был малый некрасивый, худенький, мозглявый, с визгливым голосом, который так и звенел в ушах.
VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Эй, Лям! — кӑшкӑрчӗ вӑл йыттине ҫав тери янӑравлӑ хӳлӑн сасӑпа, унӑн сасси вара таҫта аякри вӑрманта та янӑраса илтӗнсе кайрӗ.— Гей, Лям! — крикнул он на собаку таким заливистым басом, что далеко в лесу отозвалось эхо.
VI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Казаксем калаҫнӑ сасӑсем уҫҫӑнрах илтӗнеҫҫӗ, сывлӑшра тытӑнса янӑраса тӑраҫҫӗ.Голоса разговаривавших казаков звучнее раздавались и стояли в воздухе.
VI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Картишсенче ӑшчиккине пушатнӑ выльӑхсем мӑшӑлтатни те лӑпкӑн кавлени илтӗнет, картишсемпе урамсенче хӗрарӑмсемпе ача-пӑча кӑшкӑрашнисем янӑраса тӑраҫҫӗ.
V // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Анчах сасартӑк шари ҫураслах янӑраса кайрӗ такамӑн ҫивӗч, сӗмсӗр, урмӑшнӑ сасси:Но вдруг раздался чей-то пронзительный, неестественно-наглый крик:
XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Сылтӑм флангран ҫивӗччӗн, хавассӑн та ҫав тери уҫҫӑн янӑраса кайрӗҫ тӗлпулу маршӗн сассисем.С правого фланга резко, весело и отчетливо понеслись звуки встречного марша.
XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Арестант, арестант! — янӑраса кайрӗ чӳрече айӗнче хӗрарӑмӑн тап-таса чӗнкӗрти сасси.— Арестантик, арестантик! — зазвенел под окном ясный женский голос.
VI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Ҫӗр пӑшал сасси пӗр харӑс янӑраса каять…
II // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Егорушка каллех ҫӑм миххи ҫине хӑпарса выртрӗ, лав, хуллен чӗриклете-чӗриклете, унталла-кунталла суланкаларӗ, аялта Пантелей утса пычӗ, урисемпе тӑпӑртатса, пӗҫҫисене аллипе ҫапа-ҫапа илчӗ, сывлӑшра, ӗнерхи пекех, ҫеҫенхир кӗвви янӑраса тӑчӗ.
VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.
Чансем ҫаплах вӗҫӗмсӗр янӑраса тӑчӗҫ.
XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Чан ҫапни янӑраса кайрӗ.
XIX. Ирхи курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Ҫӑраҫҫине чиксе пӑрчӗ, арчи витти кӑштах янӑраса уҫӑлчӗ.Он повернул ключ в замке, и сундук открылся со слабым звоном.
XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Ҫул хӗррипе ӳсекен тӗмсемпе мӑйӑр йывӑҫҫи ҫулҫисем те шӑпӑлтатса тӗлӗреҫҫӗ, вӗсен палӑри-палӑрми мӗлкисем ытти япала мӗлкисемпе шӑранса хутшӑнаҫҫӗ; каҫхи шӑплӑхра аякри тусем ҫинчи кӗрленкӗ шавлани кӑна темле пӗлӗтрен илтӗнен юрӑ пек янӑраса тӑрать.
XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.