Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кантӑк сăмах пирĕн базăра пур.
кантӑк (тĕпĕ: кантӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Санька кантӑк патӗнчен алӑк патне утса ҫитрӗ, амӑшне тинкерсе пӑхрӗ, — ку кунсенче вӑл ҫав тери улшӑннӑ иккен.

Санька неловко прошелся от окна до порога, потом пристально посмотрел на мать — так она изменилась за эти дни.

31-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кантӑк уҫса ярса, ҫиленсе ҫитнӗ хуртсене хӑваланӑ пек, шӑнасене пилоткипе хӑвала пуҫларӗ.

И, распахнув окно, он с таким усердием начал размахивать пилоткой, словно изгонял не мух, а рассвирепевших пчел.

16-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кантӑк патӗнчен иртсе пыракан Машӑпа Федьӑна курсан, пӳрте чӗнсе кӗртрӗ.

Заметила проходивших мимо окон Машу с Федей, поманила их в избу.

16-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Авӑ крыльца патӗнче виҫӗ кантӑк — вӑл пирӗн класс.

А вон три окна у крыльца — это наш класс.

15-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак форточкӑллӑ кантӑк патӗнче Санькӑн партти ларатчӗ.

За этим окном с форточкой стояла Санькина парта.

15-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Захар мучи пысӑклатакан кантӑк тытса, кашни вӑрлӑх сортне чылайччен сӑнаса пӑхрӗ.

Дед Захар вооружился увеличительным стеклом и долго рассматривал каждый сорт.

8-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Девяткин пӳрт умне ҫитрӗ, кантӑк витӗр пӑхрӗ.

Девяткин подошел к избе, заглянул в окно.

8-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сивӗ, кантӑк лартакан ӑстаҫӑ пек, лупашкасене ҫӳхе пӑрпа вите-вите тухрӗ, вӗсем вара уйӑх ҫуттипе парник рамисем пек йӑлтӑртатса тӑчӗҫ.

Мороз, точно искусный стекольщик, застеклил лужи хрупким ледком, и они блестели в лунном свете, как парниковые рамы.

7-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫырма енчен вӗрекен уҫӑ ҫил класа варкӑшса кӗрет, кӗнеке страницисене уҫа-уҫа хупать, географи картине ҫилкӗҫ пек карса хурать, тен, ҫавӑнпах та ӗнтӗ ачасемшӗн ун ҫинчи кӑвак юханшывсемпе кӳлӗсем кантӑк тӗлӗнчи пӗчӗк Стожарка пекех чун кӗрсе тапранса кайнӑ пек туйӑнатчӗҫ пулӗ.

А ветер с реки врывался в класс, листал страницы учебников, парусом надувал географическую карту, и ученикам казалось, что синие реки и озера на ней так же оживали и начинали двигаться, как их маленькая река Стожарка за окнами.

5-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Надежда Петровна, куҫлӑхне сӑмси ҫине лартса, кантӑк патне пычӗ, юханшыв ҫинелле пӑхрӗ.

Надежда Петровна надела на нос очки, подошла к окну и посмотрела на реку.

5-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку ӗнтӗ унӑн вырӑнӗ телейлӗ ҫӗрте, кантӑк патӗнче пулнӑран.

Но это просто потому, что у него такое счастливое место, у самого окна.

5-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӗтмен ҫӗртенех тулта кантӑк ваннӑ чухнехи пек сасӑ пулчӗ.

Неожиданно за стеной как будто треснуло стекло.

5-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Санька Петька Девяткинпа калаҫса пӑхрӗ, лешӗ унтан ҫур кӑранташ ыйтса илсе, вӑхӑтлӑха кӑна хӑйӗн кантӑк патӗнчи вырӑнне ӑна пама пулчӗ.

Санька вступил в переговоры с Петькой Девяткиным, и тот, выговорив полкарандаша, согласился на время уступить ему свое место у окна.

5-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Аван та-ҫке, парта кантӑк патӗнче чух урамрине пӗтӗмпех курма пулать.

Хорошо, когда парта стоит у самого окна!

5-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Катерина кантӑк еннелле пӑрӑнчӗ.

— Катерина отвернулась к окну.

3-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катерина ҫырӑва илсе кантӑк патнелле пычӗ те вуласа тухрӗ.

Катерина отошла с письмом к окну, прочла его.

3-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ҫӗмрӗк кантӑк куҫне хупланӑ ҫӗтӗк-ҫурӑксене тӗртсе кӑларчӗ те ҫырӑва пӳрте пӑрахса «Зинка санпа халӗ мӗн виличчен те урӑх ҫӳремест!

Он вытолкнул тряпку, закрывавшую незастекленную часть рамы, бросил письмо в избу и закричал: «Зинка с тобой по гроб жизни теперь не водится!

1-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫитменнине тата ӑна кантӑк витӗр ҫул курӑнать, ҫав ҫулпа эрнере икӗ хут, иккӗмӗш урок вӗҫнелле, колхоз письмоносецӗ Тимка Колечкин иртсе пыни те лайӑххӑнах курӑнать.

А еще из окна класса ему хорошо было видно дорогу, по которой два раза в неделю, к концу второго урока, проходил колхозный письмоносец Тимка Колечкин.

1-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ыттисенчен ухмахах марччӗ, чунӗ таса та ҫутӑччӗ, кантӑк пек; ырӑ кӑмӑллӑччӗ, ачашчӗ, ҫапах — пӗтрӗ!

— А был не глупее других, душа чиста и ясна, как стекло; благороден, нежен, и — пропал!

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Сывах-ха! — сиввӗн тавӑрчӗ Обломов, кантӑк витӗр пӑхса.

— Здравствуй! — холодно отвечал Обломов, глядя в окно.

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех