Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пусса (тĕпĕ: пус) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Темиҫе эрне хушши пире пусса тӑнӑ йывӑр хуйхӑ майӗпен сирӗлме пуҫларӗ.

Как будто боль, цепко державшая нас в эти нескончаемо долгие недели, вдруг отпустила.

Йывӑр кунсем // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ун ӳкерчӗкӗнче хаяр сӑнлӑ пӗлӗт, лачака, хӑйӑр, вӗтӗр-шакӑр лутра йывӑҫлӑ вӑрман, масар ҫинчи хӗреҫсем — пурте йывӑр та сивӗ пӗлӗт пусса тӑнӑ пек туйӑнаҫҫӗ.

Жесткая черта горизонта, болото, песок, хилый, низкорослый лес, кресты над могильными холмами, и все словно придавлено нависшим, угрюмым небом, и придавлен страшной тяжестью.

Пысӑк виҫе // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ун хыҫӗнчи чӳречерен пысӑк та вӗҫӗ-хӗррисӗр сад курӑнать: унта ҫӗр ҫулхи ҫӑкасем, курӑк пусса илнӗ сукмак шала кӗрсе ҫухалать…

Позади нее за окном угадывался огромный тенистый сад со столетними липами, с заросшими дорожками, уводящими бог весть в какую глушь…

Кӗрен кӗпеллӗ хӗрача // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Халӑх шыв ӑсма аякри пусса чупать.

Люди бежали к дальним колодцам.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Савантей, ытла сас тӑвас мар тесе, васкамасӑр, сыхланса ҫеҫ пусса ҫӳлтен анчӗ.

И Савандей без лишнего шума сошел с крыльца.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтӑр вӑрӑм-вӑрӑммӑн ярса пусса, ҫыран хӗррипе улӑхма кӑна тытӑннӑччӗ — ҫав самантря ӑна ярса та тытрӗҫ.

Но едва Тухтар сделал два-три шага, как его кто-то взял за плечо, остановил.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пусса ҫирӗм вара.

Ну я ее и зарезала.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей, каптӑрт-каптӑрт пусса, картишнелле тухрӗ.

Шерккей быстро сбежал по ступенькам, вышел во двор.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл алӑк патнелле талт-талт пусса пычӗ те: — Чимӗр-ха, эпӗ халех кӗретӗп! — тесе васкавлӑн тухса кайрӗ.

Рванулась к двери: — Вы тут подождите, я скоро вернусь! — крикнула от порога и скрылась за дверью.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫӳрессе вара — ӗлӗкхи пек тап-тап пусса мар, темле аяккинелле сулӑнкаласа, урисене лӑнккӑ-ланккӑ ярса ҫӳренӗ, пуҫне, мӑйӗ тытса тӑрайман пек, е малалла ӳпӗнтернӗ, е аяккинелле сулӑнтарнӑ, е каялла чикелентернӗ.

Ходил, правда, не твердо и уверенно, как прежде, а на шатких полусогнутых ногах, и его заносило то в одну, то в другую сторону.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сӗтел хушшинче камсем ларнине пӑхса, пӗр вӑхӑт куҫ чарса тӑчӗ, унтан, шултран яра-яра пусса, маларах иртрӗ.

Увидев сидящих за столом, на миг так и остолбенел, потом крупными шагами прошел вперед.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Стёпкӑна халат пысӑк пулчӗ, унӑн аркисем ҫӗртенех сӗтӗрӗнчӗҫ, ҫавӑнпа та вӑл час-часах вӗсем ҫине пусса пычӗ.

Степке халат был велик, полы его путались в ногах, и он часто наступал на них.

24. Кӗрешӳ тата вӑрӑма пырать-ха // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Ҫав вӑхӑтрах такам хыттӑн пусса утни илтӗнчӗ, унтан тӑкӑрлӑкран ҫӳллӗ ҫын кӗлетки тухрӗ.

Раздались гулкие шаги, и темная фигура высокого человека вынырнула из переулка.

18. Колонист ҫурчӗ // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Ури ҫӗре тивес ҫук пек ҫепӗҫҫӗн пусса утать.

Ноги, казалось, ступали и не чуяли под собой земли.

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫӳрессе кирек хӑҫан та каҫӑрӑларах ҫӳрет, утасса та ярӑнса, чеченӗн яра-яра пусса утать.

И зимой и летом он ходит нараспашку; походка у него плавная и легкая.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӑйне ҫакӑнтанах кӗме чӗнчӗҫ пулсан та, вӑл палас ҫине пусса мар, хӗррипе ҫеҫ иртесшӗн пулчӗ, Нямаҫ ӑна палас тӑрӑх уттарчӗ.

— И все же пошел по краешку ковра, но Нямась взял его под руку и повел по самой середине.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Йытӑ йӑнӑшпа-мӗнпе хӑй тӗллӗнех пусса кайма пултарасса питех шанмаҫҫӗ те, ҫапах энчетрен пӗрре пулма пултарать тейӗпӗр.

Конечно, сама собака по доброй воле в колодец не полезет, ну, может, раз в жизни и случается, что попадает в него по нечаянности.

V. Хисеп йыхравӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пусса темиҫе кун хушши тасатрӗҫ пулсан та, халӑх урӑхран ҫавӑнта шыв асма ҫӳреми пулчӗ.

И, как ни чистили колодец, народ перестал-таки брать воду из него.

V. Хисеп йыхравӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӗне ятне ҫамрӑклатас тесе, ваттине пусса, ҫамрӑккине туянчӗҫ, вӑл та пулин кӑҫал вӑкӑр ертмерӗ, хӗсӗре юлчӗ.

Надумали молодую завести, старую прирезали, а молодая осталась яловой — быка ей не нашлось по всей деревне.

V. Хисеп йыхравӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пусса анса кайсаттам пӗчӗк чух, эс туртса кӑлармарӑн-и мана?

А когда я маленькая упала в колодец, разве не ты меня оттуда вытащил?

IV. Ҫӑлӑнӑҫ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех