Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ашшӗне (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ашшӗне, ывӑлне! — терӗ старик, эрех куркине хисеплӗн йышӑнса.

Отцу и Сыну! — сказал старик, с торжественностию принимая вино.

XVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

«Ашшӗне, ывӑлне…» тесе пеме хатӗрленнӗччӗ ӗнтӗ.

«Отцу и Сыну…» — уж хотел стрелить.

XV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ашшӗне вӗлерсен, пӗтӗм станица уншан макӑрчӗ…

Как его убили, вся станица по нем выла…

XIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ашшӗ те, Кирьяк та ҫавнашкалахчӗ, пӗтӗмпех ашшӗне пӑхнӑ.

Такой же отец был, батяка Кирьяк; в отца весь.

XIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ашшӗне, ывӑлне тата таса сывлӑшне.

«Отцу и Сыну и Святому Духу».

IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Казак курокне иккӗмӗш взвод ҫине лартрӗ те: «ашшӗне, ывӑлне» тесе илчӗ.

Казак взвел на второй взвод и проговорил: «Отцу и Сыну».

IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

«Ҫавах, абрек», — шухӑшларӗ вӑл савӑнса, вара сасартӑк чӗркуҫҫи ҫине сиксе тӑчӗ, каллех пӑшалӗпе тӗллерӗ, вӑрӑм винтовкӑн вӗҫӗнче кӑшт ҫеҫ курӑнакан тӗллевне тупса тӗрӗслерӗ, унтан казакла, ачаран хӑнӑхса ҫитнӗ йӑлапа: «ашшӗне, ывӑлне», — терӗ те персе ямалли мӑкӑль ҫине пусрӗ.

«Он и есть, абрек», — подумал он радостно и, вдруг порывисто вскочив на колени, снова повел ружьем, высмотрел цель, которая чуть виднелась на конце длинной винтовки, и, по казачьей, с детства усвоенной привычке проговорив: «Отцу и Сыну», — пожал шишечку спуска.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Хӑй ытла хумханнипе чӗтренине курса, эпӗ ӑна вӑй кӗртмелӗх ром ӗҫме каларӑм, анчах вӑл ромне те ашшӗне пачӗ.

Видя, что он дрожит от волнения, я посоветовал ему подкрепить свои силы остатками рома, но и ром он отдал старику.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Вӑл вара ашшӗне пӗчӗк ачана ҫитернӗ пекех тимлӗн ҫитерме тытӑнчӗ.

И он с той же хлопотливой нежностью стал кормить отца, как малого ребенка.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫав вӑхӑтрах Эрне хӑйӗн ашшӗне тӗл пулнипе савӑнса ухмахла сиккеленинчен, аллисене сулкаланинчен кулмасӑр чӑтса тӑма та ҫук.

Но в то же время нельзя было не смеяться над безумными прыжками и жестами, которыми Пятница выражал свои сыновние чувства.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Хытӑ чӗреллӗ тискер этем ашшӗне тӗл пулсан ҫавӑн пек савӑнма пултарасси ҫинчен эпӗ нихҫан та шухӑшламанччӗ.

Никогда я не думал, что грубый дикарь может быть так потрясен и обрадован встречей с отцом.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ывӑлӗ хӑйӗн ашшӗне ҫав тери хытӑ юратни мана тем пекех савӑнтарчӗ.

До чего умилило меня такое бурное проявление сыновней любви.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

— Эрне хӑйӗн ашшӗне тупать

Пятница находит отца

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ют ҫӗре ҫул ҫӳреме тухса кайсан, вӑл пысӑк хӗн курӗ, ашшӗне итлеменшӗн кулянӗ.

Если же он пустится странствовать, он испытает тяжкие невзгоды и пожалеет, что не послушался отца.

Пӗрремӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Купсасене пӗр чӗрӗ вырӑн юлми каса-каса тухнӑ; хӑйсен ӗҫне туса пӗтернӗ те ҫул ҫинчен иккӗшне те айккине сӗтӗрсе кайнӑ, ашшӗне пӗр енне, ывӑлне тепӗр енне.

Изрезали купцов так, что живого места на теле не осталось; кончил и свое дело и стащили с дороги обоих, отца на одну сторону, а сына на другую.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ӳссе ҫитсен, ашшӗне пулӑшма тытӑнать.

Вырастет, отцу будет помогать.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ашшӗне аса илсен, Дымов ҫиме пӑрахрӗ те куҫ харшине пӗрӗнтерсе лартрӗ.

Вспомнив об отце, Дымов перестал есть и нахмурился.

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Хупахра, ашшӗне пулӑшаҫҫӗ-ха вӗсем, тӗрӗксене те пӑхкаласах тӑраҫҫӗ: пӑхса тӑмасан ҫав тискерсем мӗн те пулин пӗҫертсе кайма пултараҫҫӗ.

— В корчме, с отцом, прислуживают посетителям, да и приглядывают за ними: а то как бы эти звери не стянули бы чего.

XXXI. Тата тепӗр ӗмӗт // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ашшӗне икӗ енчен тытса тӑраҫҫӗ, вӑл та, халтан кайнӑскер, шуралнӑ пуҫне аран сулкаласа тӑрать.

Ее отца поддерживали с обеих сторон, и он, разбитый и обессиленный, качал побелевшей головой.

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Лалка вилӗмӗ ашшӗне ҫилле хывакана та; упӑшкине кураймасӑр тӑнине те чарса тӑрайман.

Ни озлобление против ее отца, ни ненависть к ее мужу никого не остановили.

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех