Шырав

Шырав ĕçĕ:

шуса (тĕпĕ: шу) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Акӑ вӑл ҫӑра курӑк ҫумнелле пӗшкӗнсе хӑмӑшсем патнелле шуса пычӗ те юханшыв тӑрӑх ишсе пыракан кимӗ ҫине тинкерчӗ…
Вот, пригнувшись к сырой траве, он ползет к камышам, вглядывается в плывущую по реке лодку…

35 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Хӑйӑр каллех чӑкӑртатса илчӗ, кимӗ шыв ҫине шуса анчӗ, шыв юххи май тӑчӗ те ерипен ҫырантан варринелле шума тытӑнчӗ.
Песок снова заскрипел, лодка сползла на воду, повернулась носом по течению и стала медленно удаляться от берега.

31 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Мазин ерипен хӑмӑшсене сирчӗ, кукленчӗ те, аллисемпе ӑшӑх шыв тӗпӗнчен тыта-тыта, малалла шуса кайрӗ.
Тогда Мазин осторожно раздвинул камыши, окунулся в воду и пополз, цепля— ясь руками за мелкое дно.

— Петька кӑвайт патнерех шуса, курӑк ҫине тӑсӑлса выртрӗ.
— Петька придвинулся поближе к огоньку и уютно свернулся калачиком на траве.

Лампӑри фитиль хуллен ҫатӑртатса ҫунать, стенасем ҫинче вӑрӑм мӗлкесем шуса ҫӳреҫҫӗ, Витюшка вӑранассинчен шикленсе, амӑшӗ спектакльте вылямалли ролӗн сӑмахӗсене шӑппӑн кӑна вӗренсе ларать, Саша, куҫӗсене чарса пӑрахса, амӑшӗ мӗнле вӗреннине сӑнать.
Чуть потрескивал фитиль в лампе, по стенам скользили длинные тени, за обоями шуршали тараканы; Саша, широко раскрыв глаза, следил, как мать шепотом, боясь разбудить уснувшего Витюшку, повторяла роль.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Вӑрман хыҫӗнчен шуса тухнӑ хӗвел, пысӑк хӗвелҫаврӑнӑш евӗрлӗскер, тӗнчене тӗксӗммӗн ҫутатать, Мӑрьесенчен тухнӑ тӗтӗм пӗтӗм ял ҫийӗпе явӑнса мӑкӑрланать.
Поднимаясь из-за леса, тускло желтело, как огромный подсолнечник, солнышко, по всему селу вились из труб дымки.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ачасем килтен тухса кайрӗҫ те ҫӗрӗпех Митьӑна хупнӑ сарай ҫывӑхӗнче, тӗмескесем хушшинче, хырӑмпа шуса ҫӳрерӗҫ.
Весь остаток ночи на старом выгоне, недалеко от сарая, где был заперт Митя, ребята ползали между кочками, ловкие и быстрые, как ящерицы.

23 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Чӗркуҫҫисемпе чавсисем унӑн пӗтӗмӗшпех юнланса пӗтнӗ, шуса ҫитме ниепле те май пулман.
Все колени и локти изодраны, не доползти никак.

Виҫҫӗмӗш бастион // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 95–110 с.

Бруствер ҫинчен аялалла анса питех те сыхланса малалла шуса кайнӑ.
Спустившись с бруствера вниз, он осторожно пополз.

Минтерсем ҫинчен икӗ енчен те кӑтра хура пуҫсем шуса аннӑ, утиял айӗнчен пӗчӗк ҫара урасем курӑнаҫҫӗ.
С двух сторон сползали с подушек кудрявые темные головы и торчали из-под одеяла маленькие босые ноги.

15 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Тӗмӗсемпе йывӑҫсем ҫине ӳкекен уйӑх ҫути пӗрмаях улшӑнса тӑрать: яштака чӑрӑшсен вуллисене пӗрре ҫывӑхах илсе килет, тепре аяккалла илсе каять, пӗрре тӗмӗсем хыҫӗпе шуса иртет, тепре йывӑҫсене пӑч тӗттӗмре хӑварса, пионерсен пурҫӑн ялавне тата Лёньӑна ура тупанӗнчен пуҫласа пуҫ тӳпине ҫитичченех ҫутата-ҫутата илет.
Ее неверный свет, падающий на траву, кусты и деревья, неожиданно менял их очертания: то он отдалял, то приближал стройные стволы сосен, то скользил за кустами, то с головы до ног освещал Леню и шелковое пионерское знамя, оставляя в полной тьме деревья.

10 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Юханшыв ҫинчен ҫӗкленекен ҫӑмӑл тӗтре пахчасем тӑрӑх шуса пырать; ҫул ҫинчи тусан ҫинче, сывлӑм ӳксе пусарнӑ пулин те, ӗнерхи йӗрсем палӑраҫҫӗ-ха; хӑшпӗр пусӑсем патӗнче витресем чӑнкӑртатни, сайра хутра хапхасем чӗриклетни илтӗнет.
С реки поднимался легкий пар и мягко стелился по огородам; на дороге крепко прибитая росой пыль еще хранила вчерашние следы; кое-где над колодцем поднимался журавель; изредка слышался скрип ворот.

9 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Акӑ эпӗ темӗн тӗрлӗ кукӑрӑлса, шанчӑклӑ икӗ патакӑмпа хытӑ тӗртсе, малтанхи юлташ йӗрӗ тӑрӑх ҫӑмӑллӑн шуса малаллах чупатӑп.
И я бегу вперед, сгибаясь в три погибели, отталкиваясь двумя верными палками, скользя по уже проложенному первым товарищем следу.

Хушса кӗртнӗ сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Ҫапла шуса ҫитрӗм.
Так и полз.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Эпӗ малтан хытӑ сулӑнса тӳрех юр ҫине выртрӑм, малалла юр тӑрӑх шуса пыратӑп, пульӑсем вӗлле патӗнчи пылхурчӗсем пекех шӑхӑраҫҫӗ.
Ну, я сначала с размаху лег на снег и начинаю пробираться вперед ползком, а пули свистят, как пчелы около улья.

Вӗсен таррипе таткаланчӑк пӗлӗтсем хӑвӑрт шуса иртнӗ.
Над их вершинами быстро плыли рваные облака.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Анчах хӗҫҫин ҫивчӗ енӗ шуса кайнипе вӑл Биргерӑн питне ҫеҫ шӑйӑрттарса илнӗ.
Но лезвие скользнуло, оцарапав только Биргеру лицо.

Балтика хуралӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 3–19 с.

Ытти разведчиксем те тӑшман хуралҫисем патнелле шуса пынӑ иккен.
Лазутчики подползали к остальным.

Пысӑк хум корма хыҫнелле шуса иртрӗ, анчах «Витим» умӗнче ун хыҫҫӑн килнӗ вӗтӗрех хумсем кӗпӗрленсе тӑчӗҫ.
Вал скользнул за корму, череда его меньших спутников предстала перед «Витимом».

Пӗрремӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Сигнал мачти ҫине темӗн чухлӗ пӗчӗк ялавсем шуса хӑпарчӗҫ, хытӑ вӗлкӗшме пуҫларӗҫ.
Вереница флагов поднялась и затрепетала на сигнальной мачте.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика